Boję się stracić cud, którym pozyskał:
twoje posągu oczy, akcent drżenia,
jaki mi nocą do twarzy przyciska
osamotniona róża twego tchnienia.
Boleję, żem jest na skraju urwiska
pniem bez gałęzi, gorzej, bez korzenia,
bez kwiatu, miąższu, gliny, bez siedliska,
które by toczył mój robak cierpienia.
Jeśliś mym skarbem ukrytym, mym krzyżem,
mym bólem, który łzami oblewałem,
jeśli psem jestem, co twe stopy liże,
nie daj mi stracić tego, co zyskałem!
Niechaj rozbłysną w wód twej rzeki wirze
liście Jesieni mej, porwanej szałem.
F.G Lorca
piękne
światło Rembrandtowskie i te usta...
sliczne
lubie takie kadrowanie
Boję się stracić cud, którym pozyskał: twoje posągu oczy, akcent drżenia, jaki mi nocą do twarzy przyciska osamotniona róża twego tchnienia. Boleję, żem jest na skraju urwiska pniem bez gałęzi, gorzej, bez korzenia, bez kwiatu, miąższu, gliny, bez siedliska, które by toczył mój robak cierpienia. Jeśliś mym skarbem ukrytym, mym krzyżem, mym bólem, który łzami oblewałem, jeśli psem jestem, co twe stopy liże, nie daj mi stracić tego, co zyskałem! Niechaj rozbłysną w wód twej rzeki wirze liście Jesieni mej, porwanej szałem. F.G Lorca
usta przeokropne, spękane aaaaa - wszystko inne - super. przepraszam za szczerosc :)
piękne
bardzo dobre ujęcie :)
poprostu piekności
cudeńko!!!
jest w tym zdjęciu jakaś tajemnica
pięknie
najs
bardzo smaczne :)
bardzo :)))
fajne
dobrze
tajemniczo
świetne
klimatyczne
nic dodac, nic ujac, ekstra
!