Opróznij skrzynkę pocztową - proszę.

Fotka ładna, nie wiem tylko czy nie za fioletowo na tym zdjęciu... Kadr wręcz idealny. Pozdrawiam

ładne,czyste, uporządkowane - nie umiem tak pisać o zdjęciach jak Ty,chętnie stanęłabym obok pana na zdjęciu.Pozdrawiam

Aż mi ciarki przechodzą kiedy przypominam sobie jakie emocje towarzyszą załodze podczas stawiania żagli... to naprawdę magiczna chwila.... rzucenie wyzwania nagroźniejszym z żywiołów, połączenie się z innymi załogantami w całość trzymającą w ryzach żadną przygód barkentynę... >]

Witam!! Zdjęcia Twoje faktycznie stoją na bardzo wysokim poziomie... jest tylko jeden malutki problem... sa trudne w odbiorze dla nie zaznajomionych z tematem... Nasze szczescie, ze PLFOTOwicze to społeczność na tyle różnorodna, że każdy znajdzie cos dla siebie... Musze powiedziec (nie w charakterze krytyki =), że musiałem dlugo wpatrywać sie w to zdjecie zanim poczułem co ze soba niesie... co chce nam opowiedziec... co takiego nam przekazac... Powiem przewrotnie nieco, że mi najbardziej podoba sie rownomierna fala na morza... tak jak gdyby Posejdon zafundował żeglarzom chwile wytchnienia i zapomnienia... >] Jeden z tych żeglarzy wpatruje sie w połać żagli aby.... sprawdzić czy reje są dobrze przebrasowane?! >]

Ja propunuję by utworzyć kategorię : Pogoria :). Bradziej opis wyraża przeżycia autora niż zdjęcie. Tylko do tego mogę się uczepić :)

Kiedy popłynęłam pierwszy raz byłam lekko oszołomiona własna niewiedzą, nic niemówiącymi nazwami. Woda i wiatr pokazały kto tak naprawdę rządzi. Płynęliśmy z doświadczonym żeglarzem. Wiało strasznie i wiele łódek sie wywracało. Wielokrotnie widzieliśmy jak ratownicy płynęli na pomoc. Kapitan mówił, że nie pamięta takiej pogody na Mazurach. To był niezapomniany rejs, później po takim "chrzcie" wszystko wydawało się łatwiejsze. To był niezapomniany rejs. bo właśnie wtedy na obiedzie w Rucianej-Nidzie radio podało informację o ataku na World Trade Center - myslałam, że to jakieś makabryczne słuchowisko. Odcięci od gazet, radia i TV nie mieliśmy pojęcia co się dzieje. Nadrabiałam tę wiedzę dopiero po powrocie do domu. Co prawda były to "tylko" lub "aż" Mazury ale za to poza sezonem. Zabrał mnie na żagle mój juz dorosły syn. Smiał się z siebie i mówił,że gdyby ktoś 3 lata wcześniej powiedział mu że własną matkę zabierze na wakacje toby sie popukał w głowę. Zaraził mnie żeglarstwem dość skutecznie. Pozdrawiam cieplutko i życzę pomyslnych wiatrów także w codziennym zyciu.

MW! Wiem, że wiedziałeś.... dlatego też zadedykowałam Ci komentarz pod tytułem... A

Cześć MW! Przypatrując się Twojej fotografii podzieliłam ją na 3 części: 1) CZŁOWIEK wychylony z łodzi, patrzący w górę...i piękne morze; 2) Spokojne MORZE z żaglem i piękną linią horyzontu; 3) Wspaniały ŻAGIEL z wiatrem i niebem.... Teraz z tych trzech części złożyłam FASCYNACJĘ (jak utwór). Żeby była Fascynacja potrzeba tych trzech: Człowiek, Morze i Żagiel. To moja mała improwizacja n/t Twojej pracy. Fotografia nastrojowa z cyklu morskich opowieści. Piękny klimat i barwa, no i oczywiście TYTUŁ z komentarzem, ten najważniejszy z elementów Twojego utworu. PS. Dzięki za Twoją obecność u mnie i doping... Mój tytuł troszkę rozwinęłam i dedykuję Ci ten komentarz. Pozdrawiam Anna

wiesz Tipsie.... tak siedzę i patrzę a II koncert Rachmaninowa ( fortepianowy oczywiście ) w tle mi przygrywa i zaczynam sobie myśleć, że obraz to tylko cząstka. to jeszcze w duszy musi coś grać. bo oschle na to patrząc to tylko kawałek płótna i gościa przypiętego, co by przypadkiem nie wychylił się za daleko... ale jak do tego tę resztę przyłożysz... no właśnie tę całą resztę to wtedy dopiero składa się całość, ale dla każdego ona inna. ja tu odbieram zupełnie coś innego, ale to pewnie właśnie ten Rachmaninow. a to takie jakieś sięganie w nieposkromioną dal... pozdrawiam

kapitalny kadr !!!

jeszcze kedyś tak popłynę... :{)

strzelales z bukszprytu ??

GENIALNE!!!, bezwzglednie twoje najlepsze osiagnales niesamowity klimat wlasnie w moim sercu rozpalil sie ten sam ogien fascynacji ktory ty wtedy czules, na wspomnienie o moim rejsie MIR-em, z kadrem lepiej nie mogles trafic ukazales to jaki maly jest czlowiek wobec potegi jaka sa zagle w polaczeniu z morzem.

Pokaż nam więcej, więcej, więcej...... :)

Dzięki Twojej pasji można napawać się niecodziennym widokiem.

o tak, pogorka robi wrażenie

uwielbiam Twoje morskie zdjęcia, bo czuć w nich pasję i fascynację i powiew wiatru. i kolory nie przekłamane. i jest tak jak jest. cudnie:)

zgadzam się z tomaszydłem... żagle mają w sobie jakąś magię, jakiś magnes, może ucieleśnienie odwiecznych marzeń o wolności, o przygodach... plus pasja tak rzadka dziś i trudna do wykrzesania w dzisiejszym zabieganym świecie nastawionym na posiadanie niz bycie... odwaga, by walczyć z żywiołami i z samym sobą... fota to oddaje - i za to szacunek :)

ajj ajj i napisze to po arz setny!! przy takich zdjęciach sama do siebie sie uśmiecham. kocham zagle, kocham wode. i niewazne jak złe byłoby zdjęcie, nie potrafie go obiektywnie ocenic :) chociaz to twoje zalicza sie chyba do tych z wyzszej polki zeglarskich zdjec. pozdrawiam gorąco

ups, literówki się wkradły, sorry, o jeden browiec za duzo ;)

cóż jest piękniejszego niż jednostką tnąca fale w lekkim przechyle pod pełbymi żaglami? Otóż chyba nic ! bardzo dobre zdjęcie, ma klimat, bardzo ciekawy i rzadki kadr. Dobra robota! Z morskim pozdrowieniem :)