masochizm.

— 11.01.2009, 01:31:32

mrugnięcie oka/ migawki trzask/ tylko powłoka/ a jednak blask/ POCHYL SIĘ NAD ŚWIATEM Mój dobry znajomy twierdzi, że każdy powinien pielęgnować w sobie dziecko. Trudno się z nim nie zgodzić, patrząc ile zachwytu jest w oczach małej istoty, kiedy po raz pierwszy czuje promienie słońca na twarzy. Brzmi to banalnie, ale piękno posiadania w sobie tej namiastki dziecięcości sprawia, że to co banalne staje się zwyczajnie niezwykłe. Można mieć w sobie dziecko jednocześnie będąc człowiekiem dojrzałym. Rzecz, z której nigdy nie powinno się wyrastać to fascynacja ludźmi i otaczającym nas światem. Dzieci posiadają zdolność dziwienia się wszystkiemu i wszystkim. Zdolność, którą my z biegiem czasu porzucamy jak foremki, które nie są nam potrzebne, bo przecież wyrośliśmy już z piaskownicy. Nic bardziej mylnego, ponieważ to z umiejętności dostrzegania drobiazgów i ciągłego zadziwienia światem płynie radość. Pięknie napisał o tym Ryszard Kapuściński w Lapidariach: „ Życzę ci, żebyś zawsze się dziwił. W dniu, w którym przestaniesz się dziwić – przestaniesz myśleć, a przede wszystkim – czuć” Sposobem na zatrzymanie w sobie dziecka czy też pielęgnowanie go, stała się dla mnie fotografia. Pamiętam początki, kiedy nagle zamiast patrzeć na świat oczyma, zaczęłam obserwować go przez wizjer aparatu fotograficznego. Nagle okazało się, że widzę dużo więcej niż przedtem, że potrafię dostrzegać rzeczy, które wcześniej umykały mi jako mało istotne. To zupełnie inny sposób widzenia, nie chodzi nawet o możliwość zatrzymywania wydarzeń w stopklatce, ale o bardziej wnikliwe, fragmentaryczne rejestrowanie całości. Fotograf tak jak dziecko potrafi postrzegać świat w sposób bardziej wszechstronny, kieruje nim to samo zadziwienie, ta sama chęć pokazania innym jak wiele szczegółów otaczającej rzeczywistości udało mu się zauważyć. I tak samo jak dziecko widzi rzeczy, których nie widzą inni. Fotografia nosi również znamiona dziecięcej dociekliwości. Dzięki ciągłym poszukiwaniom, w końcu udaje nam się znaleźć interesujący nas temat i ująć go we własny, unikalny sposób. Skadrować tak a nie inaczej. Poprzez poszukiwanie nazywane mądrze procesem twórczym odnajdujemy swój styl i sprawiamy, że „przeciętne zdjęcie migawkowe” staje się zapierającą dech w piersiach fotografią. Każdy z nas jako dziecko miał niepowtarzalny sposób na nazywanie otaczających nas przedmiotów, zjawisk i emocji. W miarę dorastania nasz słownik podlegał ciągłej unifikacji. I choć każdy z nas posiada mały słownik własnych wyrazów, to jednak zasadniczo porozumiewamy się słowami ogólnie znanymi. Fotografia sprawia, że przy zachowaniu uniwersalnego języka możemy przemycić do komunikatu cząstkę samego siebie, indywidualnego słownika, kodu. Potrzeba wyrażania siebie i własnych emocji towarzyszy nam od narodzin. Kiedy byliśmy mali płaczem reagowaliśmy, gdy coś nas bolało, uśmiechaliśmy się, gdy działo się coś dobrego. Potrzeba widzenia świata i nazywania go, jest zatem pierwotną potrzebą człowieka. Aparat fotograficzny jest narzędziem, które po przepuszczeniu przez soczewkę naszej wrażliwości tworzy obraz będący odzwierciedleniem naszych obserwacji, myśli i odczuć. Fotografia pozwala zasygnalizować naszą obecność w świecie i pokazać to, co nas ciekawi, cieszy, nurtuje, a czasem boli. Może zatem być powrotem do umiejętności patrzenia z zachwytem i zadziwieniem na świat dookoła. Sposobem na pielęgnowanie w sobie dziecięcej wrażliwości. K.B.

— 8.01.2009, 23:23:10

"i choć byś uciekał to ją gonisz i choć byś się skrywał - szukasz jej" g.c.

— 6.01.2009, 02:59:07

uciec.

— 5.01.2009, 00:21:43

przestawić się z wegetacji na życie.zakopać się w kołdrze i przeczekać.tylko co i na co.

— 5.01.2009, 00:21:33

"Najważniejszym uzupełnieniem aparatu fotograficznego jest fotograf(...) można nauczyć się techniki,kompozycji,można wyrozumować treść,ale sztuka wynika z uczuć.Dlatego trzeba kochać"Witold Dederko

— 4.01.2009, 20:28:32

"Senne dni, w takiej ciszy gdy zwyczajnie nikt nie lubi pustki. I parę słów z jeszcze śpiących ust; najlepiej wcale bym nie mówił W drodze bez wytchnienia ciągle bledną przeszłe dni z nadzieją w sobie. W drodze mysli pełne wspomnień do ostatnich chwil... Tam już tylko my... Senne dni, w takiej ciszy gdy juz dawno śnieg zasypał okna. Tutaj ja, z drugiej strony Ty będę przy Tobie aż do końca" Myslovitz

— 3.01.2009, 03:24:17

"Fanaa: Są takie oczy, nie poznasz po nich, że płakały. Wystarczy je otrzeć. A są takie, ze płacz długo w nich stoi, nawet gdy dawno płakały" z blogu nieuprzejmego gbura

— 2.01.2009, 20:07:05

.

— 2.01.2009, 03:16:14

.

— 2.01.2009, 03:15:57

bo ja się z bajki urwałam.

— 2.01.2009, 01:24:12

pomi nikomuniepotrzebnajestczujesię

— 30.12.2008, 16:01:19

uspokoiło się nieco wzburzone morze...respirator podłączony...

— 25.12.2008, 16:10:29

"lubię tęsknić wspinać się po poręczy dźwięku i koloru w usta otwarte chwytać zapach zmarznięty lubię moją samotność zawieszoną wyżej niż most rękoma obejmujący niebo miłość moją idącą boso po śniegu" Hasia

— 24.12.2008, 11:08:15

a jak się łata pustkę.

— 23.12.2008, 02:04:14

"a gdybyśmy się nigdy nie poznali" a.m.j.

— 23.12.2008, 01:22:53

"kochać i tracić pragnąć i żałować krzyczeć tęsknocie precz i błagać prowadź.padać boleśnie i znów się podnosić o to jest życie nic a jakże dosyć..."

— 23.12.2008, 01:19:31

Samsonowi obcięto włosy znów.

— 22.12.2008, 02:07:59

nie można karać kogoś za miłość.za miłość wychodzącą poza egoizm.

— 22.12.2008, 01:21:19

On: Mam, tyle szczęścia ile zbiorę sam i ilu uniknę ciosów Chcę coś dopisać swoją ręką, sam do kart mojego losu Wiem, ścigam się ze snem wiem - życie miewa blask niejeden Dziś, nagle poraziła mnie ta myśl że mogłem żyć bez Ciebie Ona: Ja, cicho splatam ciemnoszarą nić dni moich i nocy Gdzieś, w kącie wiekopomnych, ważnych spraw wyglądam pomocy Wiem, żyłam tylko snem wśród chłodu serc i chmur na niebie Dziś, nagłe otuliła mnie ta myśl że mogę żyć dla Ciebie On: Gdzieś, między dobrym złem a dobrem złym nie biały, nie czarny Człek, zawieszony jak podręczny rym Rym mały, rym marny Wiem, życie bywa snem Świat kusił mnie swą Ziemią, Niebem nim, nagle nie zjawiła się ta myśl ze mogę żyć dla Ciebie Ona: Znam tyle świata ile w oczach mam na ile wystarcza oczu Dziś czuję tamten inny, ciepły świat bez cienia, bez mroku Wiem - żyłam tylko snem Życie miewa sen niejeden Dziś, kiedy otuliła mnie ta myśl ze mogę żyć dla Ciebie

— 21.12.2008, 22:15:52

niedziela nie rozjaśnia tygodnia...

— 21.12.2008, 21:38:21

.

— 21.12.2008, 21:35:58

okrutny.okrutna.okrutne.

— 21.12.2008, 21:28:29

Pamiętasz jeszcze..."A co zrobi ten motyl, który zwykł siadać na mojej lewej stopie, kiedy zmęczona odpoczywałam przy wąskiej ścieżce leśnej obok jeziora. O las się nie troszczę ani o wodę, bo ona wiecznie żywa, ruchliwa, rozkołysana, mieszkają w niej ryby i chrabąszcze, czasem przebiega wiatr. Ale osamotniony motyl? Motyl, któremu nikt więcej nie powie: jesteś piękny, w pluszowych skrzydłach zamknąłeś małe niebieskookie słońce, bez którego byłoby ciemno w tej części lasu przy tej ścieżce, dokładnie w tym miejscu, w którym znajdują się moje stopy i ręce, i uśmiech. Mój uśmiech - tak jestem pewna - zgasłby, gdyby ciebie nie było, i boję się, lękam się ogromnie, że może związek nasz jest tak ścisły, że i ty nie potrafisz istnieć bez mojego uśmiechu"Hasia

— 21.12.2008, 03:30:08

boli.wiesz?

— 20.12.2008, 05:59:14

mi źle jest.

— 19.12.2008, 20:17:51

"Czasami lepiej jest spać W cieniu ogrodu dzikich traw We śnie budować nowy świat Czasami lepiej spać ... tylko zaśnij..."

— 19.12.2008, 02:41:25

o, tempora.o, mores.o, k***a.

— 19.12.2008, 02:34:36

odezwiesz się w końcu,prawda?

— 19.12.2008, 02:29:42

smutno.bardzo smutno.

— 18.12.2008, 22:03:51