Daj mi sny twoje - daj ten sen skrzydlaty O mnie prześniony - ja chcę duszę własną W jego zwierciadle ujrzeć cichą, jasną, Rozkołysaną jak mgły srebrnej kwiaty. Wprowadź mnie jeszcze w krysztalne zaświaty, A tam, twą dłonią poruszone smutnie, Niech się rozdźwięczą wszystkie ścichłe lutnie W ów akord nagle zerwany przed laty. Wówczas mnie ujrzysz raz jeszcze wyśnioną, Raz jeszcze wszystkie pogasłe w ukryciu Perły mej duszy tęczowo zapłoną I jedną cudną dam ci chwilę w życiu, Chwilę jedyną - bo potem w noc ciemną Pójdę, byś nigdy nie spotkał się ze mną. Kazimiera Zawistowska

dobre

pasuje mi taki "nieudany" portret

;-)

bardzo fajny portret .. w klimacie iberoamerykańskim ....:)

:):):)wszystkiego naj na święta:)

ładne

piękna modelka!

Nie taki zły...

i do tego zaszumione... popieram nieudany portret

to, na czym dziewczyna siedzi fatalnie odciąga uwagę, ujęcie niezbyt ciekawe, cera się świeci, niezbyt udany portret :o)