Aktualności
Młode życie, stary świat
5.05.2009, 11:46:36
Bogdan Frymorgen - urodzony w roku 1962. Producent i dziennikarz radiowy. Studiował anglistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1986 roku wyjechał do Wielkiej Brytanii. Mieszka z żoną i dwoma synami w Londynie. Od wielu lat związany jest z radiem BBC World Service, RMF FM i instytucjami kulturalnymi na krakowskim Kazimierzu.
-Samotność jest najintymniejszym doświadczeniem człowieka – mówi o wystawie jej autor. - Na pewnym głębokim poziomie towarzyszy nam zawsze. Jej najbardziej niewinna odmiana panuje w świecie dziecka. Nawet, gdy dzieci śmieją się do nas, zatrzaśnięte są w rzeczywistości tylko w przybliżeniu dla nas zrozumiałej. Celem mojej fotografii jest rejestracja tej tajemnicy. Zatrzymanie w kadrze subtelności, które nadają dziecięcej codzienności ponadczasowego charakteru. To również próba nieinwazyjnego zbliżenia dwóch perspektyw: dorosłej i dorastającej.
"...młode życie, stary świat..." – Bogdan Frymorgen
Wernisaż: 8.05.2009, godz. 18
Spotkanie z artystą: 8.05.2009, godz. 18.30
Wystawa czynna: do 9.06.2009
Galeria Fotografii B&B, ul. 1 Maja 12, Bielsko-Biała
Juwenalia w obiektywie
4.05.2009, 16:49:10
Co należy zrobić, żeby wziąć udział w walce o nagrodę? To proste - maksymalnie dwa zdjęcia przedstawiające najciekawsze Twoim zdaniem momenty Juwenaliów. Zdjęcia należy dodać do galerii konkursowej za pośrednictwem strony specjalnej "Juwenalia w obiektywie" na stronie www.plfoto.com. Aparat otrzyma autor, którego praca zdobędzie najwięcej głosów innych użytkowników. Zdjęcia autorów wyróżnionych prac zostaną pokazane na wystawie pokonkursowej w Klubie Studenckim Żaczek.
Strona konkursowa znajduje się pod adresem http://plfoto.com/juwenalia.html.
Zapraszamy do zabawy!
Wystawa Zdzisława Beksińskiego
4.05.2009, 13:29:39
Beksiński – co zresztą podkreślał w wywiadach - zarzucił fotografię w latach 60. Okazuje się jednak, że w latach 70 powrócił do tego medium. Odbitki wykorzystane w wystawie Beksiński wykonał razem z laborantem około1978 roku, po przeprowadzce do Warszawy. Artysta wykorzystał stare negatywy, ale zostały one wywołane w nowy, bardziej eksperymentalny sposób. Znajdziemy tutaj portrety m.in. żony, oraz pejzaże wyznaczające granice jakiejś zony, struktury emocjonalnej która pulsowała wówczas w artyście. Artysta nigdy nie pokazał tych fotografii.
Zdzisław Beksiński urodził się 24 lutego 1929 roku w Sanoku. W 1947 roku rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Zaczął swą twórczość jako fotografik, prezentując w 1958 r. prace na kilku wystawach w Warszawie, Gliwicach i Poznaniu. Jednak to twórczość rysunkowa i malarska, a także częściowo rzeźbiarska przyniosła mu pierwsze sukcesy. W 1964 r. w Starej Pomarańczarni w Warszawie Janusz Bogucki zorganizował wystawę artysty, która okazała się pierwszym poważniejszym sukcesem, gdyż wszystkie prace zostały sprzedane. Wystawa przygotowana przez Boguckiego w roku 1972 prezentowała obrazy nowego nurtu, który po latach został przez artystę nazwany okresem fantastycznym, a trwał w biografii twórczej Beksińskiego do lat 80. Zdzisław Beksiński zginął zamordowany 21 lutego 2005 roku.
Wernisaż: 4.05.2009, godz. 18.30
Wystawa czynna: do 29.05.2009
Galeria Asymetria, ul. Nowogrodzka 18a, Warszawa
Fotografie ojca
4.05.2009, 13:18:40
Remonty, zalanie, żarłoczne szczury ze strychu, wilgoć i kurz. 47 lat i 4 przeprowadzki… Ocalało 21 kopert z negatywami z 1962 roku. Reszta bezpowrotnie przepadła. I nie zachowała się żadna odbitka – tak o wystawie opowiada Aleksander Prugar. - Te kilkaset zdjęć na ocalałych negatywach mój Ojciec zrobił aparatem Werra produkcji zachodnio-niemieckiej, gdy miał 15 lat. Od chwili wykonania nikt ich nie oglądał. Wybierając klisze, starałem się poznać mojego Ojca jako piętnastoletniego chłopaka. Jego sposób patrzenia i postrzegania świata… Fotografiom nadałem formę dyptyków. Bo w ten sposób mogłem lepiej zrozumieć i poznać tamten świat. Dobierałem zdjęcia, aby wzajemnie się uzupełniały i przekazywały maksimum treści. Ten esencjonalny, kronikarski zapis najbliższego otoczenia mojego Ojca dotyczy tylko jednego roku. Roku 1962, w którym wystrzelono w kosmos pierwszego satelitę telekomunikacyjnego a Telewizja Polska wyemitowała pierwszą dobranockę, "Jacek i Agatka".
Aleksander Prugar studiuje na wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Jest fotoreporterem w "Gazecie Wyborczej". Był nagradzany w wielu konkursach fotograficznych m.in. Grand Press Photo, Konkursie Fotografii Prasowej, Śląskiej Fotografia Prasowej.
"Fotografie ojca" – Aleksander Prugar
Wernisaż: 5.05.2009, godz. 19
Wystawa czynna: do 31.05.2009
Galeria BB, ul. Garbarska 24, Kraków
Warszawa według Chrisa Niedenthala
4.05.2009, 12:55:36
Fotoplastikon to popularne na przełomie XIX i XX w. urządzenie, umożliwiające widzom oglądanie zmieniających się trójwymiarowych zdjęć. Fotoplastikon w Alejach Jerozolimskich 51 jest unikalny. Powstał na początku XX w. i z niewielkimi przerwami działał przez całe stulecie zachowując pierwotną lokalizację. Dziś stanowi jedyne w Polsce i jedno z niewielu na świecie czynnych urządzeń tego typu. W zbiorach Fotoplastikonu jest ponad 3000 oryginalnych fotografii z różnych zakątków naszego globu, począwszy od zdjęć dokumentujących otwarcie Kanału Sueskiego, poprzez wyprawy na Spitzbergen, ślub księżniczki Anny, Japonię-jakiej nie znamy, Warszawę na przełomie wieków. Fotoplastikon od początku funkcjonowania umożliwiał nie tylko oryginalną rozrywkę. W latach przedwojennych pełnił funkcje edukacyjne, dostarczając aktualnych fotografii najbardziej oddalonych i trudno dostępnych części świata. Podczas wojny, niekontrolowany przez hitlerowców, dawał chwile wytchnienia warszawiakom i stanowił jeden z punktów kontaktowych konspiracji. Po wojnie, w latach 40. i 50., cieszył się ogromną popularnością dzięki prezentacji zdjęć z Zachodu, ukazujących miasta, do których wyjazd był prawie niemożliwy. Pokazom towarzyszyła muzyka jazzowa z pierwszych, sprowadzanych prywatnymi kanałami płyt, co sprawiało, że Fotoplastikon był miejscem częstych spotkań bikiniarzy, tępionych przez władze ludowe na równi z jazzem. Wybrany kilka lat temu przez warszawiaków na magiczne miejsce stolicy, a w 2008 r. wzięty pod opiekę przez Muzeum Powstania Warszawskiego, Fotoplastikon jest trwałym elementem tożsamości Warszawy.
"Warszawa", Chris Niedenthal
Wystawa czynna: od 30.04 do 29.05.2009
Fotoplastikon Warszawski, al. Jerozolimskie 51 oficyna, Warszawa
Chyba nie do końca...
4.05.2009, 11:11:02
Stowarzyszenie Sztukpol zaprasza na otwarcie wystawy użytkownika Plfoto.com Oleg/Olga, zatytułowanej "Chyba nie do końca".
Wernisaż odbędzie się 8 maja (piątek), o godzinie 18:00, w Teatrze Nowym w Łodzi (ul Zachodnia 93, wejście od ul. Więckowskiego 15).
Wystawa czynna będzie do wakacji.
Fotografia i gobelin
29.04.2009, 11:54:31
Praktyka posługiwania się fotografią w dziedzinach plastycznych ma długą historię. Posiłkowali się nią XIX-wieczni malarze realiści; koledzy i przyjaciele Nadara oraz im współcześni sięgnęli po fotograficzny kadr dla swoich kompozycji i po klatkę zdjęcia z zapisem jednostkowej fazy ruchu. Tak również postępował Marcel Duchamp oraz zafascynowani szybkością i dynamiką nowoczesnego świata futuryści, zaś surrealiści w "wyrażanej wizualnie percepcji wewnętrznej” nader często umieszczali fotograficzne cytaty. W modernistycznym malarstwie fotografia pełniła zaledwie rolę mechanicznej notatki, przeźroczystego nośnika zapisu świata rzeczywistego czy wyobrażonego. W grafice użytkowej stała się polem interesujących przekształceń – zreprodukowane obrazy, użyte w fotomontażach i kolażach lub poddane retuszom, niosły przesłanie zwięzłe i niezwykle ekspresyjne.
W postawangardowej kulturze, u progu lat 60. XX wieku, fotografia zyskała dodatkową wartość. Potraktowana jako substytut rzeczy i zjawisk realnych zmieniła wiedzę na temat rzeczywistości – i sama stała się punktem odniesienia. W pop-artowskich realizacjach techniczne i artystyczne zdobycze fotografii stały się podstawą aranżowania kompozycji i ujęcia przedstawianych motywów, zarówno tych zaczerpniętych ze środków masowego przekazu: reklam, płyt, komiksów, subkulturowych gadżetów, czy z wizerunków przedmiotów wziętych wprost z najbliższego otoczenia. W hiperrealistycznym obrazowaniu, o dekadę późniejszym, oddanie "optycznej realności" wraz ze wszelkimi konsekwencjami zapisu, według wzoru dostarczanego przez fotograficzny obiektyw, służyło przeważnie rejestracji codziennego życia i najbliższego kręgu artysty. Fotorealizm wpisywał się w nurt nowej figuracji, rozkwitającej z początkiem lat 70. Fotorealistyczne tendencje odniosły triumf na wystawie "Documenta" w Kassel w 1972 roku.
Jednak techniką, w której najlepiej objawiły się inspiracje fotografią okazał się tradycyjny, wielkoformatowy gobelin. Punktem wyjścia dla tych prac o najczęściej ograniczonej kolorystyce były zdjęcia: archiwalne, jak np. pierwsza dokumentacja faz ruchu galopującego konia z 1872 roku utrwalona na kliszy przez Eadwearda Muybridge’a, przetransportowana na tkaninę przez Annę Bednarczuk; fotografie prasowe z lat 70. i 80.; zdjęcia znanych dzieł sztuki, takich jak Mona Liza Leonarda da Vinci (gobelin Moja Liza Ryszarda Kaczmarka), ale i współczesne pejzaże, architektura, sceny rodzajowe, portrety, pojedyncze kadry. Fotografia towarzyszyła poszukiwaniom tkackim również w latach 90., choć jest już jednym z wielu nurtów dostarczających inspiracji sztuce włókna i współcześnie, wpisując się w intermedialność wszelkich działań wizualnych.
Efekt tych inspiracji, czyli ponad 40 tkanin z lat 70. i 80. oraz kilka z lat 90. XX wieku, pokaże Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi. Autorzy prezentowanych prac: klasycznych gobelinów, kompozycji przestrzennych i aplikacji wyciągnęli własne, często odkrywcze wnioski z możliwości tak formalnych, jak i treściowych, jakie daje fotografia. Łódzka wystawa, w oparciu o zbiory Działu Tkaniny Artystycznej CMW oraz depozyty, pokazuje zjawisko interesującej współzależności polskiej sztuki włókna i fotografii, które można wpisać w tak powszechną dziś intermedialność w kręgu działań wizualnych
"Fotografia i gobelin"
30.04.2009 roku, o godz. 13
Wystawa czynna: do 31.08.2009
Centralne Muzeum Włókiennictwa, ul. Piotrkowska 282, Łódź
Taniec w fotografii
28.04.2009, 12:02:43
W projekcie Małgorzaty Łuczyny i Jacka Złoczowskiego motywem przewodnim jest ograniczona przestrzeń. Baletnice są przedstawiane w przestrzeni zamkniętej, na różnym etapie rozwoju – od małej dziewczynki tańczącej w szafie, po dojrzałe tancerki.
Punktem wyjścia dla cyklu stał się problem ograniczenia ruchu, rozumianego zarówno jako zewnętrzne ograniczenia przestrzeni, jak i ograniczenie wynikające z cech psychicznych człowieka – barier, które sam sobie narzuca.
Fotografie Bartosza Lubicza-Gembalskiego przedstawiają przenikanie tańca do codzienności oraz różne aspekty świadomości i samorealizacji tancerek.
Małgorzata Łuczyna - absolwentka Edukacji Artystycznej na Uniwersytecie im. Mickiewicza w Poznaniu. Obecnie pracuje jako asystentka w Pracowni Fotografii Instytutu Sztuki w Cieszynie Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zajmuje się fotografią, grafiką oraz różnymi formami działania w przestrzeni publicznej (street-art, instalacja, happening). Od 2008 roku wraz z Jackiem Złoczowskim współtworzy grupę "Mniejsze Zło".
Jacek Złoczowski - studiował w Bielsku-Białej i Krakowie. Brał udział w wielu różnych wystawach i przeglądach, konferencjach i konkursach, warsztatach i wykładach. Ustępował też miejsca starszym w autobusie. Został członkiem grupy artystycznej "Mniejsze Zło". Robi różne rzeczy, w różny sposób i w różnych celach. Czasem stara się, aby była to sztuka.
Bartosz Lubicz-Gembalski - grafik i fotografik. W fotografii szczególnie interesuje się modą, na stałe współpracuje z firmami "Wella", "Trendy Hair" i "Soho". Mieszka i pracuje w Bielsku-Białej.
Małgorzata Łuczyna, Jacek Złoczowski, Bartosz Lubicz-Gembalski
Wernisaż: 28.04.2009, godz. 18
Wystawa czynna: do 10.05.2009
Galeria Bielska BWA, ul. 3 Maja 11, Bielsko-Biała
Basia Sokołowska w Salonie Filozoficznym
28.04.2009, 11:56:40
Basia Sokołowska (ur. we Wrocławiu w 1961 r.), studiowała Historię Sztuki w Warszawie. W pierwszych miesiącach stanu wojennego dotarła przez Mongolię i Chiny do Australii. Po ukończeniu studiów na Univiersity of Sydney pracowała w muzeum Art Gallery of New South Wales w Sydney i zajmowała się fotografią. Zaczęła wystawiać na początku lat 90. Główne cykle fotograficzne jej autorstwa to Carmen Infinitum (1990-91), Interior/Mieszkanie (1993), Poza powierzchnię (1994), Cienie nieśmiertelności (1995), Ars Moriendi (1998) i Chrysalis (2004), z których większość była wystawiana w Małej Galerii ZPAF-CSW w Warszawie i prezentowana na ponad trzydziestu wystawach indywidualnych i grupowych w Australii, Europie i Japonii. Jej prace znajdują się w zbiorach Bibliotheque Nationale w Paryżu, Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi a także w wielu kolekcjach prywatnych w Europie i Australii. Obecnie mieszka w Warszawie.
29.04.2009, godz. 19
Austriackie Forum Kultury, ul. Próżna 8, Warszawa
Otwarcie V WFFA
27.04.2009, 12:25:33
To chyba najlepsza z dotychczasowych ekspozycji – tak rektor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, Krzysztof Piwocki podsumował wystawę pokonkursową rozpoczynającą piątą edycję Międzynarodowego Festiwalu Fotografii Artystycznej. Na wernisażu otwierającym festiwal, oprócz najlepszych prac konkursu zobaczyliśmy prezentację klasyków fotografii czeskiej.
Co podkreślali znawcy fotografii, oglądający wystawę młodych artystów, najważniejsze jest to, że konkurs wciąż utrzymuje wysoki poziom. A co ważniejsze – nareszcie widać, że w Polsce fotografia przekroczyła pewną barierę. Barierę oddzielającą ją od innych sztuk plastycznych. - Robienie fotografii nie jest proste – podkreślał Krzysztof Piwocki. - To nie jest proste przyciśnięcie migawki. Robienie zdjęć wymaga umiejętności i zaangażowania.
W konkursie adresowanym dl młodych twórców, studentów uczelni artystycznych lub fotograficznych udział wzięło 70 osób. Grand Prix ( już po raz kolejny) zdobyła Agnieszka Jadźwińska. I nagrodę – Krzysztof Ćwiertniewski, II nagrodę – Magdalena Grela, III nagrodę – Kinga Kardynał. Wyróżnienia otrzymali: Klaudia Jastrzębska, Magdalena Karpińska, Maciej Krajewski, Marta Perłowska, Monika Skierś, Maja Zembrzuska
Oprócz prac młodych artystów podczas pierwszego wernisażu mogliśmy oglądać wystawę klasyków czeskiej awangardy fotograficznej, na której znalazły się prace takich artystów jak Frantisek Drtikol, Jaroslav Rössler, Jaromir Funke, Eugen Wiskovsky. A przed nami jeszcze ponad 50 zaplanowanych na najbliższy miesiąc wydarzeń festiwalowych.
Wystawa czynna: do 19.05.2009
Galeria Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych, ul. Spokojna 15, Warszawa
Śląska ballada
27.04.2009, 12:03:08
Prezentowane prace powstawały od początku lat 70. ubiegłego stulecia do dziś. Motywem przewodnim twórczości Sawicza jest tematyka śląska. Twórca sięga do fragmentów regionalnej rzeczywistości i układa obrazy w opowieść o tym zakątku świata, o ludziach, otoczeniu, w którym przyszło im żyć.
Zbigniew Sawicz traktuje fotografię jako sposób na wyrażenie własnych uczuć i emocji. Jego fotografie to obrazy rzeczywistości, których aurę oraz estetykę tworzy sposób ujęcia tematu, kompozycja, specyficzne środki wyrazu. Przedstawia świat mijający, ulegający degradacji lub transformacji, a jego fotografie skłaniają do refleksji nad przyszłością śląskiego dziedzictwa.
"Śląska ballada" – Zbigniew Sawicz
Wystawa czynna: do 12.07.2009
Muzeum Śląskie, al. W. Korfantego 3, Katowice
Fotografie Inez Baturo
24.04.2009, 13:28:38
Inez Baturo urodziła się w 1966 roku. Jest wybitnym polskim fotografikiem, ale jednocześnie prowadzi szeroko zakrojoną działalność organizacyjną. Z tego tytułu trudni się wydawnictwem, tłumaczeniami oraz redakcją. Założyła Fundację Centrum Fotografii i jest jednym z organizatorów Foto Art Festiwal oraz jego dyrektorem programowym. Mieszka w Bielsku-Białej.
Inez Baturo
Wystawa czynna: do 3.05.2009
Dworek Białoprądnicki, ul. Papiernicza 2, Kraków
Polska premiera World Press Photo
24.04.2009, 12:46:26
Po raz kolejny Poznań jest gospodarzem polskiej premiery World Press Photo. Wystawa otwierana jest w Zamku już trzy dni po premierze w Amsterdamie.
W tym roku konkurs World Press Photo pobił wszelkie poprzednie rekordy: 5508 fotografów z 124 krajów nadesłało ponad 96 tysięcy zdjęć, które oceniano w 10 kategoriach tematycznych. Większość prac poświęcona jest tematom z pierwszych stron gazet (igrzyska olimpijskie w Pekinie, wybory prezydenckie w USA, konflikt w Gruzji, trzęsienie ziemi w Chinach). Wśród nich są fotografie Polaków. Justyna Mielnikiewicz zdobyła drugą nagrodę w kategorii Ludzie w wiadomościach, a Wojciech Grzędziński trzecią nagrodę w kategorii Wydarzenia. Oboje dokumentowali dramat cywilów podczas wojny w Gruzji.
Po raz kolejny też laureatem konkursu został Tomasz Gudzowaty. Jego fotografia mongolskiego chłopca otrzymała trzecią nagrodą w kategorii Osobliwości sportu. Jury nagrodziło również Tomasza Wiecha za portret pracownika korporacji w kategorii Życie codzienne oraz Kacpra Kowalskiego za zrobione z paralotni zdjęcia plaży we Władysławowie (kategoria: Sztuka i rozrywka).
Word Press Photo 2009
Wernisaż: 6.05.2009, godz. 18
Wystawa czynna: 27.05.2009
Centrum Kultury Zamek, ul. Św. Marcin 80/82, Poznań
Laureaci konkursu I Międzynarodowego Festiwalu Fotografii Młodych
23.04.2009, 11:47:13
Na konkurs nadesłano 294 propozycje wystaw 205 autorów z 4 krajów.
JURY:
Mieczysław Cybulski - Prezes Stowarzyszenia Twórców - Fotoklub RP
Krystyna Małgorzata Dołowska - Fundacja "Fotografia dla Przyszłości", Stowarzyszenie Twórców - Fotoklub RP
Michał Drozd - Od ponad 20 lat uprawia zawód fotografa (dyplom czeladniczy w 1985) będąc laborantem, fotoreporterem i fotografem reklamowym. Miał ok. 23 wystaw indywidualnych i co najmniej 60 grupowych. w Europie i USA.
Leonard Karpiłowski - W 1976 roku ukończył; Studium Fotografii i Filmu Centralnego Ośrodka Metodyki Upowszechniania Kultury MkiS. Jest instruktorem fotografii kategorii S, nadawanej za wybitne osiągnięcia pedagogiczne. Współpracował z Magazynem "Foto" w latach 1993-94 z FOTO-KURIEREM od 1995 roku. Jest autorem książek "Kamery Wielkoformatowe" (Warszawa, 2000r.), "Aparaty średnioformatowe" (Warszawa, 2002r.).
Włodzimierz Krzemiński - Od 1987 członek Związku Polskich Artystów Fotografików, wykładowca Europejskiej Akademii Fotografii.
Przedstawiciele Akademii Fotografii.
Nagrodzone ekspozycje zawisną w ogólnodostępnej przestrzeni, w miejscach gdzie zwykle sztuka nie dociera. Fotografia stanie się codziennością. Będzie prezentowana między innymi w autobusach, witrynach sklepowych, stacji PKP, w klubach, pubach i restauracjach. Na tydzień miasto zamieni się w jedną wielką galerię, obok której nie będzie można przejść obojętnie.
Organizatorzy zapewniają wykonanie odbitek, przygotowanie wernisażu oraz umieszczenie informacji w katalogu. Prace pojawią się również w internetowej galerii na stornie Festiwalu.
oprócz prezentacji nagrodzonych i wyróżnionych wystaw podczas I Międzynarodowego Festiwalu Fotografii Młodych laureaci otrzymają nagrody rzeczowe
Ze względu na jednakowa ilość punktów Jury postanowiło nagrodzić 11 laureatów.
LAUREACI:
I MIEJSCE
Michał Giedrojć
II Miejsce
Yuriy Dyachyshyn
III Miejsce
Paweł Bajew
Wyróżnienia:
Aleksandra śnieżek, Jan Wolak - Dyszyński, Andrzej Furs, Beata Rokita, Anna Bodnar, Marzena Słowik, Tomasz Wiech, Marcin Głuszek.
Oceny prac dokonali niezależni jurorzy. Każdy z nich mógł; przyznać punkty 15 propozycjom wystaw w skali od 1 do 15. (15 punktów dla wystawy uważanej przez jurora za najlepszą następnie 14, 13, 12, 11 itd). Do udział;u w festiwalu zakwalifikowano 11 wystaw z największą ilością punktów
KLASYFIKACJA:
Michał Gierdojć - 42pkt
Yuriy Dyachyshyn- 34pkt
Paweł Bajew - 33pkt
Aleksandra śnieżek - 32pkt
Jan Wolak - Dyszyński - 30pkt
Andrzej Furs - 30pkt
Beata Rokita - 27pkt
Anna Bodnar - 27pkt
Marzena Słowik - 26pkt
Tomasz Wiech - 24pkt
Marcin Głuszek - 24pkt
Agnieszka Wrześniak - 23pkt
Marzena Kolarz - 22pkt
Michał Wilk - 16pkt
Janusz Ochnio - 16pkt
Marcin Wilkowski - 12pkt
Maciej Bogunia - 11pkt
Konrad Grabowski - 11pkt
Aparazzi - 11pkt
Damian Lemiński - 10pkt
Kinga Bielec - 10pkt
łukasz Pikor -10pkt
Maciej Wójcik - 8pkt
Aleksandra Bulanowska - 8pkt
Marcin Dławichowski - 7pkt
krzysztof Szwalgin - 7pkt
Mateusz Stalka - 6pkt
Piotr Polakowski - 6pkt
Anna Kondek - 5pkt
Kamil Kalinowski - 3pkt
Paweł Dudko - 3pkt
Paweł Błęcki - 3pkt
Marek Krasowski - 3pkt
Marcin Dobas - 3pkt
Mateusz Skowron - 3pkt
Karolina Jonderko - 2pkt
Aleksandra Horzela - 1pkt
Michał Podgórczyk - 1pkt
Robert Kaleta -1pkt
Zwycięzcom gratulujemy.
Mireia Sallares w CSW Łaźnia
22.04.2009, 13:24:35
Raj utracony, małe śmierci, kobieca seksualność, wolność, tożsamość i egzystencja. Za pomocą trzech instalacji, na które składają się projekcje wideo, neon, afisze i fotografie w lightboxach, Mireia Sallarés przekazuje widzowi różnorodne opowieści o przeznaczeniu kobiet, które spotkała. Poprzez osobiste historie z ich życia, pokazuje jak każda z kobiet kreuje własną tożsamość w odniesieniu do struktur społecznych. W swych opowieściach koncentruje się na kobiecie z Algierii i jej pizzerii na kółkach; młodej Hiszpance, która stara się o amerykańską wizę pobytową i Meksykankach, których seksualność jest kojarzona z przyjemnością, ale jednocześnie prowokuje ataki ze strony państwa kultywującego postawę macho.
W To Have & To Lose Mireia Sallares wykorzystuje swoje projekcje, obrazy i instalacje, aby odtworzyć i odzwierciedlić cały cynizm, absurd, ból i samotność, które często towarzyszą ludziom. Inspiracje czerpie z doświadczeń własnych i swoich przyjaciół, i co ważne, także z historii przypadkowo spotkanych ludzi.
Mireia Sallarès (ur. w 1973 w Barcelonie)
Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Barcelońskiego (1997); przez 6 miesięcy studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych, a następnie kontynuowała naukę na Wydziale Sztuk Audiowizualnych w Barcelonie. W 2000 odbyła staż artystyczny w Centrum Art3 w Walencji we Francji. Tego samego roku przyznano jej stypendium Samorządu Regionu Katalonii, w ramach którego podjęła studia filmowe na New School University i Film & Video Arts Foundation w Nowym Jorku. Podczas tego pobytu brała udział w produkcji kilkunastu filmów i sztuk teatralnych we współpracy z takimi instytucjami jak Woman Make Movies i Vertiginosas. Od 2004 jest członkiem zespołu twórców filmów i form dokumentalnych Photographic Social Vision Foundation of Barcelona. Została wyróżniona licznymi nagrodami, m.in. INJUVE (1999) i Sinergias (Barcelona 2001). W 2005 otrzymała stypendium Generaciones Caja Madrid za projekt Mi Visado de Modelo II zaprezentowany podczas ARCO 06, a także grant od Samorządu Regionu Katalonii na realizację projektu Le camión de Zahïa, conversations après le paradis perdu, przedstawionego w 2005 w galerii Espacio Zero1 w Museo Comarcal de la Garrotxa.
To Have & To Lose - Mireia Sallares
Wernisaż: 24.04.2009, godz. 19.30
Wystawa czynna: do 7.06.2009
CSW Łaźnia, ul. Jaskółcza 1, Gdańsk
Dom/home
22.04.2009, 13:17:12
Na fotografiach Andrzeja Kramarza i Weroniki Łodzińskiej nie ma ludzi. Są puste wnętrza: prycze w schronisku dla bezdomnych, pokoje panieńskie, cele polskich zakonników, mieszkania kolekcjonerów, wozy cyrkowe... A jednak każde z tych miejsc jest zarazem portretem swego właściciela; więcej mówi o jego sytuacji życiowej, zainteresowaniach, charakterze i stanie ducha, niżby może on sam chciał albo nawet mógł opowiedzieć. Te piękne i niezwykle intrygujące zdjęcia można studiować bez końca i z satysfakcją znaną być może tylko detektywom rekonstruować w myśli historię każdego z mieszkańców. Antropologiczne z gruntu fotografie Andrzeja Kramarza i Weroniki Łodzińskiej mają odświeżającą moc: zmieniają spojrzenie widza na otaczający świat i jego własny, niby tak dobrze znany, dom.
"dom/home. Andrzej Kramarz i Weronika Łodzińska. Fotografie"
Wernisaż: 24.04.2009, godz. 18
Wystawa czynna: do 30.08.2009
Muzeum Etnograficzne w Krakowie, ul. Krakowska 46
Plener w Chęcinach
21.04.2009, 14:22:27
Plener odbędzie się w dniach 15 - 17 maja. Nocleg zarezerwowany jest w miejscowym schronisku (ok. 15 zł za noc).
Wszelkie szczegóły i rezerwacje - Leszek Kowalski seen@seenphoto.net
Album rodzinny. Przestrzenie intymności
21.04.2009, 12:00:03
"Album rodzinny. Przestrzenie intymności" to 25 zdjęć, które przedstawiają artystkę oraz jej bliskich w różnych scenach życia rodzinnego. Zdjęcia są raczej opowieścią o relacjach, bliskości i więziach międzyludzkich. Pierwsze fotografie Jacqueline Livingston pochodzą z 1962 roku, kiedy to artystka zaangażowana była w organizację ruchu feministycznego w San Francisco. Od początku obiektem jej zainteresowań w sztuce jest ciało i związana z nim seksualność.
Jacqueline Livingston - absolwentka fotografii, mieszka i pracuje na Hawajach. Od 45 lat aktywna fotografka, uczestniczyła w ponad 100 wystawach, w tym 26 indywidualnych. Jej prace publikowane były w magazynach, katalogach oraz prezentowane na wystawach m.in. w Metropolitan Museum of Art czy San Francisco Museum of Modern Art. Prace artystki znajdują się w prywatnych i państwowych kolekcjach na całym świecie.
"Album rodzinny. Przestrzenie intymności" - Jacqueline Livingston
Wernisaż wystawy: 26.04.2009, godz. 17
Wystawa czynna: do 31.05.2009
Muzeum Narodowe w Gdańsku, Oddział Sztuki Nowoczesnej, Pałac Opatów, ul. Cystersów 15a, Gdańsk Oliwa
Aukcja charytatywna
21.04.2009, 11:55:19
Organizatorem konferencji jest Polskie Towarzystwo Immunogenetyczne i Dolnośląskie Centrum Transplantacji Komórkowych z Krajowym Bankiem Dawców Szpiku. Przy okazji tego wydarzenia Dolnośląskie Centrum Fotografii Domek Romański, Galeria Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu oraz wcześniej wymienione instytucje, organizują sprzedaż dzieł fotograficznych. Są to zdjęcia stworzone przez artystów zrzeszonych w Okręgu Dolnośląskim Związku Polskich Artystów Fotografików. Dochód ze sprzedaży zasili konto Dolnośląskiego Centrum Transplantacji Komórkowych z Krajowym Bankiem Dawców Szpiku.
23.04.2009, godz. 8 – 17, 24.04.2009, godz. 8 - 11
Hotel Jana Pawła II, ul. Św. Idziego 3, Wrocław
Zostań Kliszożercą
20.04.2009, 12:01:02
Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie zaprasza wszystkich studentów do udziału w szóstej edycji konkursu "Kliszożercy". Jest to projekt popularyzujący fotografię jako dziedziny sztuki skierowany do pasjonatów z wszystkich uczelni wyższych w Polsce. W tym roku swoje nieprzeciętne umiejętności i kreatywność można zaprezentować w następujących kategoriach:
1. Kiedy wszyscy pójdą spać... - twoje miasto nocą
2. Kryzys niejedno ma imię - krach na giełdzie życia
3. W pogoni za światem - zdjęcie w ruchu
4. Cztery żywioły
Aby wziąć udział w konkursie należy najpierw wypełnić formularz zgłoszeniowy, natomiast zdjęcia można przynosić do biura NZS UEK lub nadesłać jako przesyłkę pocztową do 11 maja 2009 roku.
Ogłoszenie wyników odbędzie się 18 maja 2009r. o godz. 19 w krakowskim klubie "Pauza", gdzie zostaną wręczone nagrody. W każdej z wymienionych kategorii wyłonione zostaną trzy osoby. Później zapraszamy wszystkich uczestników konkursu do wspólnej zabawy.
Tegoroczna edycja została objęta patronatem Miesiąca Fotografii w Krakowie. Wystawa pokonkursowa nagrodzonych prac odbędzie się na terenie Uniwersytetu Ekonomicznego w dniach 20.05. – 06.06. Będzie ją można również obejrzeć w późniejszym czasie w księgarni "Pod Globusem".
Nieważne czy zajmujesz się fotografią profesjonalnie czy to tylko twoje hobby. W konkursie "Kliszożercy" liczy się oryginalne podejscie do tematu i wyraz artystyczny zdjęcia. Czekają atrakcyjne nagrody.
Do prac przesyłanych pocztą należy dołączyć wypełniony formularz zgłoszeniowy oraz kserokopię legitymacji studenckiej!
Prace można przesyłać na adres:
Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Ul. Rakowicka 27
31-510 Kraków
Regulamin oraz formularz zgłoszeniowy można pobrać na stronie internetowej www.nzsuek.pl
Wszelkie pytania i wątpliwości proszę kierować na adres e-mail: kliszozercy@nzsuek.pl