Aktualności
Warszawa według Chrisa Niedenthala
4.05.2009, 12:55:36
W warszawskim Fotoplastykonie można oglądać współczesne zdjęcia stereoskopowe Chrisa Niedenthala poświęcone Warszawie. Wystawa jest częścią Warszawskiego Festiwalu Fotografii Artystycznej.
Fotoplastikon to popularne na przełomie XIX i XX w. urządzenie, umożliwiające widzom oglądanie zmieniających się trójwymiarowych zdjęć. Fotoplastikon w Alejach Jerozolimskich 51 jest unikalny. Powstał na początku XX w. i z niewielkimi przerwami działał przez całe stulecie zachowując pierwotną lokalizację. Dziś stanowi jedyne w Polsce i jedno z niewielu na świecie czynnych urządzeń tego typu. W zbiorach Fotoplastikonu jest ponad 3000 oryginalnych fotografii z różnych zakątków naszego globu, począwszy od zdjęć dokumentujących otwarcie Kanału Sueskiego, poprzez wyprawy na Spitzbergen, ślub księżniczki Anny, Japonię-jakiej nie znamy, Warszawę na przełomie wieków. Fotoplastikon od początku funkcjonowania umożliwiał nie tylko oryginalną rozrywkę. W latach przedwojennych pełnił funkcje edukacyjne, dostarczając aktualnych fotografii najbardziej oddalonych i trudno dostępnych części świata. Podczas wojny, niekontrolowany przez hitlerowców, dawał chwile wytchnienia warszawiakom i stanowił jeden z punktów kontaktowych konspiracji. Po wojnie, w latach 40. i 50., cieszył się ogromną popularnością dzięki prezentacji zdjęć z Zachodu, ukazujących miasta, do których wyjazd był prawie niemożliwy. Pokazom towarzyszyła muzyka jazzowa z pierwszych, sprowadzanych prywatnymi kanałami płyt, co sprawiało, że Fotoplastikon był miejscem częstych spotkań bikiniarzy, tępionych przez władze ludowe na równi z jazzem. Wybrany kilka lat temu przez warszawiaków na magiczne miejsce stolicy, a w 2008 r. wzięty pod opiekę przez Muzeum Powstania Warszawskiego, Fotoplastikon jest trwałym elementem tożsamości Warszawy.
"Warszawa", Chris Niedenthal
Wystawa czynna: od 30.04 do 29.05.2009
Fotoplastikon Warszawski, al. Jerozolimskie 51 oficyna, Warszawa
Fotoplastikon to popularne na przełomie XIX i XX w. urządzenie, umożliwiające widzom oglądanie zmieniających się trójwymiarowych zdjęć. Fotoplastikon w Alejach Jerozolimskich 51 jest unikalny. Powstał na początku XX w. i z niewielkimi przerwami działał przez całe stulecie zachowując pierwotną lokalizację. Dziś stanowi jedyne w Polsce i jedno z niewielu na świecie czynnych urządzeń tego typu. W zbiorach Fotoplastikonu jest ponad 3000 oryginalnych fotografii z różnych zakątków naszego globu, począwszy od zdjęć dokumentujących otwarcie Kanału Sueskiego, poprzez wyprawy na Spitzbergen, ślub księżniczki Anny, Japonię-jakiej nie znamy, Warszawę na przełomie wieków. Fotoplastikon od początku funkcjonowania umożliwiał nie tylko oryginalną rozrywkę. W latach przedwojennych pełnił funkcje edukacyjne, dostarczając aktualnych fotografii najbardziej oddalonych i trudno dostępnych części świata. Podczas wojny, niekontrolowany przez hitlerowców, dawał chwile wytchnienia warszawiakom i stanowił jeden z punktów kontaktowych konspiracji. Po wojnie, w latach 40. i 50., cieszył się ogromną popularnością dzięki prezentacji zdjęć z Zachodu, ukazujących miasta, do których wyjazd był prawie niemożliwy. Pokazom towarzyszyła muzyka jazzowa z pierwszych, sprowadzanych prywatnymi kanałami płyt, co sprawiało, że Fotoplastikon był miejscem częstych spotkań bikiniarzy, tępionych przez władze ludowe na równi z jazzem. Wybrany kilka lat temu przez warszawiaków na magiczne miejsce stolicy, a w 2008 r. wzięty pod opiekę przez Muzeum Powstania Warszawskiego, Fotoplastikon jest trwałym elementem tożsamości Warszawy.
"Warszawa", Chris Niedenthal
Wystawa czynna: od 30.04 do 29.05.2009
Fotoplastikon Warszawski, al. Jerozolimskie 51 oficyna, Warszawa
Chyba nie do końca...
4.05.2009, 11:11:02
Stowarzyszenie Sztukpol zaprasza na otwarcie wystawy użytkownika Plfoto.com Oleg/Olga, zatytułowanej "Chyba nie do końca".
Wernisaż odbędzie się 8 maja (piątek), o godzinie 18:00, w Teatrze Nowym w Łodzi (ul Zachodnia 93, wejście od ul. Więckowskiego 15).
Wystawa czynna będzie do wakacji.
Fotografia i gobelin
29.04.2009, 11:54:31
W Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi będzie można oglądać wystawę Fotografia i Gobelin, pozwalającą prześledzić interesujące zjawisko współzależności polskich tkanin z lat 70., 80., i 90. XX wieku oraz fotografii. Wystawa towarzyszy 8. Międzynarodowemu Festiwalowi Fotografii w Łodzi
Praktyka posługiwania się fotografią w dziedzinach plastycznych ma długą historię. Posiłkowali się nią XIX-wieczni malarze realiści; koledzy i przyjaciele Nadara oraz im współcześni sięgnęli po fotograficzny kadr dla swoich kompozycji i po klatkę zdjęcia z zapisem jednostkowej fazy ruchu. Tak również postępował Marcel Duchamp oraz zafascynowani szybkością i dynamiką nowoczesnego świata futuryści, zaś surrealiści w "wyrażanej wizualnie percepcji wewnętrznej” nader często umieszczali fotograficzne cytaty. W modernistycznym malarstwie fotografia pełniła zaledwie rolę mechanicznej notatki, przeźroczystego nośnika zapisu świata rzeczywistego czy wyobrażonego. W grafice użytkowej stała się polem interesujących przekształceń – zreprodukowane obrazy, użyte w fotomontażach i kolażach lub poddane retuszom, niosły przesłanie zwięzłe i niezwykle ekspresyjne.
W postawangardowej kulturze, u progu lat 60. XX wieku, fotografia zyskała dodatkową wartość. Potraktowana jako substytut rzeczy i zjawisk realnych zmieniła wiedzę na temat rzeczywistości – i sama stała się punktem odniesienia. W pop-artowskich realizacjach techniczne i artystyczne zdobycze fotografii stały się podstawą aranżowania kompozycji i ujęcia przedstawianych motywów, zarówno tych zaczerpniętych ze środków masowego przekazu: reklam, płyt, komiksów, subkulturowych gadżetów, czy z wizerunków przedmiotów wziętych wprost z najbliższego otoczenia. W hiperrealistycznym obrazowaniu, o dekadę późniejszym, oddanie "optycznej realności" wraz ze wszelkimi konsekwencjami zapisu, według wzoru dostarczanego przez fotograficzny obiektyw, służyło przeważnie rejestracji codziennego życia i najbliższego kręgu artysty. Fotorealizm wpisywał się w nurt nowej figuracji, rozkwitającej z początkiem lat 70. Fotorealistyczne tendencje odniosły triumf na wystawie "Documenta" w Kassel w 1972 roku.
Jednak techniką, w której najlepiej objawiły się inspiracje fotografią okazał się tradycyjny, wielkoformatowy gobelin. Punktem wyjścia dla tych prac o najczęściej ograniczonej kolorystyce były zdjęcia: archiwalne, jak np. pierwsza dokumentacja faz ruchu galopującego konia z 1872 roku utrwalona na kliszy przez Eadwearda Muybridge’a, przetransportowana na tkaninę przez Annę Bednarczuk; fotografie prasowe z lat 70. i 80.; zdjęcia znanych dzieł sztuki, takich jak Mona Liza Leonarda da Vinci (gobelin Moja Liza Ryszarda Kaczmarka), ale i współczesne pejzaże, architektura, sceny rodzajowe, portrety, pojedyncze kadry. Fotografia towarzyszyła poszukiwaniom tkackim również w latach 90., choć jest już jednym z wielu nurtów dostarczających inspiracji sztuce włókna i współcześnie, wpisując się w intermedialność wszelkich działań wizualnych.
Efekt tych inspiracji, czyli ponad 40 tkanin z lat 70. i 80. oraz kilka z lat 90. XX wieku, pokaże Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi. Autorzy prezentowanych prac: klasycznych gobelinów, kompozycji przestrzennych i aplikacji wyciągnęli własne, często odkrywcze wnioski z możliwości tak formalnych, jak i treściowych, jakie daje fotografia. Łódzka wystawa, w oparciu o zbiory Działu Tkaniny Artystycznej CMW oraz depozyty, pokazuje zjawisko interesującej współzależności polskiej sztuki włókna i fotografii, które można wpisać w tak powszechną dziś intermedialność w kręgu działań wizualnych
"Fotografia i gobelin"
30.04.2009 roku, o godz. 13
Wystawa czynna: do 31.08.2009
Centralne Muzeum Włókiennictwa, ul. Piotrkowska 282, Łódź
Praktyka posługiwania się fotografią w dziedzinach plastycznych ma długą historię. Posiłkowali się nią XIX-wieczni malarze realiści; koledzy i przyjaciele Nadara oraz im współcześni sięgnęli po fotograficzny kadr dla swoich kompozycji i po klatkę zdjęcia z zapisem jednostkowej fazy ruchu. Tak również postępował Marcel Duchamp oraz zafascynowani szybkością i dynamiką nowoczesnego świata futuryści, zaś surrealiści w "wyrażanej wizualnie percepcji wewnętrznej” nader często umieszczali fotograficzne cytaty. W modernistycznym malarstwie fotografia pełniła zaledwie rolę mechanicznej notatki, przeźroczystego nośnika zapisu świata rzeczywistego czy wyobrażonego. W grafice użytkowej stała się polem interesujących przekształceń – zreprodukowane obrazy, użyte w fotomontażach i kolażach lub poddane retuszom, niosły przesłanie zwięzłe i niezwykle ekspresyjne.
W postawangardowej kulturze, u progu lat 60. XX wieku, fotografia zyskała dodatkową wartość. Potraktowana jako substytut rzeczy i zjawisk realnych zmieniła wiedzę na temat rzeczywistości – i sama stała się punktem odniesienia. W pop-artowskich realizacjach techniczne i artystyczne zdobycze fotografii stały się podstawą aranżowania kompozycji i ujęcia przedstawianych motywów, zarówno tych zaczerpniętych ze środków masowego przekazu: reklam, płyt, komiksów, subkulturowych gadżetów, czy z wizerunków przedmiotów wziętych wprost z najbliższego otoczenia. W hiperrealistycznym obrazowaniu, o dekadę późniejszym, oddanie "optycznej realności" wraz ze wszelkimi konsekwencjami zapisu, według wzoru dostarczanego przez fotograficzny obiektyw, służyło przeważnie rejestracji codziennego życia i najbliższego kręgu artysty. Fotorealizm wpisywał się w nurt nowej figuracji, rozkwitającej z początkiem lat 70. Fotorealistyczne tendencje odniosły triumf na wystawie "Documenta" w Kassel w 1972 roku.
Jednak techniką, w której najlepiej objawiły się inspiracje fotografią okazał się tradycyjny, wielkoformatowy gobelin. Punktem wyjścia dla tych prac o najczęściej ograniczonej kolorystyce były zdjęcia: archiwalne, jak np. pierwsza dokumentacja faz ruchu galopującego konia z 1872 roku utrwalona na kliszy przez Eadwearda Muybridge’a, przetransportowana na tkaninę przez Annę Bednarczuk; fotografie prasowe z lat 70. i 80.; zdjęcia znanych dzieł sztuki, takich jak Mona Liza Leonarda da Vinci (gobelin Moja Liza Ryszarda Kaczmarka), ale i współczesne pejzaże, architektura, sceny rodzajowe, portrety, pojedyncze kadry. Fotografia towarzyszyła poszukiwaniom tkackim również w latach 90., choć jest już jednym z wielu nurtów dostarczających inspiracji sztuce włókna i współcześnie, wpisując się w intermedialność wszelkich działań wizualnych.
Efekt tych inspiracji, czyli ponad 40 tkanin z lat 70. i 80. oraz kilka z lat 90. XX wieku, pokaże Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi. Autorzy prezentowanych prac: klasycznych gobelinów, kompozycji przestrzennych i aplikacji wyciągnęli własne, często odkrywcze wnioski z możliwości tak formalnych, jak i treściowych, jakie daje fotografia. Łódzka wystawa, w oparciu o zbiory Działu Tkaniny Artystycznej CMW oraz depozyty, pokazuje zjawisko interesującej współzależności polskiej sztuki włókna i fotografii, które można wpisać w tak powszechną dziś intermedialność w kręgu działań wizualnych
"Fotografia i gobelin"
30.04.2009 roku, o godz. 13
Wystawa czynna: do 31.08.2009
Centralne Muzeum Włókiennictwa, ul. Piotrkowska 282, Łódź
Taniec w fotografii
28.04.2009, 12:02:43
Trwający w Bielsku Białej Tydzień Tańca to okazja do obejrzenia interesujących projektów fotograficznych. Małgorzata Łuczyna i Jacek Złoczowski pokażą składający się z fotografii i wideoinstalacji projekt "Lekcja druga", a Bartosz Lubicz-Gembalski cykl zdjęć "Stopniowanie".
W projekcie Małgorzaty Łuczyny i Jacka Złoczowskiego motywem przewodnim jest ograniczona przestrzeń. Baletnice są przedstawiane w przestrzeni zamkniętej, na różnym etapie rozwoju – od małej dziewczynki tańczącej w szafie, po dojrzałe tancerki.
Punktem wyjścia dla cyklu stał się problem ograniczenia ruchu, rozumianego zarówno jako zewnętrzne ograniczenia przestrzeni, jak i ograniczenie wynikające z cech psychicznych człowieka – barier, które sam sobie narzuca.
Fotografie Bartosza Lubicza-Gembalskiego przedstawiają przenikanie tańca do codzienności oraz różne aspekty świadomości i samorealizacji tancerek.
Małgorzata Łuczyna - absolwentka Edukacji Artystycznej na Uniwersytecie im. Mickiewicza w Poznaniu. Obecnie pracuje jako asystentka w Pracowni Fotografii Instytutu Sztuki w Cieszynie Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zajmuje się fotografią, grafiką oraz różnymi formami działania w przestrzeni publicznej (street-art, instalacja, happening). Od 2008 roku wraz z Jackiem Złoczowskim współtworzy grupę "Mniejsze Zło".
Jacek Złoczowski - studiował w Bielsku-Białej i Krakowie. Brał udział w wielu różnych wystawach i przeglądach, konferencjach i konkursach, warsztatach i wykładach. Ustępował też miejsca starszym w autobusie. Został członkiem grupy artystycznej "Mniejsze Zło". Robi różne rzeczy, w różny sposób i w różnych celach. Czasem stara się, aby była to sztuka.
Bartosz Lubicz-Gembalski - grafik i fotografik. W fotografii szczególnie interesuje się modą, na stałe współpracuje z firmami "Wella", "Trendy Hair" i "Soho". Mieszka i pracuje w Bielsku-Białej.
Małgorzata Łuczyna, Jacek Złoczowski, Bartosz Lubicz-Gembalski
Wernisaż: 28.04.2009, godz. 18
Wystawa czynna: do 10.05.2009
Galeria Bielska BWA, ul. 3 Maja 11, Bielsko-Biała
W projekcie Małgorzaty Łuczyny i Jacka Złoczowskiego motywem przewodnim jest ograniczona przestrzeń. Baletnice są przedstawiane w przestrzeni zamkniętej, na różnym etapie rozwoju – od małej dziewczynki tańczącej w szafie, po dojrzałe tancerki.
Punktem wyjścia dla cyklu stał się problem ograniczenia ruchu, rozumianego zarówno jako zewnętrzne ograniczenia przestrzeni, jak i ograniczenie wynikające z cech psychicznych człowieka – barier, które sam sobie narzuca.
Fotografie Bartosza Lubicza-Gembalskiego przedstawiają przenikanie tańca do codzienności oraz różne aspekty świadomości i samorealizacji tancerek.
Małgorzata Łuczyna - absolwentka Edukacji Artystycznej na Uniwersytecie im. Mickiewicza w Poznaniu. Obecnie pracuje jako asystentka w Pracowni Fotografii Instytutu Sztuki w Cieszynie Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zajmuje się fotografią, grafiką oraz różnymi formami działania w przestrzeni publicznej (street-art, instalacja, happening). Od 2008 roku wraz z Jackiem Złoczowskim współtworzy grupę "Mniejsze Zło".
Jacek Złoczowski - studiował w Bielsku-Białej i Krakowie. Brał udział w wielu różnych wystawach i przeglądach, konferencjach i konkursach, warsztatach i wykładach. Ustępował też miejsca starszym w autobusie. Został członkiem grupy artystycznej "Mniejsze Zło". Robi różne rzeczy, w różny sposób i w różnych celach. Czasem stara się, aby była to sztuka.
Bartosz Lubicz-Gembalski - grafik i fotografik. W fotografii szczególnie interesuje się modą, na stałe współpracuje z firmami "Wella", "Trendy Hair" i "Soho". Mieszka i pracuje w Bielsku-Białej.
Małgorzata Łuczyna, Jacek Złoczowski, Bartosz Lubicz-Gembalski
Wernisaż: 28.04.2009, godz. 18
Wystawa czynna: do 10.05.2009
Galeria Bielska BWA, ul. 3 Maja 11, Bielsko-Biała
Basia Sokołowska w Salonie Filozoficznym
28.04.2009, 11:56:40
Austriackie Forum Kultury zaprasza na Salon Filozoficzny. Tytuł spotkania to "Stworzenie Świata", a jego tematem będzie zagadnienie twórczości artystycznej. Gościem wieczoru będzie fotografka Basia Sokołowska.
Basia Sokołowska (ur. we Wrocławiu w 1961 r.), studiowała Historię Sztuki w Warszawie. W pierwszych miesiącach stanu wojennego dotarła przez Mongolię i Chiny do Australii. Po ukończeniu studiów na Univiersity of Sydney pracowała w muzeum Art Gallery of New South Wales w Sydney i zajmowała się fotografią. Zaczęła wystawiać na początku lat 90. Główne cykle fotograficzne jej autorstwa to Carmen Infinitum (1990-91), Interior/Mieszkanie (1993), Poza powierzchnię (1994), Cienie nieśmiertelności (1995), Ars Moriendi (1998) i Chrysalis (2004), z których większość była wystawiana w Małej Galerii ZPAF-CSW w Warszawie i prezentowana na ponad trzydziestu wystawach indywidualnych i grupowych w Australii, Europie i Japonii. Jej prace znajdują się w zbiorach Bibliotheque Nationale w Paryżu, Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi a także w wielu kolekcjach prywatnych w Europie i Australii. Obecnie mieszka w Warszawie.
29.04.2009, godz. 19
Austriackie Forum Kultury, ul. Próżna 8, Warszawa
Basia Sokołowska (ur. we Wrocławiu w 1961 r.), studiowała Historię Sztuki w Warszawie. W pierwszych miesiącach stanu wojennego dotarła przez Mongolię i Chiny do Australii. Po ukończeniu studiów na Univiersity of Sydney pracowała w muzeum Art Gallery of New South Wales w Sydney i zajmowała się fotografią. Zaczęła wystawiać na początku lat 90. Główne cykle fotograficzne jej autorstwa to Carmen Infinitum (1990-91), Interior/Mieszkanie (1993), Poza powierzchnię (1994), Cienie nieśmiertelności (1995), Ars Moriendi (1998) i Chrysalis (2004), z których większość była wystawiana w Małej Galerii ZPAF-CSW w Warszawie i prezentowana na ponad trzydziestu wystawach indywidualnych i grupowych w Australii, Europie i Japonii. Jej prace znajdują się w zbiorach Bibliotheque Nationale w Paryżu, Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi a także w wielu kolekcjach prywatnych w Europie i Australii. Obecnie mieszka w Warszawie.
29.04.2009, godz. 19
Austriackie Forum Kultury, ul. Próżna 8, Warszawa
Otwarcie V WFFA
27.04.2009, 12:25:33
To chyba najlepsza z dotychczasowych ekspozycji – tak rektor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, Krzysztof Piwocki podsumował wystawę pokonkursową rozpoczynającą piątą edycję Międzynarodowego Festiwalu Fotografii Artystycznej. Na wernisażu otwierającym festiwal, oprócz najlepszych prac konkursu zobaczyliśmy prezentację klasyków fotografii czeskiej.
Co podkreślali znawcy fotografii, oglądający wystawę młodych artystów, najważniejsze jest to, że konkurs wciąż utrzymuje wysoki poziom. A co ważniejsze – nareszcie widać, że w Polsce fotografia przekroczyła pewną barierę. Barierę oddzielającą ją od innych sztuk plastycznych. - Robienie fotografii nie jest proste – podkreślał Krzysztof Piwocki. - To nie jest proste przyciśnięcie migawki. Robienie zdjęć wymaga umiejętności i zaangażowania.
W konkursie adresowanym dl młodych twórców, studentów uczelni artystycznych lub fotograficznych udział wzięło 70 osób. Grand Prix ( już po raz kolejny) zdobyła Agnieszka Jadźwińska. I nagrodę – Krzysztof Ćwiertniewski, II nagrodę – Magdalena Grela, III nagrodę – Kinga Kardynał. Wyróżnienia otrzymali: Klaudia Jastrzębska, Magdalena Karpińska, Maciej Krajewski, Marta Perłowska, Monika Skierś, Maja Zembrzuska
Oprócz prac młodych artystów podczas pierwszego wernisażu mogliśmy oglądać wystawę klasyków czeskiej awangardy fotograficznej, na której znalazły się prace takich artystów jak Frantisek Drtikol, Jaroslav Rössler, Jaromir Funke, Eugen Wiskovsky. A przed nami jeszcze ponad 50 zaplanowanych na najbliższy miesiąc wydarzeń festiwalowych.
Wystawa czynna: do 19.05.2009
Galeria Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych, ul. Spokojna 15, Warszawa
Śląska ballada
27.04.2009, 12:03:08
W Muzeum Śląskim w Katowicach można oglądać wystawę fotografii Zbigniewa Sawicza "Śląska ballada". Wystawa inauguruje nowy cykl pt. Śląscy Mistrzowie Fotografii.
Prezentowane prace powstawały od początku lat 70. ubiegłego stulecia do dziś. Motywem przewodnim twórczości Sawicza jest tematyka śląska. Twórca sięga do fragmentów regionalnej rzeczywistości i układa obrazy w opowieść o tym zakątku świata, o ludziach, otoczeniu, w którym przyszło im żyć.
Zbigniew Sawicz traktuje fotografię jako sposób na wyrażenie własnych uczuć i emocji. Jego fotografie to obrazy rzeczywistości, których aurę oraz estetykę tworzy sposób ujęcia tematu, kompozycja, specyficzne środki wyrazu. Przedstawia świat mijający, ulegający degradacji lub transformacji, a jego fotografie skłaniają do refleksji nad przyszłością śląskiego dziedzictwa.
"Śląska ballada" – Zbigniew Sawicz
Wystawa czynna: do 12.07.2009
Muzeum Śląskie, al. W. Korfantego 3, Katowice
Prezentowane prace powstawały od początku lat 70. ubiegłego stulecia do dziś. Motywem przewodnim twórczości Sawicza jest tematyka śląska. Twórca sięga do fragmentów regionalnej rzeczywistości i układa obrazy w opowieść o tym zakątku świata, o ludziach, otoczeniu, w którym przyszło im żyć.
Zbigniew Sawicz traktuje fotografię jako sposób na wyrażenie własnych uczuć i emocji. Jego fotografie to obrazy rzeczywistości, których aurę oraz estetykę tworzy sposób ujęcia tematu, kompozycja, specyficzne środki wyrazu. Przedstawia świat mijający, ulegający degradacji lub transformacji, a jego fotografie skłaniają do refleksji nad przyszłością śląskiego dziedzictwa.
"Śląska ballada" – Zbigniew Sawicz
Wystawa czynna: do 12.07.2009
Muzeum Śląskie, al. W. Korfantego 3, Katowice
Fotografie Inez Baturo
24.04.2009, 13:28:38
Dworek Białoprądnicki w Krakowie zaprasza na wystawę fotografii Inez Baturo. Wystawę zorganizowano w ramach festiwalu VI Krakowska Dekada Fotografii.
Inez Baturo urodziła się w 1966 roku. Jest wybitnym polskim fotografikiem, ale jednocześnie prowadzi szeroko zakrojoną działalność organizacyjną. Z tego tytułu trudni się wydawnictwem, tłumaczeniami oraz redakcją. Założyła Fundację Centrum Fotografii i jest jednym z organizatorów Foto Art Festiwal oraz jego dyrektorem programowym. Mieszka w Bielsku-Białej.
Inez Baturo
Wystawa czynna: do 3.05.2009
Dworek Białoprądnicki, ul. Papiernicza 2, Kraków
Inez Baturo urodziła się w 1966 roku. Jest wybitnym polskim fotografikiem, ale jednocześnie prowadzi szeroko zakrojoną działalność organizacyjną. Z tego tytułu trudni się wydawnictwem, tłumaczeniami oraz redakcją. Założyła Fundację Centrum Fotografii i jest jednym z organizatorów Foto Art Festiwal oraz jego dyrektorem programowym. Mieszka w Bielsku-Białej.
Inez Baturo
Wystawa czynna: do 3.05.2009
Dworek Białoprądnicki, ul. Papiernicza 2, Kraków
Polska premiera World Press Photo
24.04.2009, 12:46:26
Od 6 maja w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu odbędzie się wernisaż wystawy World Press Photo z roku 2009.
Po raz kolejny Poznań jest gospodarzem polskiej premiery World Press Photo. Wystawa otwierana jest w Zamku już trzy dni po premierze w Amsterdamie.
W tym roku konkurs World Press Photo pobił wszelkie poprzednie rekordy: 5508 fotografów z 124 krajów nadesłało ponad 96 tysięcy zdjęć, które oceniano w 10 kategoriach tematycznych. Większość prac poświęcona jest tematom z pierwszych stron gazet (igrzyska olimpijskie w Pekinie, wybory prezydenckie w USA, konflikt w Gruzji, trzęsienie ziemi w Chinach). Wśród nich są fotografie Polaków. Justyna Mielnikiewicz zdobyła drugą nagrodę w kategorii Ludzie w wiadomościach, a Wojciech Grzędziński trzecią nagrodę w kategorii Wydarzenia. Oboje dokumentowali dramat cywilów podczas wojny w Gruzji.
Po raz kolejny też laureatem konkursu został Tomasz Gudzowaty. Jego fotografia mongolskiego chłopca otrzymała trzecią nagrodą w kategorii Osobliwości sportu. Jury nagrodziło również Tomasza Wiecha za portret pracownika korporacji w kategorii Życie codzienne oraz Kacpra Kowalskiego za zrobione z paralotni zdjęcia plaży we Władysławowie (kategoria: Sztuka i rozrywka).
Word Press Photo 2009
Wernisaż: 6.05.2009, godz. 18
Wystawa czynna: 27.05.2009
Centrum Kultury Zamek, ul. Św. Marcin 80/82, Poznań
Po raz kolejny Poznań jest gospodarzem polskiej premiery World Press Photo. Wystawa otwierana jest w Zamku już trzy dni po premierze w Amsterdamie.
W tym roku konkurs World Press Photo pobił wszelkie poprzednie rekordy: 5508 fotografów z 124 krajów nadesłało ponad 96 tysięcy zdjęć, które oceniano w 10 kategoriach tematycznych. Większość prac poświęcona jest tematom z pierwszych stron gazet (igrzyska olimpijskie w Pekinie, wybory prezydenckie w USA, konflikt w Gruzji, trzęsienie ziemi w Chinach). Wśród nich są fotografie Polaków. Justyna Mielnikiewicz zdobyła drugą nagrodę w kategorii Ludzie w wiadomościach, a Wojciech Grzędziński trzecią nagrodę w kategorii Wydarzenia. Oboje dokumentowali dramat cywilów podczas wojny w Gruzji.
Po raz kolejny też laureatem konkursu został Tomasz Gudzowaty. Jego fotografia mongolskiego chłopca otrzymała trzecią nagrodą w kategorii Osobliwości sportu. Jury nagrodziło również Tomasza Wiecha za portret pracownika korporacji w kategorii Życie codzienne oraz Kacpra Kowalskiego za zrobione z paralotni zdjęcia plaży we Władysławowie (kategoria: Sztuka i rozrywka).
Word Press Photo 2009
Wernisaż: 6.05.2009, godz. 18
Wystawa czynna: 27.05.2009
Centrum Kultury Zamek, ul. Św. Marcin 80/82, Poznań
Laureaci konkursu I Międzynarodowego Festiwalu Fotografii Młodych
23.04.2009, 11:47:13
Ogłoszono wyniki konkursu I Międzynarodowego Festiwalu Fotografii Młodych w Jarosławiu. Na podium znalazło się dwóch użytkowników Plfoto.com.
Na konkurs nadesłano 294 propozycje wystaw 205 autorów z 4 krajów.
JURY:
Mieczysław Cybulski - Prezes Stowarzyszenia Twórców - Fotoklub RP
Krystyna Małgorzata Dołowska - Fundacja "Fotografia dla Przyszłości", Stowarzyszenie Twórców - Fotoklub RP
Michał Drozd - Od ponad 20 lat uprawia zawód fotografa (dyplom czeladniczy w 1985) będąc laborantem, fotoreporterem i fotografem reklamowym. Miał ok. 23 wystaw indywidualnych i co najmniej 60 grupowych. w Europie i USA.
Leonard Karpiłowski - W 1976 roku ukończył; Studium Fotografii i Filmu Centralnego Ośrodka Metodyki Upowszechniania Kultury MkiS. Jest instruktorem fotografii kategorii S, nadawanej za wybitne osiągnięcia pedagogiczne. Współpracował z Magazynem "Foto" w latach 1993-94 z FOTO-KURIEREM od 1995 roku. Jest autorem książek "Kamery Wielkoformatowe" (Warszawa, 2000r.), "Aparaty średnioformatowe" (Warszawa, 2002r.).
Włodzimierz Krzemiński - Od 1987 członek Związku Polskich Artystów Fotografików, wykładowca Europejskiej Akademii Fotografii.
Przedstawiciele Akademii Fotografii.
Nagrodzone ekspozycje zawisną w ogólnodostępnej przestrzeni, w miejscach gdzie zwykle sztuka nie dociera. Fotografia stanie się codziennością. Będzie prezentowana między innymi w autobusach, witrynach sklepowych, stacji PKP, w klubach, pubach i restauracjach. Na tydzień miasto zamieni się w jedną wielką galerię, obok której nie będzie można przejść obojętnie.
Organizatorzy zapewniają wykonanie odbitek, przygotowanie wernisażu oraz umieszczenie informacji w katalogu. Prace pojawią się również w internetowej galerii na stornie Festiwalu.
oprócz prezentacji nagrodzonych i wyróżnionych wystaw podczas I Międzynarodowego Festiwalu Fotografii Młodych laureaci otrzymają nagrody rzeczowe
Ze względu na jednakowa ilość punktów Jury postanowiło nagrodzić 11 laureatów.
LAUREACI:
I MIEJSCE
Michał Giedrojć
II Miejsce
Yuriy Dyachyshyn
III Miejsce
Paweł Bajew
Wyróżnienia:
Aleksandra śnieżek, Jan Wolak - Dyszyński, Andrzej Furs, Beata Rokita, Anna Bodnar, Marzena Słowik, Tomasz Wiech, Marcin Głuszek.
Oceny prac dokonali niezależni jurorzy. Każdy z nich mógł; przyznać punkty 15 propozycjom wystaw w skali od 1 do 15. (15 punktów dla wystawy uważanej przez jurora za najlepszą następnie 14, 13, 12, 11 itd). Do udział;u w festiwalu zakwalifikowano 11 wystaw z największą ilością punktów
KLASYFIKACJA:
Michał Gierdojć - 42pkt
Yuriy Dyachyshyn- 34pkt
Paweł Bajew - 33pkt
Aleksandra śnieżek - 32pkt
Jan Wolak - Dyszyński - 30pkt
Andrzej Furs - 30pkt
Beata Rokita - 27pkt
Anna Bodnar - 27pkt
Marzena Słowik - 26pkt
Tomasz Wiech - 24pkt
Marcin Głuszek - 24pkt
Agnieszka Wrześniak - 23pkt
Marzena Kolarz - 22pkt
Michał Wilk - 16pkt
Janusz Ochnio - 16pkt
Marcin Wilkowski - 12pkt
Maciej Bogunia - 11pkt
Konrad Grabowski - 11pkt
Aparazzi - 11pkt
Damian Lemiński - 10pkt
Kinga Bielec - 10pkt
łukasz Pikor -10pkt
Maciej Wójcik - 8pkt
Aleksandra Bulanowska - 8pkt
Marcin Dławichowski - 7pkt
krzysztof Szwalgin - 7pkt
Mateusz Stalka - 6pkt
Piotr Polakowski - 6pkt
Anna Kondek - 5pkt
Kamil Kalinowski - 3pkt
Paweł Dudko - 3pkt
Paweł Błęcki - 3pkt
Marek Krasowski - 3pkt
Marcin Dobas - 3pkt
Mateusz Skowron - 3pkt
Karolina Jonderko - 2pkt
Aleksandra Horzela - 1pkt
Michał Podgórczyk - 1pkt
Robert Kaleta -1pkt
Zwycięzcom gratulujemy.
Na konkurs nadesłano 294 propozycje wystaw 205 autorów z 4 krajów.
JURY:
Mieczysław Cybulski - Prezes Stowarzyszenia Twórców - Fotoklub RP
Krystyna Małgorzata Dołowska - Fundacja "Fotografia dla Przyszłości", Stowarzyszenie Twórców - Fotoklub RP
Michał Drozd - Od ponad 20 lat uprawia zawód fotografa (dyplom czeladniczy w 1985) będąc laborantem, fotoreporterem i fotografem reklamowym. Miał ok. 23 wystaw indywidualnych i co najmniej 60 grupowych. w Europie i USA.
Leonard Karpiłowski - W 1976 roku ukończył; Studium Fotografii i Filmu Centralnego Ośrodka Metodyki Upowszechniania Kultury MkiS. Jest instruktorem fotografii kategorii S, nadawanej za wybitne osiągnięcia pedagogiczne. Współpracował z Magazynem "Foto" w latach 1993-94 z FOTO-KURIEREM od 1995 roku. Jest autorem książek "Kamery Wielkoformatowe" (Warszawa, 2000r.), "Aparaty średnioformatowe" (Warszawa, 2002r.).
Włodzimierz Krzemiński - Od 1987 członek Związku Polskich Artystów Fotografików, wykładowca Europejskiej Akademii Fotografii.
Przedstawiciele Akademii Fotografii.
Nagrodzone ekspozycje zawisną w ogólnodostępnej przestrzeni, w miejscach gdzie zwykle sztuka nie dociera. Fotografia stanie się codziennością. Będzie prezentowana między innymi w autobusach, witrynach sklepowych, stacji PKP, w klubach, pubach i restauracjach. Na tydzień miasto zamieni się w jedną wielką galerię, obok której nie będzie można przejść obojętnie.
Organizatorzy zapewniają wykonanie odbitek, przygotowanie wernisażu oraz umieszczenie informacji w katalogu. Prace pojawią się również w internetowej galerii na stornie Festiwalu.
oprócz prezentacji nagrodzonych i wyróżnionych wystaw podczas I Międzynarodowego Festiwalu Fotografii Młodych laureaci otrzymają nagrody rzeczowe
Ze względu na jednakowa ilość punktów Jury postanowiło nagrodzić 11 laureatów.
LAUREACI:
I MIEJSCE
Michał Giedrojć
II Miejsce
Yuriy Dyachyshyn
III Miejsce
Paweł Bajew
Wyróżnienia:
Aleksandra śnieżek, Jan Wolak - Dyszyński, Andrzej Furs, Beata Rokita, Anna Bodnar, Marzena Słowik, Tomasz Wiech, Marcin Głuszek.
Oceny prac dokonali niezależni jurorzy. Każdy z nich mógł; przyznać punkty 15 propozycjom wystaw w skali od 1 do 15. (15 punktów dla wystawy uważanej przez jurora za najlepszą następnie 14, 13, 12, 11 itd). Do udział;u w festiwalu zakwalifikowano 11 wystaw z największą ilością punktów
KLASYFIKACJA:
Michał Gierdojć - 42pkt
Yuriy Dyachyshyn- 34pkt
Paweł Bajew - 33pkt
Aleksandra śnieżek - 32pkt
Jan Wolak - Dyszyński - 30pkt
Andrzej Furs - 30pkt
Beata Rokita - 27pkt
Anna Bodnar - 27pkt
Marzena Słowik - 26pkt
Tomasz Wiech - 24pkt
Marcin Głuszek - 24pkt
Agnieszka Wrześniak - 23pkt
Marzena Kolarz - 22pkt
Michał Wilk - 16pkt
Janusz Ochnio - 16pkt
Marcin Wilkowski - 12pkt
Maciej Bogunia - 11pkt
Konrad Grabowski - 11pkt
Aparazzi - 11pkt
Damian Lemiński - 10pkt
Kinga Bielec - 10pkt
łukasz Pikor -10pkt
Maciej Wójcik - 8pkt
Aleksandra Bulanowska - 8pkt
Marcin Dławichowski - 7pkt
krzysztof Szwalgin - 7pkt
Mateusz Stalka - 6pkt
Piotr Polakowski - 6pkt
Anna Kondek - 5pkt
Kamil Kalinowski - 3pkt
Paweł Dudko - 3pkt
Paweł Błęcki - 3pkt
Marek Krasowski - 3pkt
Marcin Dobas - 3pkt
Mateusz Skowron - 3pkt
Karolina Jonderko - 2pkt
Aleksandra Horzela - 1pkt
Michał Podgórczyk - 1pkt
Robert Kaleta -1pkt
Zwycięzcom gratulujemy.
Mireia Sallares w CSW Łaźnia
22.04.2009, 13:24:35
W gdańskim CSW Łaźnia można oglądać wystawę Mirei Sallares. W ramach wystawy zobaczymy trzy projekty hiszpańskiej artystki: Las Muertes Chiquitas (Małe Śmierci - 2008), Mi Visado de Modelo II (Wiza mojej modelki II - 2005), Le Camion de Zahïa, Conversations Après Le Paradis Perdu (Wóz Zahii, Rozmowy po raju utraconym -2005).
Raj utracony, małe śmierci, kobieca seksualność, wolność, tożsamość i egzystencja. Za pomocą trzech instalacji, na które składają się projekcje wideo, neon, afisze i fotografie w lightboxach, Mireia Sallarés przekazuje widzowi różnorodne opowieści o przeznaczeniu kobiet, które spotkała. Poprzez osobiste historie z ich życia, pokazuje jak każda z kobiet kreuje własną tożsamość w odniesieniu do struktur społecznych. W swych opowieściach koncentruje się na kobiecie z Algierii i jej pizzerii na kółkach; młodej Hiszpance, która stara się o amerykańską wizę pobytową i Meksykankach, których seksualność jest kojarzona z przyjemnością, ale jednocześnie prowokuje ataki ze strony państwa kultywującego postawę macho.
W To Have & To Lose Mireia Sallares wykorzystuje swoje projekcje, obrazy i instalacje, aby odtworzyć i odzwierciedlić cały cynizm, absurd, ból i samotność, które często towarzyszą ludziom. Inspiracje czerpie z doświadczeń własnych i swoich przyjaciół, i co ważne, także z historii przypadkowo spotkanych ludzi.
Mireia Sallarès (ur. w 1973 w Barcelonie)
Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Barcelońskiego (1997); przez 6 miesięcy studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych, a następnie kontynuowała naukę na Wydziale Sztuk Audiowizualnych w Barcelonie. W 2000 odbyła staż artystyczny w Centrum Art3 w Walencji we Francji. Tego samego roku przyznano jej stypendium Samorządu Regionu Katalonii, w ramach którego podjęła studia filmowe na New School University i Film & Video Arts Foundation w Nowym Jorku. Podczas tego pobytu brała udział w produkcji kilkunastu filmów i sztuk teatralnych we współpracy z takimi instytucjami jak Woman Make Movies i Vertiginosas. Od 2004 jest członkiem zespołu twórców filmów i form dokumentalnych Photographic Social Vision Foundation of Barcelona. Została wyróżniona licznymi nagrodami, m.in. INJUVE (1999) i Sinergias (Barcelona 2001). W 2005 otrzymała stypendium Generaciones Caja Madrid za projekt Mi Visado de Modelo II zaprezentowany podczas ARCO 06, a także grant od Samorządu Regionu Katalonii na realizację projektu Le camión de Zahïa, conversations après le paradis perdu, przedstawionego w 2005 w galerii Espacio Zero1 w Museo Comarcal de la Garrotxa.
To Have & To Lose - Mireia Sallares
Wernisaż: 24.04.2009, godz. 19.30
Wystawa czynna: do 7.06.2009
CSW Łaźnia, ul. Jaskółcza 1, Gdańsk
Raj utracony, małe śmierci, kobieca seksualność, wolność, tożsamość i egzystencja. Za pomocą trzech instalacji, na które składają się projekcje wideo, neon, afisze i fotografie w lightboxach, Mireia Sallarés przekazuje widzowi różnorodne opowieści o przeznaczeniu kobiet, które spotkała. Poprzez osobiste historie z ich życia, pokazuje jak każda z kobiet kreuje własną tożsamość w odniesieniu do struktur społecznych. W swych opowieściach koncentruje się na kobiecie z Algierii i jej pizzerii na kółkach; młodej Hiszpance, która stara się o amerykańską wizę pobytową i Meksykankach, których seksualność jest kojarzona z przyjemnością, ale jednocześnie prowokuje ataki ze strony państwa kultywującego postawę macho.
W To Have & To Lose Mireia Sallares wykorzystuje swoje projekcje, obrazy i instalacje, aby odtworzyć i odzwierciedlić cały cynizm, absurd, ból i samotność, które często towarzyszą ludziom. Inspiracje czerpie z doświadczeń własnych i swoich przyjaciół, i co ważne, także z historii przypadkowo spotkanych ludzi.
Mireia Sallarès (ur. w 1973 w Barcelonie)
Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Barcelońskiego (1997); przez 6 miesięcy studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych, a następnie kontynuowała naukę na Wydziale Sztuk Audiowizualnych w Barcelonie. W 2000 odbyła staż artystyczny w Centrum Art3 w Walencji we Francji. Tego samego roku przyznano jej stypendium Samorządu Regionu Katalonii, w ramach którego podjęła studia filmowe na New School University i Film & Video Arts Foundation w Nowym Jorku. Podczas tego pobytu brała udział w produkcji kilkunastu filmów i sztuk teatralnych we współpracy z takimi instytucjami jak Woman Make Movies i Vertiginosas. Od 2004 jest członkiem zespołu twórców filmów i form dokumentalnych Photographic Social Vision Foundation of Barcelona. Została wyróżniona licznymi nagrodami, m.in. INJUVE (1999) i Sinergias (Barcelona 2001). W 2005 otrzymała stypendium Generaciones Caja Madrid za projekt Mi Visado de Modelo II zaprezentowany podczas ARCO 06, a także grant od Samorządu Regionu Katalonii na realizację projektu Le camión de Zahïa, conversations après le paradis perdu, przedstawionego w 2005 w galerii Espacio Zero1 w Museo Comarcal de la Garrotxa.
To Have & To Lose - Mireia Sallares
Wernisaż: 24.04.2009, godz. 19.30
Wystawa czynna: do 7.06.2009
CSW Łaźnia, ul. Jaskółcza 1, Gdańsk
Dom/home
22.04.2009, 13:17:12
Od piątku w Muzeum Etnograficznym w Krakowie prezentowana będzie nowa wystawa czasowa pt. "dom/home. Andrzej Kramarz i Weronika Łodzińska. Fotografie". Wystawa ta jest jedną z odsłon, realizowanego od pięciu lat wspólnego projektu dwóch fotografików, Andrzeja Kramarza i Weroniki Łodzińskiej.
Na fotografiach Andrzeja Kramarza i Weroniki Łodzińskiej nie ma ludzi. Są puste wnętrza: prycze w schronisku dla bezdomnych, pokoje panieńskie, cele polskich zakonników, mieszkania kolekcjonerów, wozy cyrkowe... A jednak każde z tych miejsc jest zarazem portretem swego właściciela; więcej mówi o jego sytuacji życiowej, zainteresowaniach, charakterze i stanie ducha, niżby może on sam chciał albo nawet mógł opowiedzieć. Te piękne i niezwykle intrygujące zdjęcia można studiować bez końca i z satysfakcją znaną być może tylko detektywom rekonstruować w myśli historię każdego z mieszkańców. Antropologiczne z gruntu fotografie Andrzeja Kramarza i Weroniki Łodzińskiej mają odświeżającą moc: zmieniają spojrzenie widza na otaczający świat i jego własny, niby tak dobrze znany, dom.
"dom/home. Andrzej Kramarz i Weronika Łodzińska. Fotografie"
Wernisaż: 24.04.2009, godz. 18
Wystawa czynna: do 30.08.2009
Muzeum Etnograficzne w Krakowie, ul. Krakowska 46
Na fotografiach Andrzeja Kramarza i Weroniki Łodzińskiej nie ma ludzi. Są puste wnętrza: prycze w schronisku dla bezdomnych, pokoje panieńskie, cele polskich zakonników, mieszkania kolekcjonerów, wozy cyrkowe... A jednak każde z tych miejsc jest zarazem portretem swego właściciela; więcej mówi o jego sytuacji życiowej, zainteresowaniach, charakterze i stanie ducha, niżby może on sam chciał albo nawet mógł opowiedzieć. Te piękne i niezwykle intrygujące zdjęcia można studiować bez końca i z satysfakcją znaną być może tylko detektywom rekonstruować w myśli historię każdego z mieszkańców. Antropologiczne z gruntu fotografie Andrzeja Kramarza i Weroniki Łodzińskiej mają odświeżającą moc: zmieniają spojrzenie widza na otaczający świat i jego własny, niby tak dobrze znany, dom.
"dom/home. Andrzej Kramarz i Weronika Łodzińska. Fotografie"
Wernisaż: 24.04.2009, godz. 18
Wystawa czynna: do 30.08.2009
Muzeum Etnograficzne w Krakowie, ul. Krakowska 46
Plener w Chęcinach
21.04.2009, 14:22:27
Jędrzejowskie Towarzystwo Fotograficzne zaprasza na kolejną edycję pleneru w Chęcinach k/Kielc.
Plener odbędzie się w dniach 15 - 17 maja. Nocleg zarezerwowany jest w miejscowym schronisku (ok. 15 zł za noc).
Wszelkie szczegóły i rezerwacje - Leszek Kowalski seen@seenphoto.net
Plener odbędzie się w dniach 15 - 17 maja. Nocleg zarezerwowany jest w miejscowym schronisku (ok. 15 zł za noc).
Wszelkie szczegóły i rezerwacje - Leszek Kowalski seen@seenphoto.net
Album rodzinny. Przestrzenie intymności
21.04.2009, 12:00:03
W Muzeum Narodowym w Gdańsku od 26 kwietnia będzie można oglądać wystawę Jacqueline Livingston pt. "Album rodzinny. Przestrzenie intymności". Prezentacja jest częścią cyklu wystaw "Feminoteka", prezentującego prace współczesnych fotografek.
"Album rodzinny. Przestrzenie intymności" to 25 zdjęć, które przedstawiają artystkę oraz jej bliskich w różnych scenach życia rodzinnego. Zdjęcia są raczej opowieścią o relacjach, bliskości i więziach międzyludzkich. Pierwsze fotografie Jacqueline Livingston pochodzą z 1962 roku, kiedy to artystka zaangażowana była w organizację ruchu feministycznego w San Francisco. Od początku obiektem jej zainteresowań w sztuce jest ciało i związana z nim seksualność.
"Album rodzinny. Przestrzenie intymności" to 25 zdjęć, które przedstawiają artystkę oraz jej bliskich w różnych scenach życia rodzinnego. Zdjęcia są raczej opowieścią o relacjach, bliskości i więziach międzyludzkich. Pierwsze fotografie Jacqueline Livingston pochodzą z 1962 roku, kiedy to artystka zaangażowana była w organizację ruchu feministycznego w San Francisco. Od początku obiektem jej zainteresowań w sztuce jest ciało i związana z nim seksualność.
Jacqueline Livingston - absolwentka fotografii, mieszka i pracuje na Hawajach. Od 45 lat aktywna fotografka, uczestniczyła w ponad 100 wystawach, w tym 26 indywidualnych. Jej prace publikowane były w magazynach, katalogach oraz prezentowane na wystawach m.in. w Metropolitan Museum of Art czy San Francisco Museum of Modern Art. Prace artystki znajdują się w prywatnych i państwowych kolekcjach na całym świecie.
"Album rodzinny. Przestrzenie intymności" - Jacqueline Livingston
Wernisaż wystawy: 26.04.2009, godz. 17
Wystawa czynna: do 31.05.2009
Muzeum Narodowe w Gdańsku, Oddział Sztuki Nowoczesnej, Pałac Opatów, ul. Cystersów 15a, Gdańsk Oliwa
Aukcja charytatywna
21.04.2009, 11:55:19
We Wrocławiu w dniach 23 i 24 kwietnia odbędzie się międzynarodowa konferencja "Donor Recipient Matching and Cellular Therapy in Transplantation: Technological and Clinical Aspects". Towarzyszyć jej będzie charytatywna aukcja fotografii.
Organizatorem konferencji jest Polskie Towarzystwo Immunogenetyczne i Dolnośląskie Centrum Transplantacji Komórkowych z Krajowym Bankiem Dawców Szpiku. Przy okazji tego wydarzenia Dolnośląskie Centrum Fotografii Domek Romański, Galeria Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu oraz wcześniej wymienione instytucje, organizują sprzedaż dzieł fotograficznych. Są to zdjęcia stworzone przez artystów zrzeszonych w Okręgu Dolnośląskim Związku Polskich Artystów Fotografików. Dochód ze sprzedaży zasili konto Dolnośląskiego Centrum Transplantacji Komórkowych z Krajowym Bankiem Dawców Szpiku.
23.04.2009, godz. 8 – 17, 24.04.2009, godz. 8 - 11
Hotel Jana Pawła II, ul. Św. Idziego 3, Wrocław
Organizatorem konferencji jest Polskie Towarzystwo Immunogenetyczne i Dolnośląskie Centrum Transplantacji Komórkowych z Krajowym Bankiem Dawców Szpiku. Przy okazji tego wydarzenia Dolnośląskie Centrum Fotografii Domek Romański, Galeria Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu oraz wcześniej wymienione instytucje, organizują sprzedaż dzieł fotograficznych. Są to zdjęcia stworzone przez artystów zrzeszonych w Okręgu Dolnośląskim Związku Polskich Artystów Fotografików. Dochód ze sprzedaży zasili konto Dolnośląskiego Centrum Transplantacji Komórkowych z Krajowym Bankiem Dawców Szpiku.
23.04.2009, godz. 8 – 17, 24.04.2009, godz. 8 - 11
Hotel Jana Pawła II, ul. Św. Idziego 3, Wrocław
Zostań Kliszożercą
20.04.2009, 12:01:02
Masz apetyt na fotkę? Nie straszna Ci praca z obiektywem? Studencie - obudź w sobie głód zdjęcia, ruszaj na łowy i stań się KLISZOŻERCĄ !
Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie zaprasza wszystkich studentów do udziału w szóstej edycji konkursu "Kliszożercy". Jest to projekt popularyzujący fotografię jako dziedziny sztuki skierowany do pasjonatów z wszystkich uczelni wyższych w Polsce. W tym roku swoje nieprzeciętne umiejętności i kreatywność można zaprezentować w następujących kategoriach:
1. Kiedy wszyscy pójdą spać... - twoje miasto nocą
2. Kryzys niejedno ma imię - krach na giełdzie życia
3. W pogoni za światem - zdjęcie w ruchu
4. Cztery żywioły
Aby wziąć udział w konkursie należy najpierw wypełnić formularz zgłoszeniowy, natomiast zdjęcia można przynosić do biura NZS UEK lub nadesłać jako przesyłkę pocztową do 11 maja 2009 roku.
Ogłoszenie wyników odbędzie się 18 maja 2009r. o godz. 19 w krakowskim klubie "Pauza", gdzie zostaną wręczone nagrody. W każdej z wymienionych kategorii wyłonione zostaną trzy osoby. Później zapraszamy wszystkich uczestników konkursu do wspólnej zabawy.
Tegoroczna edycja została objęta patronatem Miesiąca Fotografii w Krakowie. Wystawa pokonkursowa nagrodzonych prac odbędzie się na terenie Uniwersytetu Ekonomicznego w dniach 20.05. – 06.06. Będzie ją można również obejrzeć w późniejszym czasie w księgarni "Pod Globusem".
Nieważne czy zajmujesz się fotografią profesjonalnie czy to tylko twoje hobby. W konkursie "Kliszożercy" liczy się oryginalne podejscie do tematu i wyraz artystyczny zdjęcia. Czekają atrakcyjne nagrody.
Do prac przesyłanych pocztą należy dołączyć wypełniony formularz zgłoszeniowy oraz kserokopię legitymacji studenckiej!
Prace można przesyłać na adres:
Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Ul. Rakowicka 27
31-510 Kraków
Regulamin oraz formularz zgłoszeniowy można pobrać na stronie internetowej www.nzsuek.pl
Wszelkie pytania i wątpliwości proszę kierować na adres e-mail: kliszozercy@nzsuek.pl
Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie zaprasza wszystkich studentów do udziału w szóstej edycji konkursu "Kliszożercy". Jest to projekt popularyzujący fotografię jako dziedziny sztuki skierowany do pasjonatów z wszystkich uczelni wyższych w Polsce. W tym roku swoje nieprzeciętne umiejętności i kreatywność można zaprezentować w następujących kategoriach:
1. Kiedy wszyscy pójdą spać... - twoje miasto nocą
2. Kryzys niejedno ma imię - krach na giełdzie życia
3. W pogoni za światem - zdjęcie w ruchu
4. Cztery żywioły
Aby wziąć udział w konkursie należy najpierw wypełnić formularz zgłoszeniowy, natomiast zdjęcia można przynosić do biura NZS UEK lub nadesłać jako przesyłkę pocztową do 11 maja 2009 roku.
Ogłoszenie wyników odbędzie się 18 maja 2009r. o godz. 19 w krakowskim klubie "Pauza", gdzie zostaną wręczone nagrody. W każdej z wymienionych kategorii wyłonione zostaną trzy osoby. Później zapraszamy wszystkich uczestników konkursu do wspólnej zabawy.
Tegoroczna edycja została objęta patronatem Miesiąca Fotografii w Krakowie. Wystawa pokonkursowa nagrodzonych prac odbędzie się na terenie Uniwersytetu Ekonomicznego w dniach 20.05. – 06.06. Będzie ją można również obejrzeć w późniejszym czasie w księgarni "Pod Globusem".
Nieważne czy zajmujesz się fotografią profesjonalnie czy to tylko twoje hobby. W konkursie "Kliszożercy" liczy się oryginalne podejscie do tematu i wyraz artystyczny zdjęcia. Czekają atrakcyjne nagrody.
Do prac przesyłanych pocztą należy dołączyć wypełniony formularz zgłoszeniowy oraz kserokopię legitymacji studenckiej!
Prace można przesyłać na adres:
Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Ul. Rakowicka 27
31-510 Kraków
Regulamin oraz formularz zgłoszeniowy można pobrać na stronie internetowej www.nzsuek.pl
Wszelkie pytania i wątpliwości proszę kierować na adres e-mail: kliszozercy@nzsuek.pl
Uchwycić moment - Joe McNally
17.04.2009, 11:11:24
Drukowana wersja warsztatów prowadzonych przez wybitnego fotografika, Joe McNally’ego. Na wykładach prowadzonych w terenie dla grup wybrańców artysta uczy słuchaczy technik portretów środowiskowych, metod oświetlania poza studiem i wszystkiego, co pozwala uchwycić moment. "Uchwycić moment", książka, która nakładem wydawnictwa Fabryka Słów już 17 kwietnia pojawi się w sprzedaży, stanowi połączenie zachwycających obrazów i elegancji klasycznej coffee table book z bezcennym szkoleniem oraz rzeczową analizą.
"W tym zwariowanym, obrazkowym świecie potrzebujesz zdjęć, które krzyczą” – pisze autor książki. Joe McNally, jeden z najbardziej znanych specjalistów od zdjęć portretowych i reklam przekazuje wiedzę, stosując swoisty trójkąt nauczania. Zaczyna od pasjonującej historii, w trakcie której czytelnik poznaje jedną z wypracowanych w pocie czoła sztuczek zawodowych Joego. Taką, której nauczyć się można wyłącznie, spędzając lata z obiektywem. Potem przewraca kartkę i widzi jedno z błyskotliwych zdjęć, które doskonale ilustruje zastosowaną technikę. Na przykład pokazujące wykorzystanie luster. „ Lustra są wspaniałe, ale też delikatne, ciężkie, drogie i bardzo odblaskowe. Zawsze przypominam sobie o takich sprawach za późno. (Żeby zrobić zdjęcie zawodnika) wystawiliśmy je na boisko bez szwanku. Zostały przykręcone, ustabilizowane, wypolerowane i wyczyszczone, wycelowane i obłożone workami z piaskiem. Ozzie nie był nawet w kadrze, stał zaraz obok aparatu. Oświetlony lampą błyskową na wielkim wysięgniku filmowym, który górował nad całością tuż poza granicą kadru, patrzył do tyłu na aparat. Kontrolowałem rozproszenie światła za pomocą ciasnego plastra miodu1. Inaczej mielibyśmy koszmarne flary w obiektywie. Zmierzchało i coś zauważyłem. W każdym lustrze odbijał się niczym biały słoń nasz wóz techniczny. Nie-taki-znów-detal, który jakoś pominąłem, ustawiając wszystko. Nie można było przestawić ciężarówki – wszystkie podłączenia prądu z niej dochodziły. No dobra, białe widać, czarnego nie widać! Szybki wyścig do najbliższego sklepu z materiałami. "Dzień dobry, potrzebuję wszystkich beli czarnego materiału, jakie macie!” Sprzedawcy kochają zdesperowanych fotografów”.
I wreszcie – czytelnik odkrywa tajemnicę, jaka kryje się po drugiej stronie obiektywu. Z opisem powstawania kompozycji (włącznie ze sprzętem, jaki Joe zastosował), charakterystyką wyzwania, jakie stanowił projekt oraz cennymi wskazówkami, dzięki którym sam uzyskasz takie ujęcie. Na przykład zdjęcie zawodników rugby ćwiczących w deszczu. Joe McNally pisze: "W takich sytuacjach najważniejszą rolę do odegrania ma twoja umiejętność skupienia. I nie chodzi o skupienie w sensie soczewek, ale o skupienie górne... umysłowe. Jest ci zimno, jesteś cały mokry, jest ci źle, martwisz się o sprzęt i ostatnią rzeczą, o której myślisz, jest zdjęcie. Gorąca kawa i bar dla prasy jawią się jako szalenie pociągająca opcja. Ale zostań. Największy fotograf sportowy Neil Leifer zrobił kilka swoich najlepszych zdjęć w fatalnych warunkach i przy beznadziejnym świetle. Igraj z deszczem. Może to brzmieć niedorzecznie, ale staraj się trzymać obiektyw długoogniskowy na dłuższych czasach naświetlania, jak 1/60 itp. Możesz złapać chwile, gdy gracze są wyraźni, a deszcz, szczególnie ulewny, przelatuje przez kadr jak pociski smugowe. Deszcz staje się twoim sprzymierzeńcem, czynisz go bowiem stylistycznym elementem zdjęcia.”
Joe McNally jest fotografem cieszącym się międzynarodowym uznaniem. Jego kariera, w trakcie której wykonuje zlecenia w pięćdziesięciu różnych krajach świata, trwa od 30 lat. Fotografuje dla "Time\\\'a", "Sports Illustrated" i "National Geographic". W połowie lat 90. był pierwszym od 23 lat etatowym fotografem w magazynie "Life". Wykonywał zlecenia komercyjne - między innymi dla firm Target, Nikon i Sony. Laureat Alfred Eisenstaedt Award for Outstanding Magazine Photography. Wielokrotnie uhonorowany przez: Communication Arts, Applied Arts, Photo District News, Pictures of the Year, American Photo, The World Press Photo Foundation, The Art Directors\\\' Club i Graphis. Jego wybitny projekt Faces of Ground Zero - Giant Polaroid Collection, został rozsławiony jako jedna z najistotniejszych artystycznych odpowiedzi na tragedię w World Trade Center.
- autor: Joe McNally
- tytuł: Uchwycić moment
- tytuł oryginalny: The Moment it Clicks
- ISBN: 978-83-7574-054-7
- cena: 49,99 PLN
- wymiary:
- liczba stron: 264
- tłumaczenie: Agnieszka Falejczyk
- redakcja merytoryczna: Radosław Przybył
Tatry i styl zakopiański
16.04.2009, 12:30:14
W Galerii Krypta u Pijarów w Krakowie będzie można od 22 kwietnia zobaczyć wystawę księdza Zbigniewa Pytla "Tatry i styl zakopiański – fotografia".
W pracach księdza Pytla odczuć można, że traktuje on górski pejzaż górski w sposób mistyczny. Pasja chodzenia po górach – i fotografowania ich – przyniosła w efekcie kilka albumów. Ich celem jest głównie pokazanie charakterystycznych cech stylu zakopiańskiego Stanisława Witkiewicza oraz jego wpływu na architekturę regionu. Ostatecznym jednak celem dzieł ks. Zbigniewa jest refleksja nad życiem, nad jego sensem, ale także nad jego stroną wanitatywną, nad kruchością życia i przemijalnością, od której nawet, a może przede wszystkim w górach nie da się uciec.
Ks. Zbigniew Pytel - urodził się 4 czerwca 1972 r. w Nowym Targu. W latach 1991 – 97 alumn Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1997 roku w Katedrze Wawelskiej. Absolwent Wydziału Teologicznego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Ukończył Studia Podyplomowe Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Sztuki Kościelnej na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jest członkiem Jordanowskiego Stowarzyszenia Twórców Pasja, Klubu Wysokogórskiego w Krakowie oraz Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego Oddział w Chrzanowie. Miłośnik gór, fotografik, taternik, turysta.
"Tatry i styl zakopiański" - ks. Zbigniew Pytel
Wernisaż: 22.04.2009, godz. 12
Wystawa czynna: do 5.05.2009
Galeria Krypta u Pijarów, ul. Pijarska 2, Kraków
W pracach księdza Pytla odczuć można, że traktuje on górski pejzaż górski w sposób mistyczny. Pasja chodzenia po górach – i fotografowania ich – przyniosła w efekcie kilka albumów. Ich celem jest głównie pokazanie charakterystycznych cech stylu zakopiańskiego Stanisława Witkiewicza oraz jego wpływu na architekturę regionu. Ostatecznym jednak celem dzieł ks. Zbigniewa jest refleksja nad życiem, nad jego sensem, ale także nad jego stroną wanitatywną, nad kruchością życia i przemijalnością, od której nawet, a może przede wszystkim w górach nie da się uciec.
Ks. Zbigniew Pytel - urodził się 4 czerwca 1972 r. w Nowym Targu. W latach 1991 – 97 alumn Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1997 roku w Katedrze Wawelskiej. Absolwent Wydziału Teologicznego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Ukończył Studia Podyplomowe Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Sztuki Kościelnej na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jest członkiem Jordanowskiego Stowarzyszenia Twórców Pasja, Klubu Wysokogórskiego w Krakowie oraz Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego Oddział w Chrzanowie. Miłośnik gór, fotografik, taternik, turysta.
"Tatry i styl zakopiański" - ks. Zbigniew Pytel
Wernisaż: 22.04.2009, godz. 12
Wystawa czynna: do 5.05.2009
Galeria Krypta u Pijarów, ul. Pijarska 2, Kraków
Spotkaj się z Widmańską
15.04.2009, 15:03:13
Kończą się zapisy na warsztaty fotograficzne Katarzyny Widmańskiej, które odbędą się w najbliższy weekend (18 i 19 kwietnia) w Krakowie.
Głównym celem warsztatów jest prezentacja metod pracy w studio, praktycznych rozwiązań oraz sposobów osiągania zamierzonych efektów przez prowadzącą.
Dla posiadaczy kont płatnych w serwisie Plfoto.com przewidziana jest zniżka.
Więcej informacji można znaleźć tutaj
Głównym celem warsztatów jest prezentacja metod pracy w studio, praktycznych rozwiązań oraz sposobów osiągania zamierzonych efektów przez prowadzącą.
Dla posiadaczy kont płatnych w serwisie Plfoto.com przewidziana jest zniżka.
Więcej informacji można znaleźć tutaj
Lost Boys
15.04.2009, 14:11:39
Już w najbliższy czwartek o godz. 20 w krakowskiej Galerii Pauza rozpocznie się wernisaż wystawy "Lost Boys" Slavy Mogutina. To europejska prapremiera tego kultowego i kontrowersyjnego projektu.
Slava Mogutin to artysta, którego twórczość wyrasta z konfliktu kultury i historii. Jeden z czołowych fotografików z nad rzeki Hudson wreszcie nad Wisłą. Wystawa monografii, którą przygotowaliśmy razem z Galerią Pauza to Polska prapremiera jego kultowej serii "Lost Boys". Oto świat, w którym nawet ciało ledwie pozostaje prywatne. Oto zagubieni chłopcy na surowym łonie Matki Rosji.
Slava Mogutin (1974) urodzony na Syberii artysta i pisarz. Prześladowany za otwarcie homoseksualne motywy w swojej twórczości w wieku 21 lat udał się na emigrację. Z pomocą Amnesty International i amerykańskiego PEN Clubu uzyskał azyl polityczny w USA. Jest autorem dwóch monografii fotograficznych Lost Boys i NYC Go-Go oraz siedmiu książek wydanych po rosyjsku. Jego zdjęcia wystawiano w galeriach na całym świecie i publikowano m. in. w "The New York Times", "The Village Voice", "ArtUS", "i-D", "Visionaire", "L\'Uomo Vogue" i "Stern". W 2004 wraz ze swym partnerem Brianem Kenny stworzył duet artystyczny SUPERM tworzący i wystawiający w galeriach w Nowym Jorku, Los Angeles, Moskwie, Berlinie, Londynie, Sztokholmie, Oslo, Bergen, Haifie i hiszpańskim León. Mieszka w Nowym Jorku. Jest reprezentowany przez galerię Envoy.
Według kuratora wystawy, Łukasza Maciejewskiego wystawa to: "(...) Oto świat, w którym nawet ciało ledwie pozostaje prywatne. Oto zagubieni chłopcy na surowym łonie Matki Rosji." Projekt zrealizowany został w ramach Festiwalu Kultura dla Tolerancji,
Kraków 16 - 19 kwietnia 2009
"Lost Boys" – Slava Mogutin
Wernisaż: 16.04.2009, godz. 20
Wystawa czynna do: 30.04.2009
Galeria Pauza, ul. Floriańska 18, II p., Kraków
Slava Mogutin to artysta, którego twórczość wyrasta z konfliktu kultury i historii. Jeden z czołowych fotografików z nad rzeki Hudson wreszcie nad Wisłą. Wystawa monografii, którą przygotowaliśmy razem z Galerią Pauza to Polska prapremiera jego kultowej serii "Lost Boys". Oto świat, w którym nawet ciało ledwie pozostaje prywatne. Oto zagubieni chłopcy na surowym łonie Matki Rosji.
Slava Mogutin (1974) urodzony na Syberii artysta i pisarz. Prześladowany za otwarcie homoseksualne motywy w swojej twórczości w wieku 21 lat udał się na emigrację. Z pomocą Amnesty International i amerykańskiego PEN Clubu uzyskał azyl polityczny w USA. Jest autorem dwóch monografii fotograficznych Lost Boys i NYC Go-Go oraz siedmiu książek wydanych po rosyjsku. Jego zdjęcia wystawiano w galeriach na całym świecie i publikowano m. in. w "The New York Times", "The Village Voice", "ArtUS", "i-D", "Visionaire", "L\'Uomo Vogue" i "Stern". W 2004 wraz ze swym partnerem Brianem Kenny stworzył duet artystyczny SUPERM tworzący i wystawiający w galeriach w Nowym Jorku, Los Angeles, Moskwie, Berlinie, Londynie, Sztokholmie, Oslo, Bergen, Haifie i hiszpańskim León. Mieszka w Nowym Jorku. Jest reprezentowany przez galerię Envoy.
Według kuratora wystawy, Łukasza Maciejewskiego wystawa to: "(...) Oto świat, w którym nawet ciało ledwie pozostaje prywatne. Oto zagubieni chłopcy na surowym łonie Matki Rosji." Projekt zrealizowany został w ramach Festiwalu Kultura dla Tolerancji,
Kraków 16 - 19 kwietnia 2009
"Lost Boys" – Slava Mogutin
Wernisaż: 16.04.2009, godz. 20
Wystawa czynna do: 30.04.2009
Galeria Pauza, ul. Floriańska 18, II p., Kraków