Aktualności

W piątek, 3 września 2010 roku, w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu (pl. Jana III Sobieskiego 2, Bytom) o godzinie 17.00 odbędzie się wernisaż wystawy„Ptaki Polskie”. To kolejny przystanek na trasie tej ekspozycji, która gościła już między innymi w Zakopanem, Iławie, a nawet za granicą – w duńskim Centrum Edukacji Przyrodniczej NaturBornholm. 

Wystawa organizowana jest przez Polskie Stowarzyszenie Fotograficzne „Nikona” oraz Muzeum Górnośląskie w Bytomiu w dniach 3-20 września 2010 roku. Autorzy prezentowanych fotografii to jedenastu członków Stowarzyszenia „Nikona”. To równocześnie czołowi fotograficy i pasjonaci fotografii przyrody - cierpliwi, konsekwentni, zakochani w świecie przyrody. Widać to na prezentowanych fotografiach. Znakomite, a często unikatowe ujęcia ukazują wiele gatunków ptaków, w tym także mało znanych. Znaleźć tu można ptaki drapieżne, wróblowate, ptactwo wodne, czaple, rybitwy oraz inne gatunki przedstawione w ich naturalnym środowisku. Warto zauważyć, że wiele z prezentowanych zdjęć jest wyjątkowych i jedynych w swoim rodzaju, wymagających od fotografa długotrwałych przygotowań w oczekiwaniu na ten właściwy moment. Konsekwencją tych perfekcyjnych przygotowań i zaangażowania jest wystawa, która dla odbiorcy jest ucztą dla zmysłów, a równocześnie świadczy o wyjątkowej wrażliwości fotografików. W gronie autorów znaleźli się: Piotr Chara, Tomasz Grześkowiak, Henryk Janowski, Michał Jastrzębski, Andrzej Jeziorowski, Jacek Kardasiewicz, Sławomir Krajniewski, Tomasz Krupienko, Tomasz Olechno, Paweł Pawlak, Waldemar Woźniak. Wystawa jest częścią Zlotu PSF Nikona „Pod ziemią” organizowanego w dniach 3-5 września br. w Bytomiu. Można ją zwiedzać w godzinach pracy Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu: wtorki, czwartki i piątki od 9:00 do 15:00, środy od 10:00 do 17:00, soboty od 11:00 do 16:00 oraz w niedziele i święta od 11:00 do 15:00.

Wystawa czynna od 3 do 20 września.

Studium Fotografii ZPAF zaprasza na spotkanie informacyjne, które odbędzie się 24 sierpnia 2010 o godzinie 18:00 w Starej Galerii ZPAF w Warszawie. Oferta Studium skierowana jest zarówno do początkujących amatorów fotografii, jak i do tych bardziej zaawansowanych.

Studium Fotografii ZPAF to trzystopniowy kurs fotografii prowadzony w ramach działalności Związku Polskich Artystów Fotografików przez artystów i wieloletnich praktyków, członków ZPAF. Program obejmuje liczne zajęcia o charakterze wieczorowym. Specjalny dobór wykonywanych zadań, pozwala słuchaczom stopniowo zapoznać się z obszernym materiałem dotyczącym różnych dziedzin fotografii. Studium Fotografii ZPAF to jedno z niewielu miejsc wciąż kształcących adeptów fotografii od podstaw - od fotografii tradycyjnej czarno-białej. Takie podejście pozwala w miarę rozwoju wiedzy i praktycznego doświadczenia płynnie wejść także w obszary współczesnej fotografii cyfrowej, umożliwiając swobodne poruszanie się w obu dziedzinach z pełnym zrozumieniem ich podobieństw i różnic.

Program Studium:

Rok Podstawowy: dla początkujących i wszystkich chcących zdobyć wiedzę z zakresu podstaw fotografii. Program obejmuje podstawy klasycznych i cyfrowych technik fotograficznych, praktykę w pełni wyposażonej ciemni i studio oświetleniowym, materiałoznawstwo, kompozycję, wykłady historii sztuki i fotografii oraz teoretyczne i praktyczne podstawy wiedzy w zakresie między innymi fotografii portretowej, dokumentalnej, martwej natury, pejzażu, fotomontażu.

Rok Warsztatowy: dla absolwentów Roku Podstawowego i dla osób o zaawansowanej wiedzy o fotografii, przyjętych na podstawie rozmowy kwalifikacyjnej i przedstawieniu dotychczasowych dokonań. Program pogłębia wiedzę o fotografii klasycznej i cyfrowej, obejmując między innymi zagadnienia z zakresu sensytometrii, psychofizjologii widzenia i analizy obrazu. Rozwija umiejętność podejmowania różnorodnych wyzwań fotograficznych, inspirowanych między innymi zajęciami w pracowniach autorskich. Program poszerza wiedzę dotyczącą fotografii w obszarze sztuki, wspiera samodzielną działalność artystyczną dając praktyczne umiejętności przygotowania wystawy fotograficznej oraz zaprojektowania portfolio.

Rok Dyplomowy: wyłącznie dla absolwentów Roku Warsztatowego. Program wspomaga realizację pracy dyplomowej, która jest samodzielną realizacją dotyczącą szeroko pojmowanej twórczości fotograficznej, składającą się z części praktycznej (zestaw fotograficzny, pokaz multimedialny, instalacja etc.) i części teoretycznej. Obrony dyplomów odbywają się publicznie.

Więcej szczegółowych informacji znaleźć można na stronie www.zpaf.pl i pod adresem mailowym studium@zpaf.pl oraz numerem telefonu (022) 635 86 97.

Spotkanie informacyjne Studium Fotografii ZPAF

24 sierpnia, godz. 18.00

Stara Galeria ZPAF

Pl.Zamkowy 8, Warszawa

Weekend Galeria Camelot (ul. św. Tomasza 17, Kraków) proponuje zacząć od seansu w kinie letnim. W najbliższy piątek, 20 sierpnia, o godz. 21.30 odbędzie się kolejny seans dla miłośników fotografii. Za sprawą filmu "Cambodian Room. Situations with Antoine D\'Agata" będzie można poznać osobę i narkotyczne wizje słynnego fotografa.

Antoine D\'Agata, francuski fotograf urodzony w 1961 roku. W wieku 22 lat opuścił Francję i następne 10 spędza za granicą. W 1990 roku w Nowym Jorku zaczyna studia w nowojorskim International Center of Photography razem z Larry\'m Clarkiem i Nan Goldin. Jednocześnie pracuje jako asystent redakcji agencji Magnum. Po powrocie do Francji w 1993 na całe trzy lata porzuca robienie zdjęć. W 1998 roku ukazuje się jego pierwszy album zatytułowany "Mala de Muerte", a następny "Hometown" zdobywa nagrodę dla młodych fotografów Niépce Prize. Kolejna wystawa "1001 Nuits" oraz wydane albumy "Vortex" i "Insomnia", "Stigma" utwierdzają jego pozycję jako jednego z najciekawszych i najbardziej intrygujących współczesnych fotografów. Od 2004 jest członkiem agencji Magnum.

Dokument rozpoczyna się w momencie gdy Antoine D\'Agata przyjeżdża do stolicy Kambodży, Phom Pehn i kilka kolejnych tygodni spędza zamknięty ciasnym pokoju z prostytutką Lee. Seks, narkotyki i poczucie zagubienia w świecie, od zawszę były częścią zarówno życia prywatnego jak i artystycznego fotografa. W Kambodży jego koszmary sięgają kulminacyjnego punktu. Zamknięty w mikroskopijnej przestrzeni z Lee, Antoine przeżywa paradoksalne i desperackie "love story", narkotyzuje się i jednocześnie próbuje sfotografować intymną więź łączącą go z Lee. Autorom dokumentu udało się uchwycić na taśmie nieznaną część jego artystycznej twórczości, jego wybór życia wypełnionego seksem i narkotykami, będącym zarówno lekiem czyniącym życie znośnym jak i przekleństwem - podobnie jak w przypadku innych heretyków współczesnej sztuki od Kerouac\'a do Artauda, od Bacona do Pasoliniego.

"Cambodian Room" pokazywany był dotychczas jedynie na europejskich festiwalach m.in. podczas Italia Doc, IDFA, zdobył nagrodę specjalną jury festiwalu filmowego w Turynie w 2009 roku. Jest to pierwsze wyświetlenie dokumentu w Polsce. Autorami oryginalnej ścieżki dźwiękowej są Nicola Tescari oraz Chris Tsoupas.

Wspólnie z wydawnictwem Helion zapraszamy do konkursu, w którym można wygrać książki "Technika HDR. Warsztaty fotograficzne".

Zasady są proste - do godziny 12 w poniedziałek (23 sierpnia) dodajcie do galerii zdjęcia HDR zatytułowane "Technika HDR. Warsztaty fotograficzne". Zwycięzców ogłosimy w środę, 25 sierpnia :-)

Wspólnie z wydawnictwem Helion zapraszamy do konkursu, w którym można wygrać książki "Technika HDR. Warsztaty fotograficzne".

Zasady są proste - do godziny 12 w poniedziałek (23 sierpnia) dodajcie do galerii zdjęcia HDR zatytułowane "Technika HDR. Warsztaty fotograficzne". Zwycięzców ogłosimy w środę, 25 sierpnia :-)

Od 16 sierpnia Stara Galeria ZPAF zaprasza na wystawę „...o bezczasowości miejsc...” Eweliny Gmerek. Autorka tworzy z letnich krajobrazów chłodne, czarno-białe pejzaże i utrwala własną ingerencję w przestrzeń.

Głównym obszarem zainteresowań artystki jest przestrzeń, rozumiana jako miejsce, obszar, terytorium, wewnątrz którego czas nie odgrywa roli. Fascynacja tym tematem wynika z zainteresowania architekturą krajobrazu miejskiego, urbanistyką, a także wszystkimi działaniami związanymi z kształtowaniem przestrzeni. Prezentowane fotografie o imponujących rozmiarach 120x150 cm, pochodzą a cyklu rozpoczętego w 2006 roku, który autorka realizuje podczas podróży w miejsca odczuwane jako niezwykłe i bezczasowe. W fotografiach parków i ogrodów, zarówno miejskich jak i i historycznych założeń przypałacowych, Gmerek kontynuuje fotograficzne poszukiwania w obszarze przestrzeni i jej kształtowania: \'\'Głównym celem moich fotografii jest pokazanie nieprzemijalności tych miejsc i ich monumentalnej trwałość w czasie. Istotne dla mnie jest opowiedzenie o bezczasowości danej przestrzeni, która trwa i istnieje niezależnie od sytuacji zewnętrznej." 

Fotografie, w których artystka poszukuje związku między przestrzenią a czasem, emanują spokojem i tajemnicą podobnie do zdjęć paryskich parków Eugene Atget\'a. Niezakłócone obecnością ludzi przestrzenie parkowe mówią o ciszy, samotności i trwaniu.

Ewelina Gmerek urodzona w Wałbrzychu, aktualnie związana jest z Poznaniem i Warszawą. Fotografią zajmuje się od około 15 lat. W 2006 roku uzyskała dyplom na ASP w Poznaniu ze specjalizacją fotografia.Obecnie poza działalnością fotograficzną obejmującą działania artystyczne, edukacyjne i komercyjne zajmuje się również projektowaniem wnętrz mieszkalnych. Została przyjęta do ZPAF w 2007 roku. 

„...o bezczasowości...” Ewelina Gmerek

Stara Galeria ZPAF,

Plac Zamkowy 8, Warszawa

Wernisaż: 16 sierpnia, godz. 18

Wystawa trwa do 4 września

Letnią porą Fundacja Imago Mundi i Galeria Camelot zapraszają na plenerowe seanse do kina letniego. Filmy prezentowane na dziedzińcu Galerii Camelot związane są zawsze ze światem fotografii. 13 sierpnia o godz. 21.30 poznać będzie można sylwetkę Helmuta Newtona w filmie „Helmut w oczach June”.

Helmut Newton, żyjący w latach 1920–2004, to jeden z najbardziej znanych i kontrowersyjnych fotografów mody. Przyszedł na świat jako syn bogatego niemieckiego producenta guzików, jednak nie dla niego był świat przedsiębiorców. Od kiedy w wieku 12 lat nabył swój pierwszy aparat fotograficzny, nie miał wątpliwości czym chce się zajmować. Pierwsze kroki jako fotograf stawiał pod okiem niemieckiej fotografki Yvy. Uciekając przed wojną trafił do Singapuru, gdzie znalazł zatrudnienie jako fotoreporter w Straits Time. Od 1940 roku mieszkał w Australii, tam poznał miłość swojego życia a zarazem przyszłą żonę June Brunell. Sześć lat później założył swoje pierwsze studio fotograficzne. Od razu wiedział co go interesuje – moda i portrety. Po otrzymaniu rocznego kontraktu w brytyjskiej edycji "Vougue" opuścił Australię. Od tego momentu zaczęła się światowa kariera Newtona. Pracował dla największych magazynów modowych w tym Harpers Baazar i Vogue. Był autorem kilku sesji dla Playboya, za które w 2003 roku zapłacono ponad 20 milionów dolarów. Newton wypracował swój styl charakteryzujący się seksualnymi podtekstami, inspirowany sadomasochistycznymi fantazjami, czym zasłużył na tytuł przyznany przez magazyn Time "Króla Perwersji"... Wśród najbardziej znanych albumów Newtona są: „Big Nudes” z 1980 roku, „World without Man”(1984), czy „Sumo”(2000). Zginął w wieku 83 lat w wypadku samochodowym, kiedy jego sportowy samochód uderzył w ścianę legendarnego hotelu Chateau Marmont. Film został zrealizowany amatorską kamerą przez żonę fotografa June Newton, która z humorem, a jednocześnie z podziwem ukazuje życie i pracę swojego męża. Film jest okazją do podglądania Helmuta Newtona pracującego podczas sesji z Yves Saint Laurenta, Karen Mudler, z Claudią Schiffer, Carlą Bruni, Cindy Crawford i innymi znanymi ludźmi.

Galeria Camelot,

ul. św. Tomasza 17,

Kraków

Drodzy użytkownicy,

zwiększylismy rozmiar zdjęć, jakie możecie dodawać do swojego portfolio. Od teraz nadłuższy bok może mierzyć nawet do 1000 pikseli (maksymalna wielkość widoczna na Pełnym Ekranie), a rozmiar pliku do 500 kb. Dodatkowo zwiększyliśmy limit tygodniowy o jedno dodatkowe zdjęcie.

Życzymy miłej zabawy i czekamy na Wasze prace!

Redakcja Plfoto.com

7 sierpnia na ulicach Warszawy rozegra się fotograficzna gra miejska Twoja Klisza z Powstania. Motywem przewodnim projektu  i jednocześnie przewodnikiem gry będzie legendarny powstaniec, którego gracze będą musieli zidentyfikować w trakcie gry.

Twoja Klisza z Powstania to gra miejska - coś dla tych, którzy kochają fotografię, starą Warszawę i mają w sobie zmysł odkrywcy. Już po raz czwarty Muzeum Powstania Warszawskiego zaprasza do gry, której celem jest ożywienie przestrzeni miejskiej i przybliżenie zdarzeń sierpnia 1944 roku. Podczas poprzednich edycji uczestnicy pokonali łącznie trasę ponad 20 km, wykonali około 3000 zdjęć, odkryli niezliczoną ilość nieznanych miejsc powstańczej Warszawy – m.in. kamienicę przy Konopczyńskiego, gdzie mieścił się szpital polowy czy zakamarki Powiśla. Co roku scenariusz gry jest inny, jedynie założenia i szkielet akcji pozostają te same. Co zdarzy się w trakcie samej gry, zależy już od jej uczestników. Twoja Klisza z Powstania pierwszy raz odbyła się w 2007 roku. Podczas pierwszej edycji projektu scenariusz projektu zainspirowały zdjęcia Eugeniusza Lokajskiego – olimpijczyka i fotografa amatora. W 2008 roku gracze podążali śladami kronik powstańczych, a w zeszłym roku poczty polowej. Akcja tegorocznego projektu rozgrywać się będzie na terenach Nowego Miasta, gdzie podczas Powstania Warszawskiego działał Parasol, w którego szeregach walczył tajemniczy powstaniec – postać legenda tamtych dni.

Czym są górale? Jak cenne były młynarki?  Do czego mogły służyć babcine majtki? Kim jest tajemniczy powstaniec, którego życie i twórczość zainspirowało tegoroczny projekt -  odpowiedzi na te pytania otrzymacie już 7 sierpnia. Na uczestników tegorocznej Kliszy czeka ponad 7 km trasa i kilkanaście punktów przywołujących zdarzenia z Powstania Warszawskiego – wśród nich przejście kanałami, budowa barykady, odszyfrowywanie haseł. Wygrywa ten, kto po wypełnieniu wszystkich zadań dotrze do mety. Projekt, jak co roku, będzie miał jeszcze drugi etap. Wszyscy uczestnicy gry mogą wziąć udział w konkursie na najlepsze zdjęcie wykonane podczas gry.

Szczegóły dotyczące gry znajdują się na stronie www.klisza.1944.pl – tu uczestnicy mogą się zarejestrować i znaleźć szczegółowe informacje. Jak co roku gra skierowana jest do wszystkich - można grać samemu, ze znajomymi czy rodziną. Nie ma ograniczeń wiekowych. Jedyne wymagania to posiadanie aparatu fotograficznego – choćby w telefonie komórkowym. I zmysł powstańczego fotoreportera.

7 sierpnia godz. 12.00 – Twoja Klisza z Powstania. Nie może Cię tu zabraknąć!

Kino letnie Fundacji Imago Mundi i Galerii Camelot zaprasza na kolejny film osnuty wokół fotografii. Najbliższy seans w ramach kina letniego został przeniesiony z piątku (30 lipca) i odbędzie się 6 sierpnia o 21.30. Tym razem obejrzeć będzie można dokument "Arakimentari" w reżyserii Travisa Klose, prezentujący sylwetkę japońskiego fotografa - Nobuyoshi Araki.

Nobuyoshi Araki to najsłynniejszy autor aktów i portretów Japończyków. Swoją sławę zawdzięcza przede wszystkim odwadze, z jaką podszedł do fotografii erotycznej. Jest portrecistą tokijskich prostytutek, ukazujących swe wdzięki w niezbyt wyszukanych pozach i autorem niezliczonej ilości tomów zdjęć. W wystylizowanych, niekiedy dziwacznych zdjęciach Araki pokazuje też kobiety skrępowane sznurami. Wydaje się, że poniżone, zależne i całkowicie zdominowane od woli patrzącego modelki stanowią wizualną realizację marzeń japońskich mężczyzn. Opublikował ponad 350 książek, co stanowi ewenement na skalę światową. Jednymi z najbardziej znanych albumów są "Podróż sentymentalna", będąca dokumentacją jego podróży poślubnej i "Podróż zimowa", przedstawiająca ostatnie dni jego żony, Joko.

Film Travisa Klose\'a ukazuje fotografa zarówno przy pracy podczas sesji zdjęciowej jak i w życiu prywatnym. Wśród osób wypowiadających się o twórczości jest m.in. islandzka piosenkarka Bjork, dla której Araki wykonał zdjęcie na okładkę albumu "Telegram". W 2004 roku podczas Brooklyn International Film Festival Arakimentari został uznany za najlepszy dokument, wyróżniono również ścieżkę dźwiękową przygotowaną przez DJ Krusha.

Galeria Camelot & Fundacja Imago Mundi

ul. Św. Tomasza 17, Kraków

Drodzy użytkownicy,

mając na uwadze fakt, że Plfoto.com przeglądają nie tylko osoby pełnoletnie, zdecydowaliśmy się wprowadzić pewne ograniczenia w dostępie do treści przeznaczonych dla dorosłych. Miniaturki wszystkich zdjęć z kategorii "Akt" zostały przesłonięte warstwą pikseli. Aby je obejrzeć, wystarczy potwierdzić swój wiek lub zaznaczyć odpowiednie pole w ustawieniach konta (strona http://plfoto.com/dane_uzytkownika.html) - wówczas system nie będzie więcej pytał o wiek.

Dodając nowe zdjęcie do swojego portfolio możecie też zaznaczyć, że praca jest przeznaczona wyłącznie dla pełnoletnich użytkowników. W tym celu, na stronie dodawania zdjęcia, trzeba wybrać pole "Zdjęcie przeznaczone dla osób pełnoletnich".

pozdrawiamy,

Redakcja Plfoto.com

Od 31 lipca-29 sierpnia w Stadtmuseum Iserlohn (Fritz-Kühn-Platz 1, Iserlohn) prezentowana będzie wystawa Joanny Borowiec. Fotografie artystki będą wystawiane w ramach Internatione Pinhole Festival Iserlohn 2010.

"Na granicy słońca i cienia chwytam szarą rzeczywistość i nadaję jej ponadczasowy charakter. Rejestrując świat przy pomocy tego narzędzia oprócz obrazu, na kliszy zarejestrowany jest również określony „wycinek czasu”, w którym rzeczywistość za sprawą promieni świetlnych prześlizguje się po brzegach malutkiej dziurki do wewnątrz kamery i umieszcza obraz poza czasem. Codzienność podobnie jak puszka z dziurką daje uczucie niespodzianki i niewiadomej. Końcowy efekt  powstający na filmie próbuję ujrzeć oczyma wyobraźni, jednak w większości przypadków to, co widzę po wywołaniu naświetlonego negatywu wybiega poza moje wyobrażenia, jest pozytywnie zaskakujące." - tak fotografka pisze o swoich zdjęciach.

Joanna Borowiec - absolwentka Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie. Napisała pracę dyplomową w Pracowni Fotografii Kreacyjnej i Ekspresyjnej pod kierunkiem dr Izabeli Jaroszewskiej. Fotografuje od kilku lat. Manager, wielbicielka fotografii analogowej, pasjonatka filozofii wschodu. Mieszka w Warszawie. Prezentowała swoje zdjęcia na wystawach indywidualnych m.in.:

Galeria Schody (Warszawa, 2010),

Migawka Klub(Warszawa, 2008),

Rynek Wielki ( Zamość, 2007) 

oraz zbiorowych, m.in.:

Międzynarodowe Biennale  Fotografii Artystycznej (Galeria WBPICAK, 2010), Portret 2010 (Miejski Dom Kultury w Kole, 2010), Miesiąc Fotografii w Krakowie (Slide Nite,Kraków, 2010), Otoczenie Projekt (Radom, 2009), Galeria Bezdomna (Białystok, 2009). 

Już w najbliższy poniedziałek na ścianach Starej Galerii ZPAF zawisną portrety muzyków jazzowych. Okręg Warszawski ZPAF zaprasza do Starej Galerii na wernisaż wystawy portretów muzyków jazzowych autorstwa Lechosława Carnellego, zatytułowanej „Trzy minuty dla jazzu”. Prezentowane w Zielonej Sali zdjęcia pochodzą z otwartego cyklu, w którym fotograf od kilku lat dokumentuje polskich i zagranicznych muzyków jazzowych. „Zdjęcia powstają najczęściej w trzech pierwszych minutach koncertów i pomimo tak krótkiego czasu oraz wielu utrudnień są bardziej portretami niż dokumentami. Na moich fotografiach staram się uwieczniać tych artystów, których cenię za ich zdolność wywoływania niezapomnianych wzruszeń muzycznych.” - mówi autor wystawy.

Prezentowane na wystawie portrety pochodzą z lat 2006-2010. Czarno-białe fotografie wykonane są w oryginalnej, opracowanej przez fotografa technice, łączącej technologię cyfrową z klasyczną techniką ciemniową, która nadaje pracom szlachetnego charakteru tradycyjnego, czarno-białego portretu i zapewnia im archiwalną trwałość. Fotografie prezentowane na wystawie to odbitki stykowe, wykonane własnoręcznie przez autora na papierze barytowym, z zachowaniem zasad fotografii kolekcjonerskiej, tak, aby portretami muzyków mogły się cieszyć przyszłe pokolenia miłośników jazzu.

„Trzy minuty dla jazzu” Lechosław Carnelli 

Stara Galeria ZPAF, Zielona Sala

Plac Zamkowy 8, Warszawa

wernisaż: 19 lipca, godzina 18.00

wystawa czynna od 19 lipca do 13 sierpnia

Okręg Warszawski ZPAF zaprasza na wernisaż wystawy Katarzyny Majak "nibyniewielka". Wystawa jest kolejną odsłoną zamkniętej już historii pewnego przedmiotu - sukienki ślubnej, która stała się symbolem i narzędziem rytuału przejścia. Projekt zrealizowany w ciągu ostatnich dwóch lat, był prezentowany etapami w Krakowie, Berlinie, Łodzi, Radomiu i Poznaniu. Na wystawę w Starej Galerii, która jest pierwszą prezentacją tego projektu w Warszawie, oprócz fotografii złożą się także obiekty, video, muzyka- oprawa Marcin Bociński.

Katarzyna Majak: Doktorantka na Wydziale Komunikacji Multimedialnej ASP w Poznaniu. Stypendystka Anderson Ranch Arts Center w Kolorado, USA (2003). Jako artist-in-residence uczestniczyła w międzynarodowym projekcie \'Florida - First Contact\' w Atlantic Center for the Arts na Florydzie (2002). Obok fotografii zajmuje się instalacją, video. Stale współpracuje z Kwartalnikiem Fotografia. Zajmuje się tłumaczeniem tekstów o fotografii na język angielski. Uczy w Akademii Fotografii. Swoje zdjęcia, video oraz instalacje wystawia w Polsce i za granicą (USA, Niemcy).Była kuratorem - m.in. wystawy młodej polskiej fotografii \'Globe-all?\' w Tucson, Arizona (2004), gdzie spędziła 3 miesiące jako artist-in-residence. Współpracuje z Galerią Zderzak i Galerią Ego.

wernisaż 19 lipca o godzinie 19.00

Stara Galeria ZPAF,

Warszawa, Plac Zamkowy 8

wystawa czynna od 19.07 do 13.08

Wstęp wolny

Studium Fotografii ZPAF zaprasza na spotkania informacyjne, które odbędzie się 16 lipca 2010 o godzinie 18:00 w Starej Galerii ZPAF w Warszawie. Oferta Studium skierowana jest zarówno do początkujących amatorów fotografii, jak i do tych bardziej zaawansowanych.

Studium Fotografii ZPAF to trzystopniowy kurs fotografii prowadzony w ramach działalności Związku Polskich Artystów Fotografików przez artystów i wieloletnich praktyków, członków ZPAF. Program obejmuje liczne zajęcia o charakterze wieczorowym. Specjalny dobór wykonywanych zadań, pozwala słuchaczom stopniowo zapoznać się z obszernym materiałem dotyczącym różnych dziedzin fotografii. Studium Fotografii ZPAF to jedno z niewielu miejsc wciąż kształcących adeptów fotografii od podstaw - od fotografii tradycyjnej czarno-białej. Takie podejście pozwala w miarę rozwoju wiedzy i praktycznego doświadczenia płynnie wejść także w obszary współczesnej fotografii cyfrowej, umożliwiając swobodne poruszanie się w obu dziedzinach z pełnym zrozumieniem ich podobieństw i różnic.

Program Studium:

Rok Podstawowy: dla początkujących i wszystkich chcących zdobyć wiedzę z zakresu podstaw fotografii. Program obejmuje podstawy klasycznych i cyfrowych technik fotograficznych, praktykę w pełni wyposażonej ciemni i studio oświetleniowym, materiałoznawstwo, kompozycję, wykłady historii sztuki i fotografii oraz teoretyczne i praktyczne podstawy wiedzy w zakresie między innymi fotografii portretowej, dokumentalnej, martwej natury, pejzażu, fotomontażu.

Rok Warsztatowy: dla absolwentów Roku Podstawowego i dla osób o zaawansowanej wiedzy o fotografii, przyjętych na podstawie rozmowy kwalifikacyjnej i przedstawieniu dotychczasowych dokonań. Program pogłębia wiedzę o fotografii klasycznej i cyfrowej, obejmując między innymi zagadnienia z zakresu sensytometrii, psychofizjologii widzenia i analizy obrazu. Rozwija umiejętność podejmowania różnorodnych wyzwań fotograficznych, inspirowanych między innymi zajęciami w pracowniach autorskich. Program poszerza wiedzę dotyczącą fotografii w obszarze sztuki, wspiera samodzielną działalność artystyczną dając praktyczne umiejętności przygotowania wystawy fotograficznej oraz zaprojektowania portfolio.

Rok Dyplomowy: wyłącznie dla absolwentów Roku Warsztatowego. Program wspomaga realizację pracy dyplomowej, która jest samodzielną realizacją dotyczącą szeroko pojmowanej twórczości fotograficznej, składającą się z części praktycznej (zestaw fotograficzny, pokaz multimedialny, instalacja etc.) i części teoretycznej. Obrony dyplomów odbywają się publicznie.

Więcej szczegółowych informacji znaleźć można na stronie www.zpaf.pl i pod adresem mailowym studium@zpaf.pl oraz numerem telefonu (022) 635 86 97

Spotkanie informacyjne Studium Fotografii ZPAF

16 lipca godz. 18.00

Stara Galeria ZPAF

Pl.Zamkowy 8, Warszawa

Celem konkurs "Z rodzinnego albumu - W poszukiwaniu korzeni" jest odkrycie historii i poszukiwanie śladów przeszłości własnej rodziny, identyfikacja ze swoją „mała ojczyzną” (miastem, regionem). Uczestnikami mogą być osoby powyżej 16 roku życia.

Prace należy dostarczyć do 15 września 2010 r. wraz z potrzebnymi dokumentami określonymi w Regulaminie.

Organizator, Centrum im. Ludwika Zamenhofa w Białymstoku, przewidziało nagrodę w wysokości 3.000 zł

Kategorie konkursowe:

1. Genealogiczna: „Moja rodzina wczoraj i dziś” - stwórz drzewo genealogiczne swojej rodziny. Technika przedstawienia – dowolna (fotografia, rysunek, collage, grafika, malarstwo, akwarela, grafika komputerowa, strona www). 

2. Fotograficzna: „Z rodzinnego albumu” - sięgnij do zdjęć archiwalnych przechowywanych w twojej rodzinie. Przeanalizuj zbiory, zastanów się nad możliwością ich uzupełnienia, dopowiedzenia historii wykorzystując np. fotografię inscenizowaną. W efekcie ma powstać portret rodziny – fotografia lub cykl fotografii (do 7 sztuk). 

3. Techniki wizualne: „W poszukiwaniu korzeni” – nakręć film, slideshow, animacja (tradycyjna, flashowa) ukazujący ważną dla Ciebie postać, wybrane wydarzenie z życia rodziny lub sagę, czyli próbę ukazania losów rodziny na szerszym tle historycznym. 

Finał: profesjonalnie przygotowana wystawa prac nagrodzonych i wyróżnionych w Centrum im. Ludwika Zamenhofa w Białymstoku – wrzesień 2010.

Po raz drugi organizowany jest Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny „Narodziny i zmierzch życia”. Konkurs ma charakter otwarty i adresowany jest do wszystkich fotografujących. Proponowany temat wymaga namysłu oraz świadomego tworzenia fotografii, co zainspiruje do poszukiwań, pobudzi wyobraźnię oraz przyniesie satysfakcję.

1. Organizatorem konkursu jest Centrum  Kultury i Sztuki w Koninie.

2. Konkurs ma charakter otwarty i adresowany jest do wszystkich fotografujących, bez ograniczenia wiekowego.

3. Celem konkursu jest zachęta do twórczej wypowiedzi za pomocą fotografii.

4. Temat konkursu ,,Narodziny i zmierzch życia” należy ukazać za pomocą fotografii przy dowolnej interpretacji. Konkurs nie dotyczy zdjęć o charakterze przyrodniczym i krajobrazowym. Organizator zachęca do twórczego podejścia do tematu, myślenia poza schematami, unikania oczywistych obrazów.

5. Technika prac jest dowolna, a do konkursu dopuszcza się wyłącznie odbitki na papierze fotograficznym w formacie minimum 20 x 30 cm.

6. Każdy uczestnik może przedstawić do konkursu maksymalnie dwa zdjęcia. Zestaw (max 2 zdjęcia) będzie traktowany jako wykorzystany limit 2 prac pojedynczych.

7. Każdą pracę należy na odwrocie podpisać podając imię i nazwisko, adres, telefon i tytuł. Zdjęcia nie mogą być podklejone.

8. Do prac należy dołączyć czytelnie wypełnioną kartę zgłoszenia oraz płytę CD zawierającą zgłaszane zdjęcia w wersji cyfrowej (format JPG, rozdzielczość 300 dpi).

9. Zgłoszenie należy przesłać lub dostarczyć osobiście wraz z kartą zgłoszeniową do dnia 8 października 2010 r. (decyduje data stempla pocztowego) na adres:

Centrum Kultury i Sztuki w Koninie

ul. Okólna 47a

62-510 Konin (woj. wielkopolskie)

10. Organizatorzy nie biorą odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia i zagięcia prac przesłanych drogą pocztową.

11. Za zgłoszenie zdjęć do Konkursu organizatorzy pobierają wpisowe w kwocie 20 zł. W ramach opłaty uczestnik otrzyma katalog i zwrot prac niezakwalifikowanych do wystawy.

12. Wpłaty należy dokonywać na konto Centrum Kultury i Sztuki  w Koninie

Nr konta: WBK O/Konin 17 1090 1199 0000 0000 1900 2776

13. Nadesłane prace oceni profesjonalne jury powołane przez organizatorów. Protokół z obrad dostępny będzie od 18 października na stronie internetowej organizatora: www.ckis.konin.pl

14. Autorzy najlepszych prac otrzymają nagrody:

Grand Prix oraz I, II i III nagrodę.

Łączna pula nagród wynosi 5 000,00  (pięć tysięcy złotych).

15. Nagrody otrzymają autorzy zdjęć obecni na rozstrzygnięciu konkursu, nieobecni otrzymają tylko nagrody honorowe (zostanie im przesłany dyplom oraz tekst werdyktu). W uzasadnionych przypadkach autor może wydelegować osobę, która będzie go reprezentowała, o czym powinien poinformować organizatora na piśmie najpóźniej do 8 listopada.

16. Uroczyste ogłoszenie wyników konkursu, wręczenie nagród oraz wernisaż wystawy pokonkursowej odbędzie się w dniu 13 listopada 2010 r. o godzinie 15.00 w Centrum Kultury i Sztuki w Koninie. Szczegółowy program uroczystości uczestnicy otrzymają wraz  z zaproszeniem.

17. Zdjęcia zakwalifikowane do wystawy przechodzą na własność organizatora. Prawa autorskie do zgłoszonych zdjęć pozostają własnością ich autorów.

18. Organizator zastrzega sobie prawo do nieodpłatnego wykorzystywania wszystkich prac do celów ekspozycyjnych i promocyjnych oraz publikacji w formie elektronicznej i drukowanej.

19. Zgłoszenie prac na konkurs jest równoznaczne z uznaniem warunków Regulaminu oraz wyrażeniem zgody na publikowanie danych osobowych, zgodnie z ustawą z dn. 02.08.1997r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883).

Więcej informacji oraz kartę zgłoszeniową znaleźć można na stronie konkursu

Do 5 września Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski (ul. Jazdów 2, Warszawa) zaprasza na wystawę Erazma Ciołka – urodzonego w Łodzi artysty fotografika, fotoreportera, członka SDP. „Sierpień Solidarności” to kolejny cykl artysty-fotoreportera poruszający motyw społeczny i dokumentujący istotne wydarzenia historyczne.

Pośród wielu możliwych określeń  twórczości Erazma Ciołka trudno byłoby pominąć jej orientację socjologiczną, zarówno pod względem wyboru obszaru badawczego (od środowiska narkomanów po żywioł wielkiego ruchu społecznego), jak i niezwykłych intuicji przesądzających o zatrzymaniu w fotograficznym kadrze niepowtarzalnych epizodów życia społecznego. Kadry te, zachowując unikalny charakter dokumentu zachowań jednostkowych i grupowych, z czasem urastają do roli symbolicznych znaków wyrażających naturę epoki wielkich przemian.

Erazm Ciołek (ur. 1937 w Łodzi), artysta fotografik, fotoreporter członek SDP. W latach 1965–1970 pracował w Polskiej Agencji Prasowej i Centralnej Agencji Fotograficznej, a w latach 1971–1973 w redakcji tygodnika Polityka. Od 1970 związał się na trwałe ze środowiskiem artystów plastyków. W latach 1980–1992 poświęcił się całkowicie fotograficznej rejestracji niezwykle ważnych dla Polski wydarzeń politycznych i społecznych W latach 1980–1988 pracował w Zespole ds. Kultury Regionu Mazowsze Solidarność. Był pierwszym w Polsce fotografem, który pokazał na wystawie ponury świat narkomanów mieszkając z nimi przez miesiąc w 1981 roku.

W związku z wyborami na urząd Prezydenta RP informujemy, że w okresie ciszy wyborczej tj. w okresie 24 godzin poprzedzających dzień wyborów i aż do chwili zakończenia głosowania zabronione jest prowadzenie agitacji wyborczej na rzecz kandydatów w jakiejkolwiek formie. Publikacja jakichkolwiek komentarzy mających charakter agitacji wyborczej może zostać uznana za naruszenie przepisów oraz stanowi czyn zagrożony karą grzywny.

(Art.76b,76c i 77 ustawy o wyborze Prezydenta RP z dnia 27 września 1990 roku, t.j. DZ.U. 2000 Nr 47 poz. 544 z późn. zm. i art. 85,86 i 87 ustawy z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej - t.j. Dz. U. 2007 nr 190 poz. 1360 z późn. zm.) 

Już w piątkowy wieczór, 2 lipca, w Pauzie (Kraków, ul. Floriańska 18/3, I piętro) będzie miał miejsce wernisaż wystawy „Perda de memórias recorrentes numa vivência dissidente” autorstwa młodego, portugalskiego fotografika - João Sollari Matos. Wystawa składa się z prac stanowiących dla twórcy swoistą i intymną podróż sentymentalną.

João Sollari Matos (ur.1984, Lizbona) studiował fotografię na Movimento de Expressão Fotográfica w Lizbonie, gdzie tworzył projekty z zakresu fotografii dokumentalnej. Autor indywidualnej wystawy aktu, uczestniczył także w wystawach zbiorowych. Obecnie mieszka w Krakowie.

Wizualizacja przeszłości w fotografiach João Sollari Matosa uderza chłodem. Jest to ciekawe zderzenie stereotypowego pojmowania ojczyzny autora, Portugalii, jako kraju słońca z mrokiem panującym na fotografiach. Ciemność rozprasza sztuczne swiatło, bezkompromisowo obnażając dojmującą pustkę. Gdzieniegdzie snop światła wyławia porzucone elementy mogące świadczyć o bytności człowieka. Pojawiają się nurtujące pytania: kto, kiedy, dlaczego tutaj był? W ciemnościach nie udaje się natrafić choćby na zarys ludzkiej sylwetki, nie ma nikogo, kto mógłby udzielić odpowiedzi...

Autor fotografii tropi więc ślady, lecz nie zbliża się do ludzi. Nie ma potrzeby kontaktu z nikim poza publicznością wystawy. João Sollari Matos czyni siebie obiektem własnych badań. Bohaterem jego poszukiwań jest on sam. Będąc z dala od rodzimego kraju, analizuje wspomnienia, poszukuje tożsamości, poluje na symbole. Nakreślając granice swojej obecności, tworzy fundamenty swojego miejsca w rzeczywistości, także tej artystycznej.