Ja z dzieciństwa pamiętam smak kolacji wakacyjnej - chleba wieczorem z serem, pomidorem urwanym raczej świeżo, cebulą też własną, do tego kubek mleka z "bańki", do której niewiele wcześniej z wiadra po udoju "było nalane" - poezja :) A w ciągu dnia tunele w słomie w stodole drążone i "gniazdo bandyckie" pod sufitem... Żniwa.. Młockarnia (baby u góry przy pracy). Szczęścia małe, a duże... :) Czasem niespodzianka dnia następnego - miast kolejnego szaleństwa na powietrzu - deszcz z jedynym, niepowtarzalnym odgłosem tłukący się po eternicie... Kolejny dzień - krzyk przerażenia matki jak mnie zobaczyła po tym jak z traktorka samoróbki bagnet zgubiliśmy i pluło nam po twarzach piękne czarne piegi z oleju - nikt nie zauważył w trakcie :) Ehhh... Jedne kłosy a tyle wspomnień :)

chleba naszego powszedniego, złotych bułek z chrupka skórką, i drożdżowca z owocami .... Amen .... :-)

Jakoś te gzy w tym roku faktycznie agresywne strasznie :) Ja ostatnio odkrywam na rowerze Lasy Lublinieckie. Fascynuje mnie jak różne jednak jest runo leśne w różnych miejscach :) Zboże to wdzięczny temat i "organoleptycznie" i historycznie :)

Moda modą, a niektórzy nie mogą :)

No i dobrze, moda na diety bezglutenowe też przejdzie. Nie bardzo sobie wyobrażam życie bez chleba

całe pole glutenu :)