dzięki

Jadąc zauważyłem, że Pani uroczo siedzi na ławeczce z trzema kotkami. Zatrzymałem się i zapytałem w naszym miejscowym "narzeczu", czy mogę zrobić zdjęcie. Zauważyłem, że Pani nie bardzo rozumie, o co mi chodzi.. Ups, zapytałem po polsku.. Niestety. Widziałem, że mnie nie rozumie i że nie bardzo potrafi mi to przekazać. Zrozumiałem, że Pani jest niema. Wskazałem na aparat, potem na Nią i koty (którym jakoś od początku nie pasiło moje zaciekawienie), potem podniosłem ręce do oczu tak jakbym trzymał aparat i naciskał spust migawki. Pani wnet zaczaiła i zgodziła się, tylko koty jakoś niekoniecznie chciały współpracować. Zrobiłem parę zdjęć i pokazałem dla Pani jedno z nich na ekraniku mojej cyfrówy. Zaśmiała się. Chwilę później, odjeżdżając, spojrzałem w Jej stronę, żeby się jeszcze raz ukłonić i zobaczyłem, że stoi z kotem na rękach (wcześniej, gdy byłem bliżej, koty uciekały i nie dawały się złapać), mając nadzieję, że to zauważę. No i pstryknąłem Jej to zdjęcie. Fajnie, że się podoba. Postaram się Jej jakoś to zdjęcie na pamiątkę przekazać.

nawet Ci się Zbyszku uśmiech przez te sto lat zmienił..:o)