Aktualności

27 marca o godz. 16, w MDK w Makowie Mazowieckim przy ul. Moniuszki 2 odbędzie się wernisaż wystawy "Zaklęci w czasie". Jest to zbiór fotografii portretowych autorstwa Arkadiusza Pieńkosa. Wystawa potrwa do 30 kwietnia. Wstęp wolny. 

27 marca w warszawskim Palladium odbędzie się finał konkursu na Koncertową Fotografię Roku 2009. Poznaliśmy już artystów, którzy wystąpią na imprezie.

Gwiazdą koncertu będzie nowy nabytek wytwórni Mystic Production, rockowy duet Boogie Town (http://www.myspace.com/theboogietown). Zespół powstał latem 2007 roku. Wcześniej wokalistka Ula Rembalska i gitarzysta Bartek Mieszkuniec pracowali wspólnie w innym projekcie muzycznym, komponując, pisząc teksty i produkując własne piosenki. Muzycy ukończyli niedawno pracę nad swoim debiutanckim albumem, który ukaże się nakładem wytwórni Mystic Production.

Ponadto publiczność będzie mogła zobaczyć koncerty Sands Of Sedna (http://www.myspace.com/sandsofsedna - projektu, w którym udzielają się muzycy Tides From Nebula), post-rockowego NAO (http://www.myspace.com/naotheband) oraz młodej artystki ukrywającej się pod pseudonimem Lee-Leet (http://www.myspace.com/lee0leet).

Początek o godz. 19. Wstęp na imprezę będzie bezpłatny, a podczas wszystkich koncertów nie będzie obowiązywał żaden zakaz fotografowania. Co więcej, organizatorzy sami namawiają wszystkich uczestników, sympatyków konkursu i fanów muzyki na żywo do zabrania ze sobą aparatów i czynnej zabawy w fotografię koncertową.

Przypomnijmy, że strona konkursowa znajduje się pod adresem http://kfr2009.pl. Uczestnicy dzielą się na dwie kategorie: amatorów i profesjonalistów. Najlepsze prace amatorów zostały wyłonione przez głosowanie internautów, a zdjęcia profesjonalistów dodatkowo zostały poddane pod głosowanie profesjonalnego jury w składzie:

Walter Chełstowski (ITC, CGM.pl)
Jarek Szubrycht (MiastoMuzyki.pl, Przekrój)
Yach Paszkiewicz (Yach Film)
Leszek Gnoiński (dziennikarz muzyczny)
Darek Świtała (Metal Hammer)
Łukasz Minta (Go Ahead)
Grzesiek Kszczotek (Teraz Rock)
Piotr "Makak" Szarłacki (Antyradio)
Tomasz Doksa (Onet.pl)
Waldemar Ulanowski (Wirtualna Polska)
Joanna Szyra (Metal Hammer)
Tomasz Kasprzyk (Antyradio)
Jarek Budyta (New Music Art)
Zbigniew Zegler (dziennikarz muzyczny)
Hubert Augustyniak (MTV European, Radio Euro)
Kasia Tarka (Good Music Production)
Philipp Eichholzer (MTV European)
Ula Nalepinska (Makroconcert)
Agnieszka Leśniewska (klub Palladium)
Ilona Wronkowska (klub Stodoła)

Na zwycięzców czekają ciekawe nagrody jak między innymi: ufundowany przez głównego sponsora, firmę Helion, voucher o wartości 1200 zł na zakupy fotograficzne w sklepie Pasaż Foto (pasazfoto.pl), profesjonalne, oprawione wydruki prac, ufundowane przez Fotoplakat oraz roczne przepustki dla fotografów do klubów Proxima, Palladium i Hybrydy. Organizator, Music Foto Kolektiv, zapowiada również nagrodę-niespodziankę.

Druga edycja konkursu na Koncertową Fotografię Roku, podobnie jak pierwsza, została zorganizowana przez dwóch fotografów koncertowych: Artura Rawicza i Marcina Bąkiewicza (twórców Music Foto Kolektiv – http://mfk.com.pl).

Partnerami strategicznymi drugiej edycji konkursu są serwisy fotograficzne Plfoto.com, OnePhoto.net, Obiektywni.pl oraz TygodnikFotograficzny.pl. Sponsorem głównym jest wydawnictwo Helion. Pozostałe nagrody ufundowała firma Fotoplakat oraz Fundacja "Universitatis Varsoviensis". Patronat nad konkursem objęli: CGM.pl, Gadu-Gadu, MusicNews.pl oraz Wirtualna Polska.

Więcej informacji na http://kfr2009.pl

Finał konkursu na Koncertową Fotografię Roku 2009
27 marca – sobota – g. 19.00
Klub Palladium,
Warszawa, ul. Złota 9
Wstęp: FREE

Koncerty:
BOOGIE TOWN
Sands Of Sedna
NAO
Lee-Leet
… i żadnego zakazu fotografowania!
 

Już w najbliższy wtorek, 23 marca, o godz.18 we wrocławskiej galerii Firlej odbędzie się wernisaż wystawy Tomka Zająca, znanego jako Always de Sun. Zwiedzający Firleja będą mogli obejrzeć zdumiewające i humorystyczne przygody wykreowanej przez artystę postaci – Qrczaka. To także okazja do zapoznania się z możliwościami kreacyjnymi polaroidu.

"Qrczak w Firleju" to pierwsza indywidualna prezentacja polaroidowych zdjęć, autorstwa Tomka Zająca (Always de Sun), z cyklu obrazującego przygody charyzmatycznego bohatera nieistniejących kreskówek i komiksów. Kurczak zwany Qrczakiem, dostrzeżony przez autora wśród bibelotów na półce w mieszkaniu przyjaciela, szybko zyskał na portalach fotograficznych miano postaci kultowej. Nie tylko dzięki ekstrawaganckiemu grzebykowi "w poprzek" i oryginalnemu ubarwieniu lecz przede wszystkim jako świadek otaczającej nas gęsto absurdalnej rzeczywistości. Fotogeniczny, milczący i wszędobylski towarzyszy swojemu właścicielowi w kieszeni płaszcza zawsze gotowy stawić czoła poczuciu wyobcowania, niezbadanym wewnętrznym tęsknotom i surrealizmowi egzystencji. "To co tworzę chciałbym móc nazwać fotografią narracyjną. W czasie gdy dorastałem interesowałem się przede wszystkim filmem i malarstwem. Każdym zdjęciem opowiadam odrębną historię. Są to opowieści, bajki, wariacje, na temat wyrwanych z kontekstów, fragmentów rzeczywistości, które poprzez obecność w kadrze mojego małego bohatera zmieniają się w scenografie znanych mi tylko filmów. Zawsze chciałem tworzyć filmy ale to bardzo pracochłonne i skomplikowane zajęcie. Jeżeli nie uprawia się go zawodowo, to trudno znaleźć na nie czas. Fotografia jest jakimś surogatem, streszczeniem. To mi odpowiada gdyż lubię posługiwać się skrótami i wyrażać w sposób zwięzły. Ale nie wykluczam, że może kiedyś narysuję komiks albo nakręcę film o Qrczaku. Jest taką sympatyczną i bliską mi postacią, nieco zagubioną w świecie" - mówi fotograf. Autor podczas swoich fotograficznych łowów posługuje się lustrzanką natychmiastową Polaroid sx-70, co nadaje zdjęciom waloru unikalności, gdyż istnieją tylko w jednym egzemplarzu. Jak sam wyjaśnia: "Zdecydowałem się na tę technikę ponieważ byłem zmęczony niezliczonymi możliwościami obróbki zdjęć cyfrowych. Trzymając w ręku Polaroida martwię się tylko o światło, treść i kompozycję zdjęcia. Naciskam spust migawki i czekam pięć minut by zdjęcie się samo wywołało. Nie mogę go już w żaden sposób "obrobić", skadrować czy ulepszyć. Lubię gdy cały ciężar procesu twórczego przerzucony jest na czas przed wykonaniem zdjęcia".

Tomek Zając urodził się w roku 1969. Jest absolwentem liceum im. Tadeusza Reytana i Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Uczęszczał na kurs scenariuszowy w Warszawskiej Szkole Filmowej. W 2004 roku wymyślił i zorganizował Międzynarodowy Festiwal Niezależnych Filmów Grozy "Horror Fiesta". Cztery lata później w konkursie filmów niezależnych na Festiwalu Filmowym w Gdyni pokazano film "Manfred Tryb", w którym zagrał tytułową rolę zahukanego i stłamszonego pracownika wielkiej korporacji. Zawodowo zajmuje się marketingiem. Jest ojcem 11-letniej Marty. W wolnych chwilach lubi fotografować przyrodę, przeważnie ptactwo domowe. Swoje zdjęcia publikuje na portalach internetowych pod pseudonimem Always de Sun. Brał udział w pokazach OFF Miesiąca Fotografii w Krakowie i w wystawie zbiorowej "Światowidz" w Katowicach.

 

19 marca o godz. 19, w krakowskiej Galerii Pauza odbędzie się wernisaż wystawy Gregory Michenaud „Crossing Borders”. Wystawę przygotowała Fundacja Pauza we współpracy z Instytutem Francuskim. Zdjęcia spolonizowanego francuza stanowią barwną, fotograficzną wędrówkę po różnych krajach Europy.

Wystawa prezentuje  świat kolorowy, prosty i niewinny, niemal bajkowy. Jest to świat słońca, lalek, zielono-żółtych jezior, spokojnych miasteczek, czerwonych tramwajów, wirujących karuzeli starych samochodów i  porzuconych na łące rowerków. Na pierwszy rzut oka, zdjęcia, oprócz kolorów, nie mają ze sobą nic wspólnego, dopiero po uważniejszym przyjrzeniu się, wyłaniają się dwa (intensywne kolory, motyw zabawek, fotografowanie z dołu), a z drugiej strony, jest to świat metafizyki (malarskie ujęcia nieba, portret hinduskiego boga, obraz starości). Poprzez metafizyczne motywy cały cykl nabiera innego, bardziej sentymentalnego, wymiaru. Świat „Crossing Borders” nie jest tak radosny, jak na to wskazują błyszczące kolory, ani nie jest beztroski jak sugeruje tematyka dziecięca. Czas na zdjęciach zatrzymał się w miejscu, tak jak karuzela niemal zatrzymuje się w powietrzu. Nikt nie bawi się porzuconym na łące rowerkiem, puste łódki dryfują na jeziorze, niebo przybiera dziwne barwy, a na miejskim targu sponad tłumu wyłania się jaśniejący Budda. W interpretacji Gregorego Michenaud „Crossing Borders” to wędrówka po momentach  na granicy codzienności i ulotności. To również ryzykowna zabawa na granicy popełnienia błędów technicznych w procesie wywoływania. W końcu i sam projekt, również nie zna granic, został zrealizowany przekraczając granice wielu krajów Europy (Francja, Niemcy, Polska,Portugalia).

Już dziś, 17 marca, w krakowskiej Galerii Pauza odbędzie się wyjątkowy pokaz projektu Magdaleny Długosz „Nowa Huta  wycinki, prześwity, szczeliny”. Ta prezentacja, której główną bohaterką jest unikatowa dzielnica Krakowa, potrwa jedynie trzy godziny, od 18 do 21.

Beata Długosz urodzona w 1978 roku w Sanoku. Ukończyła Edukację Artystyczną w Instytucie Sztuki Akademii Pedagogicznej im. KEN w Krakowie. W 2003 roku uzyskała dyplom z Fotografii pod kierunkiem prof. Haliny Cader. Pracuje na stanowisku asystenta w Pracowni Fotografii Wydziału Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Jest laureatką Stypendium Twórczego Prezydenta Miasta Krakowa w dziedzinie fotografii. Należy do Związku Polskich Artystów Fotografików. Jej fotografie znajdują się w zbiorach Muzeum Historii Fotografii w Krakowie. Zajmuje się fotografią klasyczną oraz technikami bezkamerowymi takimi jak: fotogram, luxogram, chemigram.
O projekcie Beaty Długosz „Nowa Huta wycinki, prześwity, szczeliny” pisze Marek Janczyk w artykule „Miasto na trzy perspektywy”: „...Założenia projektu Beaty Długosz, dotyczącego w oczywisty sposób miejskiej przestrzeni, dalekie są od poprawnej i tak dziś lubianej oczywistości. Czyżby pozytywny szok intelektualny? Być może tak, gdyż to właśnie niejednoznaczność i złożoność zawartych w nich znaczeń pociąga nas szczególnie, prowokując do zadawania pytań i poszukiwania odpowiedzi w labiryncie obrazów i ukrytych poza nimi znaczeń, by współtworzyć odczytanie miejskiego potencjału. Wydaje się, iż genezy projektu Nowa Huta wycinki, szczeliny, prześwity poszukiwać należy już we wcześniejszych cyklach prac artystki: Obiekty refleksyjne oraz Tajemnice lasu, ujawniających podstawowe założenia jej metody twórczej zbudowanej wokół użycia fotografii jako badania istoty labiryntowej rzeczywistości, w której przenikają się i współistnieją narracje tak oczywiste jak proste znaczenia i tak nieoczywiste jak intelektualne sugestie. Element autorskiego procesu fotograficznego stanowi nieodmiennie zainteresowanie dla prostego motywu oraz dbałość o wysoką, estetyczną jakość obrazów, stanowiących zapis precyzyjnej i przemyślanej dekonstrukcji obiektu. Wybierając z nowohuckiej przestrzeni urbanistycznej zwyczajne, wręcz oczywiste i bliskie już na pierwszy rzut oka motywy, a następnie fotografując je w specyficzny, prosty sposób artystka nadaje swoim pracom klimat dystansu i oddalenia oraz zagadkowości, stosowny dla analitycznych rozważań. Podstawą jakichkolwiek interpretacji jest tutaj oczywiste zauważenie, iż w omawianym projekcie mamy do czynienia z kilkoma perspektywami różniącymi się nie tylko zasobem motywów, ale i stopniem poza-obrazowego napięcia, rozpiętego pomiędzy subtelnym detalem, a rozległą perspektywą zwróconą ku pojęciowej ogólności [...] Co zatem współtworzy strukturę NH? Przenikające się intymne, ulotne doznania, historia i polityczna presja oraz swoista nowoczesność – są jej zasadniczymi elementami. Beata Długosz używając wyselekcjonowanych elementów realności dla artystycznej kreacji, sięga po strategie obrazowania przynależne odmiennym formułom fotografii: kreacyjnej, dokumentacyjnej i socjologicznej w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania o relacje pomiędzy widzialnym a niewidzialnym oraz pomiędzy rzeczywistością a jej obrazem wynikających z obserwacji, rejestracji oraz analizy – kolejnych składowych projektu, który będąc kreacją miasta pełni jednocześnie funkcję modelu fotografii, inicjującej proces autentycznego poznania rzeczywistości wbrew naszym nawykom i przyzwyczajeniom.” 
 

Od 13 marca w warszawskiej Foto-Galerii-Caffe Studio 18 (ul. Bracka 18) można oglądać wystawę Jakuba Czermińskiego i Andrzeja Machery "Afgańska ruletka". Fotoreporterska relacja przybliża codzienne życie w tym różnorodnym kraju, który dla mieszkańców Europy jest czarną dziurą zamieszkałą przez śniadych terrorystów.

Afganistan - kraj, w którym giną polscy żołnierze, czy państwo, w którym można zostać zamordowanym za zabawę latawcem o niewłaściwych barwach? Kraj budujący demokrację, czy państwo opresyjne w stosunku do kobiet, zbudowane na nieprawości i korupcji? Ludzie oczekujący światowej pomocy, czy zamknięta społeczność, niechętna przyjezdnym?

Od dziewięciu lat polscy żołnierze służą na nieprzystępnej afgańskiej ziemi. Wyjeżdżają na patrole, odpierają ataki, rozdają pomoc humanitarną. W Polsce temat żyje głównie przy okazji powrotów owiniętych w biało-czerwoną flagę trumien. Afgańska kultura i problemy są w Polsce właściwie nieznane. O codziennym życiu w wojskowych bazach nie mówi się wcale. Przez niespełna rok Jakub Czermiński (dziennikarz) i Andrzej Machera (psycholog) towarzyszyli polskim żołnierzom w Afganistanie. Obserwowali ich służbę, codzienne zmagania oraz wzajemne relacje z Pasztunami, Hazarami i Tadżykami. Efektem tych obserwacji jest „Afgańska ruletka” - wystawa siedemdziesięciu fotografii pokazujących inną stronę innego świata.

- Nie chcieliśmy epatować krwią, nie ma na naszych zdjęciach rozszarpanych minami ciał, nie ma trumien. Śmierć, której w Afganistanie zbyt wiele, jest u nas niedopowiedziana, zawieszona w tle. Staraliśmy się unikać dosłowności, pokazać tamten świat inaczej, niż na co dzień robią to media - komentują "Afgańską ruletkę" autorzy.

Motywem przewodnim ekspozycji jest rola przypadku w życiu. Wystarczy przyjść na świat w nieodpowiednim miejscu, by perspektywa życiowa uległa dramatycznemu spłaszczeniu i skróceniu. Tak wiele zależy od łutu szczęścia - to ruletka. „Afgańska ruletka” jest próbą pokazania odmiennych warstw Afganistanu - górzystej pustyni, w której pojęcia „walki o byt” oraz „selekcji naturalnej” mają nieprzyjemnie realny wydźwięk; niesamowitego kraju, którego kolory, zapachy i piękno przyprawiają o zawrót głowy; tymczasowego miejsca pobytu kilku tysięcy odseparowanych od bliskich, umundurowanych Polaków.

Wystawa czynna do 10 kwietnia.

Więcej na temat projektu http://www.afganskaruletka.pl/

13 marca w gdańskiej Fabryce Karabinów (ul. Łąkowa 35-38) odbędzie się wernisaż wystawy "Kluczem do radości jest nieposłuszeństwo" Artura Mieczkowskiego. Wstęp na imprezę tylko na specjalne zaproszenie.

Artur Mieczkowski (http://plfoto.com/156675/autor.html) urodzony w 1974 r. w Pasłęku, od kilkunastu lat mieszka w Trójmieście. W latach 2006-2008 prowadził Agencje reklamowo-fotograficzną. Fotografią i grafiką komputerową zajmuje się od ok. 8 lat.

Jak sam mówi: "Nie uznaję definicji. Każda sztuka jest redefiniowana, jest duchową anarchią. Genesis P-Orridge rzekł: „Jesteśmy w tym dziwnym punkcie historii gdzie nic nie jest w pewien sposób realne. To wszystko zaczyna przypominać buddyjską formę interpretacji świata, że wszystko jest iluzją”.

7 marca w godzianch popołudniowych miała miejsce awaria, z powodu której serwis był niedostępny. Problem został już usunięty. Wszystkim użytkownikom dziękujemy za cierpliwość.

Jeżeli jedak zauważycie jakieś błędy, prosimy o kontakt na adres admin@plfoto.com.

Rozpoczął się drugi etap konkursu "Koncertowa Fotografia Roku 2009". Użytkownicy mogą już głosować na najlepsze zdjęcie koncertowe zrobione w 2009 roku. Poznaliśmy też artystę, który wystąpi na finale imprezy 27 marca w warszawskim Palladium.

Przypomnijmy, że strona konkursowa znajduje się pod adresem http://kfr2009.pl. Uczestnicy dzielą się na dwie kategorie: amatorów i profesjonalistów. Najlepsze prace amatorów zostaną wyłonione przez głosowanie internautów, a zdjęcia profesjonalistów dodatkowo zostaną poddane pod głosowanie profesjonalnego jury w składzie:

Walter Chełstowski (ITC, CGM.pl)
Jarek Szubrycht (MiastoMuzyki.pl, Przekrój)
Yach Paszkiewicz (Yach Film)
Leszek Gnoiński (dziennikarz muzyczny)
Darek Świtała (Metal Hammer)
Łukasz Minta (Go Ahead)
Grzesiek Kszczotek (Teraz Rock)
Piotr "Makak" Szarłacki (Antyradio)
Tomasz Doksa (Onet.pl)
Waldemar Ulanowski (Wirtualna Polska)
Joanna Szyra (Metal Hammer)
Tomasz Kasprzyk (Antyradio)
Jarek Budyta (New Music Art)
Zbigniew Zegler (dziennikarz muzyczny)
Hubert Augustyniak (MTV European, Radio Euro)
Kasia Tarka (Good Music Production)
Philipp Eichholzer (MTV European)
Ula Nalepinska (Makroconcert)
Agnieszka Leśniewska (klub Palladium)
Ilona Wronkowska (klub Stodoła)

Na zwycięzców czekają ciekawe nagrody jak między innymi: ufundowany przez głównego sponsora, firmę Helion, voucher o wartości 1200 zł na zakupy fotograficzne w sklepie Pasaż Foto, profesjonalne, oprawione wydruki prac, ufundowane przez Fotoplakat oraz roczne przepustki dla fotografów do klubów Proxima, Palladium i Hybrydy. Organizator, Music Foto Kolektiv, zapowiada również nagrodę-niespodziankę.

Finał konkursu odbędzie się 27 marca (sobota) w warszawskim klubie Palladium. Oprócz wręczenia nagród i prezentacji najlepszych prac, planowane są również koncerty. Pierwszy potwierdzony wykonawca to grupa Sands Of Sedna (http://www.myspace.com/sandsofsedna), w której udzielają się muzycy cenionej formacji Tides From Nebula.

"Wzorem ubiegłego roku, przy okazji Finału konkursu na Koncertową Fotografię Roku chcemy dać możliwość pokazania się ciekawym muzykom i zespołom, które albo czekają na odkrycie albo stoją już u wrót kariery, tak jak Sands Of Sedna" – mówi Marcin Bąkiewicz. "Promując fotografię koncertową robimy ukłon w stronę młodych wykonawców, świeżej krwi, bez której nie mielibyśmy czego fotografować."

"Macierzyste formacje muzyków z SOS są solidną gwarancją jakości ich twórczości i rzucają pewne światło na to, czego możemy spodziewać się po finałowym koncercie w Palladium" – dodaje Artur Rawicz. "Nie jest też tajemnicą, że rozmawiamy z innymi wykonawcami, którzy reprezentując różne gatunki muzyczne są nie mniej intrygujący i naszym zdaniem (a uczestniczymy rocznie w kilkuset koncertach!) są skazani na sukces. Sukces, który zaproszeniem do występu w Palladium podczas Finału KFR chcielibyśmy przyspieszyć".

Wstęp na imprezę będzie bezpłatny, a podczas wszystkich koncertów nie będzie obowiązywał żaden zakaz fotografowania. Co więcej, organizatorzy sami namawiają wszystkich uczestników, sympatyków konkursu i fanów muzyki na żywo do zabrania ze sobą aparatów i czynnej zabawy w fotografię koncertową.

Pierwsza edycja konkursu została zorganizowana przez dwóch fotografów koncertowych: Artura Rawicza i Marcina Bąkiewicza (twórców Music Foto Kolektiv – http://mfk.com.pl).

Idea pojawiła się w grudniu 2008 roku, a na początku stycznia 2009 roku dopracowany został regulamin i utworzona została strona www.kfr2008.blox.pl. Celem konkursu była konsolidacja środowiska fotografów koncertowych i oczywiście dobra zabawa. Pierwotnie konkurs miał być jedynie atrakcyjnym wydarzeniem towarzyskim adresowanym do osób czynnie zajmujących się fotografią koncertową. W szranki stanęło wówczas 20 najaktywniejszych polskich fotografów specjalizujących się w fotografii koncertowej, publikujących swoje zdjęcia w ogólnopolskich mediach (między innymi: Wirtualna Polska, Onet, CGM.pl, "Teraz Rock", "Metal Hammer", Infomuzyka). Każdy z fotografów mógł zgłosić jedynie 5 zdjęć.

Wśród prac konkursowych znalazły się zdjęcia z występów takich wykonawców jak: Metallica, Iron Maiden, Apocalyptica, The Police, Queen i wielu innych. Fotografie wykonane były w Polsce i zagranicą, na pojedynczych koncertach, jak i na festiwalach (m.in. Audioriver, Off Festival, Sziget Festival, Roskilde Festival, Heineken Open’er Festival, Pepsi Vena Music Festival).

100 zgłoszonych do konkursu fotografii ocenianych było przez jury, w składzie którego znalazły się osoby zajmujące się na co dzień muzyką i koncertami (dziennikarze muzyczni, organizatorzy koncertów).

Partnerami strategicznymi drugiej edycji konkursu są serwisy fotograficzne Plfoto.com, OnePhoto.net, Obiektywni.pl oraz TygodnikFotograficzny.pl. Sponsorem głównym jest wydawnictwo Helion. Pozostałe nagrody ufundowała firma Fotoplakat oraz Fundacja "Universitatis Varsoviensis". Patronat nad konkursem objęli: CGM.pl, Gadu-Gadu, MusicNews.pl oraz Wirtualna Polska.

Więcej informacji na http://kfr2009.pl
 

Przyjmowanie zgłoszeń do tegorocznej Sekcji Show Off Miesiąca Fotografii w Krakowie zostało zakończone. Z ponad 400 nadesłanych projektów, niejednokrotnie wykorzystujących fotografię w sposób alternatywny, profesjonalne jury wyłoniło zwycięzców, których prace zostaną pokazane w maju.

Wśród zgłoszeń znalazły się blurby, fotokasty, projekty video i projekty multimedialne, fotoblogi, jak również fotografia trójwymiarowa.

Jury w składzie Kuba Dąbrowski, Karol Radziszewski, Mikołaj Komar, Tomek Sikora i Jacek Poremba wyłoniło 10 laureatów konkursu, z którymi pracować będzie nad przygotowaniem pokonkursowych wystaw. Efekty tej współpracy zobaczymy w sekcji ShowOFF na najbliższym Miesiącu Fotografii w Krakowie.

Miło nam donieść, że wśród zwycięzców znaleźli się także użytkownicy Plfoto.com!

Dominika Kamińska, Kamil Zacharski (kurator Kuba Dąbrowski), Grzegorz Stefański, Filip Gabriel Pudło (kurator Karol Radziszewski), Anna Małysz, Dawid Cyprian Kot (kurator Mikołaj Komar), Paweł Bajew (http://kroomen.plfoto.com/), Joanna Chudy (kurator Tomek Sikora), Łukasz Biederman (http://biderus.plfoto.com/), Agata Kadenacy (kurator Jacek Poremba)

Jury zdecydowało ponadto o wyborze kilkunastu innych projektów, które okazały się niemniej interesujące od powyższych. Były one często na tyle kompletne i dojrzałe, iż pomoc kuratorska wydała się zbędna. Ich autorzy również będą mieli okazję zaprezentować się na Miesiącu Fotografii w Krakowie. Organizatorzy skontaktują się z autorami wyróżnionych projektów. Lista tych osób zostanie również ogłoszona na stronie festiwalu (http://www.photomonth.com/miesiac_fotografii_2010/show_off/) w przeciągu dwóch tygodni od ogłoszenia wyników Sekcji ShowOFF.
 

Zwycięzcom i wyróżnionym gratulujemy!

W  Dzień Kobiet o godz. 18, Stara Galeria ZPAF zaprasza na wernisaż wystawy fotografii Magdaleny Krajewskiej zatytułowanej „Archiwum, Fotografie oraz Instalacje 2006-2009”. W tym szczególnym dniu będzie można spojrzeć na kobiety z kobiecego punktu widzenia.
Na wystawie „Archiwum, Fotografie oraz Instalacje 2006-2009” prezentowane będą fotografie i fotoinstalacje Magdaleny Krajewskiej, artystki młodego pokolenia, zajmującej się współczesnym przedstawieniem kobiecego ciała oraz kontekstami kulturowymi i społecznymi jakim jest ono poddawane. W prezentowanych na wystawie realizacjach jak na przykład "Bajki dorosłych","Penthouse", czy "Pokój dziadka", Krajewska wykorzystuje zarówno prywatne archiwum negatywów zawierające reprodukcje zdjęć erotycznych z magazynów pornograficznych jak i materiały wizualne z innych źródeł - w tym zdjęcia kobiet wysyłane do redakcji pism pornograficznych przez czytelników. Krajewska wykorzystuje te wizerunki w swoich kolażach, fotomontażach i instalacjach, z lekkością i humorem, często nawiązując do komiksowej estetyki pop-artu.
Wystawa w Starej Galerii ZPAF jest pierwszą indywidualną wystawą artystki w Warszawie. Wystawa potrwa do 20 marca.

Amnesty International Polska oraz Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie zapraszają na wernisaż wystawy pokonkursowej "Prawa człowieka w obiektywie", który odbędzie się w najbliższy czwartek, 4 marca, o godz. 19 w Galerii Aula, Akademii Sztuk Pięknych.

Wystawa prezentuje 47 zdjęć, które zakwalifikowały się do finału konkursu fotograficznego Amnesty International, obywającego się pod hasłem: "Żyć godnie, to znaczy spokojnie, swobodnie, modnie". Była to już druga edycja konkursu "Prawa człowieka w obiektywie" organizowanego przez Amnesty International oraz portal Plfoto.com.

Serdecznie zapraszamy!

4 marca, godz. 19.00
Galeria Aula, Akademia Sztuk Pięknych,
Pałac Czapskich,
ul. Krakowskie Przedmieście 5 , Warszawa

W najbliższą sobotę, 6 marca, o godz. 18 w "Starej Galerii" ZPAF (Plac Zamkowy 8) odbędzie się koncert - spektakl zatytułowany "Fryderyk Chopin - Homo Artifex". Wydarzeniu towarzyszyć będzie wystawa fotografii Georgii Krawiec "Exodus".

Przedstawienie "Fryderyk Chopin - Homo Artifex" przygotowane zostało przez Piotra Szafrańca (fortepian), Katarzynę Thomas (sopran) i Dariusza Jakubowskiego (aktor, scenariusz, reżyseria). Składa się ono z dwóch miniatur teatralnych Mariana Hemara "Umowa" i "Kosmopolita" oraz fragmentów "Fausta" J.W. Goethego. Spektakl jest zorganizowany w ramach "200 koncertów na 200-lecie urodzin Fryderyka Chopina".

1 marca w godzinach wieczornych miała miejsce awaria serwera, w związku z czym mogły wystąpić problemy w korzystaniu z serwisu. Jeżeli napotkacie jeszcze jakieś usterki, prosimy o zgłaszanie ich na adres admin@plfoto.com.

Redakcja

5 marca o godz. 18, w holu Ostrołęckiego Centrum Kultury przy ul. Inwalidów Wojennych 23 odbędzie się wernisaż wystawy Sławomira Olzackiego zatytułowanej "Ludzie i sytuacje". Na wystawie będzie można obejrzeć zbiór reporterskich fotografii autora, który publikuje również w serwisie Plfoto.com.

Tak o swoich zdjęciach pisze sam Sławomir Olzacki:

"Napisałem kiedyś, że jestem fotoreporterem, który zbyt dużo czasu stracił na byciu urzędnikiem. To zdanie trafnie oddaje to, czym jest dla mnie fotografia. Wiele lat temu, kiedy byłem jeszcze chłopcem, kolega pokazał mi jak wywołuje się zdjęcia. Tak to się zaczęło i trwa do dziś. Przez ponad czterdzieści lat naświetliłem tysiące klatek. Są na nich ludzie, znani i nieznani oraz sytuacje, ważne, czasem wręcz historyczne, i całkiem zwyczajne, codzienne. Drukowałem w nieistniejących już „Na przełaj”, „ITD”, „Razem” i w ukazujących się do dziś: „Polityce”, „National Geographic”, a także „Tygodniku Ostrołęckim”. Fotoreportażu uczyłem się przede wszystkim u Sławka Biegańskiego i Andrzeja Baturo. I w niekończących się rozmowach z wieloma innymi kolegami, fotoreporterami stołecznych tygodników lat 70., dobrych lat polskiego fotoreportażu."

26 lutego o godz. 18 w łódzkiej Galerii Młodzi (ul. Gdańska 9) odbędzie się wernisaż wystawy pokonkursowej 170lat.pl.

Konkurs odbył się z okazji przypadającej w ubiegłym roku 170. rocznicy wynalezienia fotografii, a za jego organizację odpowiadały serwisy Plfoto.com, OnePhoto.net oraz Obiektywni.pl. Platformą dla tego przedsięwzięcia jest strona http://www.170lat.pl/, która powstała przy współpracy z Allegro.pl i firmą Canon. Prace uczestników, podzielone na kategorie "Natura", "Człowiek" i "Wydarzenie", zostały ocenione przez profesjonalne jury, w skład którego weszli: Zbigniew Tomaszczuk, Rafał Milach i Agnieszka Kozak.

Grand Prix, aparat Canon EOS 5D MarkII ufundowany przez Allegro.pl, otrzymał pochodzący z Białorusi fotograf Andrei Liankevich. Dodatkowo, użytkownicy wybrali zwycięzców w trzech kategoriach, w których nagrodami są drukarki PIXMA Pro9500 MarkII A3 ufundowane przez firmę Canon.

Najlepsze prace zostaną zaprezentowane na wystawach w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Ośrodku Działań Artystycznych "Firlej" we Wrocławiu oraz w łódzkiej galerii Młodzi.

Oficjalna strona Galerii: http://galeriamlodzi.pl/

6 marca o godz. 17 Marzena Gregier powróci do Amsterdamu z serią "Colour Factory". W RudolfV Gallery przy ul. Kerkstraat 427 pokazany zostanie również nowy projekt "Kody kreskowe", przez niektórych nazywany "parawanami" , przez innych "sałatkami miejskimi". Ten nowy projekt, którego esencją jest element zaskoczenia, spontaniczności i nieprzewidywalności, stanowi pewnego rodzaju uzupełnienie i przeciwwagę dla niemalże matematycznie skonstruowanych kadrów "Colour Factory".

Tak o "Kodach kreskowych" pisze Tomasz "Always de sun" Zając: Marzena Gregier, miłośniczka dobrej kuchni powraca serią nowych zdjęć, które nazwałbym "miejskimi sałatkami". Budowle i budynki poszatkowane aparatem typu lomo, wstrząśnięte i wymieszane ze skrawkami nieba będą pożywną i estetycznie podaną strawą dla złaknionych dobrej sztuki. Gwarancją świeżości jest wyśmienity gust Marzeny. Smacznego!

Wystawa czynna do 10 kwietnia.

Więcej na stronie http://marzenagregier.blogspot.com/ oraz http://www.rudolfv.com/

13 marca w warszawskiej Foto-Galerii-Caffe Studio 18 (ul. Bracka 18) zostanie otwarta wystawa Jakuba Czermińskiego i Andrzeja Machery „Afgańska ruletka”. Fotoreporterska relacja przybliży nam codzienne życie w tym różnorodnym kraju, który dla mieszkańców Europy jest czarną dziurą zamieszkałą przez śniadych terrorystów.

Afganistan - kraj, w którym giną polscy żołnierze, czy państwo, w którym można zostać zamordowanym za zabawę latawcem o niewłaściwych barwach? Kraj budujący demokrację, czy państwo opresyjne w stosunku do kobiet, zbudowane na nieprawości i korupcji? Ludzie oczekujący światowej pomocy, czy zamknięta społeczność, niechętna przyjezdnym?

Od dziewięciu lat polscy żołnierze służą na nieprzystępnej afgańskiej ziemi. Wyjeżdżają na patrole, odpierają ataki, rozdają pomoc humanitarną. W Polsce temat żyje głównie przy okazji powrotów owiniętych w biało-czerwoną flagę trumien. Afgańska kultura i problemy są w Polsce właściwie nieznane. O codziennym życiu w wojskowych bazach nie mówi się wcale. Przez niespełna rok Jakub Czermiński (dziennikarz) i Andrzej Machera (psycholog) towarzyszyli polskim żołnierzom w Afganistanie. Obserwowali ich służbę, codzienne zmagania oraz wzajemne relacje z Pasztunami, Hazarami i Tadżykami. Efektem tych obserwacji jest „Afgańska ruletka” - wystawa siedemdziesięciu fotografii pokazujących inną stronę innego świata.

- Nie chcieliśmy epatować krwią, nie ma na naszych zdjęciach rozszarpanych minami ciał, nie ma trumien. Śmierć, której w Afganistanie zbyt wiele, jest u nas niedopowiedziana, zawieszona w tle. Staraliśmy się unikać dosłowności, pokazać tamten świat inaczej, niż na co dzień robią to media - komentują „Afgańską ruletkę” autorzy.

Motywem przewodnim ekspozycji jest rola przypadku w życiu. Wystarczy przyjść na świat w nieodpowiednim miejscu, by perspektywa życiowa uległa dramatycznemu spłaszczeniu i skróceniu. Tak wiele zależy od łutu szczęścia - to ruletka. „Afgańska ruletka” jest próbą pokazania odmiennych warstw Afganistanu - górzystej pustyni, w której pojęcia „walki o byt” oraz „selekcji naturalnej” mają nieprzyjemnie realny wydźwięk; niesamowitego kraju, którego kolory, zapachy i piękno przyprawiają o zawrót głowy; tymczasowego miejsca pobytu kilku tysięcy odseparowanych od bliskich, umundurowanych Polaków.

Wystawa czynna do 10 kwietnia.

Więcej na temat projektu http://www.afganskaruletka.pl/

W bydgoskim Muzeum Fotografii (ul. Królowej Jadwigi 14), 6 marca o godz.18 zostanie otwarta wystawa zdjęć Macieja Bagińskiego zatytułowana „Portret Intymny”. Zostały na niej zgromadzone czarno-białe akty, które w czterdziestu odsłonach odkrywają naturalny urok kobiety.

Pomysł wystawy polegał na pokazaniu 40 zdjęć różnorodnych pod względem urody kobiet, w przedziale wiekowym od  19 do 36 lat. Bagiński zaprosił do pozowania nie tylko zawodowe modelki. Pozowały także panie nie mające na co dzień do czynienia z obiektywem. Zadanie to było bardzo trudne z racji ilości oraz specyfiki zdjęć.

- Istotą projektu było pokazanie różnorodności piękna jakie ma w sobie każda kobieta, niezależnie od tego kim jest na co dzień, jaki ma zawód lub jak dużo dzieci wychowuje. Chodziło mi o naturalny dar bycia kobietą, bycia natchnieniem artystów. Nie chciałem pokazać samych piękności z wybiegu, czy z billboardów reklamowych, choć i takie pozowały, a o bardzo różne i jakże piękne istoty żyjące wśród nas- mówi autor.

Wystawa “Portret Intymny” jest jednocześnie urodzinowym projektem fotograficzno-muzycznym autora (stąd liczba zdjeć), a tuż po jej otwarciu odbędzie się koncert Mr. S z materiałem Sunscale Project, w którym gra Maciej Bagiński (gitara i gitara basowa).

Wiecej na stronach Tygodnika Fotograficznego http://tygodnikfotograficzny.pl/

W środę, 24 lutego o godz. 19, w Galerii Obok ZPAF (Plac Zamkowy 8, Warszawa) odbędzie się wernisaż wystawy Rajmunda Rajchela „Wewnątrz – na zewnątrz”. Autor na swoich fotografiach porusza popularny, choć wciąż niełatwy temat niepełnosprawności umysłowej.

Odmienność, niezrozumienie, to częste odczucia towarzyszące kontaktom z ludźmi niepełnosprawnymi.  Czy wynikają one z naszej niechęci, braku czasu, uwagi, zrozumienia, by pochylić się nad tymi, którzy żyją na obrzeżach społeczeństwa nie z własnego wyboru. Nasze opinie bardzo często rządzą się stereotypami. Wynikają z utartych schematów, w których wartość jednostki stanowi jej użyteczność w społeczeństwie. Jak zatem pokazać osobę niepełnosprawną bez podkreślania jej odmienności? Jak pokazać wnętrze kogoś, kto z powodu choroby ma utrudniony kontakt ze światem? Z tymi problemami borykał się również Rajmund Rajchel.

Sam opowiada o swoim projekcie „(…) było to dla mnie nowe i trudne doświadczenie, ponieważ nigdy wcześniej nie miałem bliskiego kontaktu z takimi ludźmi. Na początku najbardziej widoczna była dla mnie ich odmienność, zarówno fizyczna jak i emocjonalna. Z upływem czasu, kiedy lepiej ich poznałem, przekonałem się, że (…) są grupą wartościowych indywidualności, z całym bogactwem cech i emocji przypisanych człowiekowi. Jak każdy z nas mają określony charakter, swoją wrażliwość, swoje radości i smutki. Posługując się językiem fotografii spróbowałem przedstawić ten wewnętrzny świat z mojego punktu widzenia. Chciałem pokazać, że każdy jest wart, by się przy nim zatrzymać i bliżej mu się przyjrzeć. Myślę, że może to być dla obu stron bardzo cenne doświadczenie”.

Cykl fotografii opatrzony tytułem „Wewnątrz – na zewnątrz” powstał w ramach projektu pt. „Wsparcie osób z niepełnosprawnością intelektualną (osób z zespołem Downa oraz z upośledzeniem w stopniu głębokim)” realizowanego przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych we współpracy z Polskim Stowarzyszeniem na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym. Głównym celem wspomnianego projektu było zwiększenie udziału w życiu społecznym i zawodowym oraz poprawa jakości życia osób niepełnosprawnych intelektualnie.