Sława [2009-12-18 13:23:07: z rozmowy z zawiadowcą, który po ponad pół wieku ujawnił w jakich okolicznościach objął stanowisko - ma coś z klimatu Hrabala: "Byłem zawiadowcą tej stacji od roku 1957. Stanowisko objąłem jako tymczasowe, w burzliwych okolicznościach, na dwa tygodnie. Moim poprzednikiem był niejaki L. z Warszawy. Miał tam rodzinę i piękne mieszkanie na MDMie, ale związał się z dużo młodszą kobietą. Ukrył się z nią na tej małej stacji, mieszkali tu na kolejce. Żona go jednak odnalazła i pewnej niedzieli zjechała z interwencją. A wtedy ruch pasażerski na kolejce był bardzo duży, zwłaszcza w niedzielę, gdy ludzie dojeżdżali do kościoła. Legalna żona poczekała, aż wszyscy wyjdą z kościoła i przyjdą na stację. Tak podbuntowała wtedy miejscowe kobiety, że ruszyły szturmem z bosakami do mieszkania zawiadowcy i przegoniły tę drugą. W pole z dzieciakiem na ręku uciekała ze strachu. A jego służbowo przenieśli. Stacja została bez dyżurnego...

Małgorzata Kalbarczyk [2009-12-18 12:59:48; Piotr - Iberica [2009-12-18 14:24:33]; J_Mrówka [2009-12-18 14:59:47: pierwotnie to chciałem powtórzyć miejsce i pozę sprzed dwudziestu pięciu lat. Nic jednak dwa razy się nie zdarza. Po pierwsze, tory przysypane są ziemią. Po drugie, nie ma wagonów w tle, a tylko osiedle nowych domów w oddali. Po trzecie, pan zawiadowca był inaczej ubrany. Ja mu zresztą niczego nie sugerowałem, jeśli chodzi o strój i byłem zaskoczony, kiedy po paru minutach rozmowy powiedział, że w reklamówce ma swoja starą czapkę kolejarską i gwizdek. Trzeba było jednak znaleźć inne miejsce. To, w którym stoi, to jedyny zakręt na widocznym odcinku torów na odcinku trzech kilometrów. Szczęśliwie się składa, że w tle łapie się wtedy fragment stacyjnych zabudowań. Piotr trafnie odczytał moje intencje, żeby tło wnosiło element niepokoju, dopowiadało tę historię. Mnie to drzewo też nie razi, a coś do kadru wnosi. Bez niego niebo po prawej byłoby puste. Można było nie tyle stanąć inaczej, co ciaśniej kadrować (albo zapiąć długa ogniskową). Podobny wariant jest na portrecie z gwizdkiem, IMO gorzej to wygląda. Pan zawiadowca zrobił mi niespodziankę i zabrał na spotkanie czapke, ja też coś przygotowałem. Mianowicie Psixa. I ten portret jest właśnie Psixem robiony, z Biometarem 2.8/80 domknietym do 4. To szkło ładnie rozmywa. Pozdrawiam