ale super :-) pychota taka wata cukrowa.... ja też jadłam w ten weekend palce lizać :-)

:))

bardzo byłem ciakaw twojej opinii o zdjęciu Fidosu , nawet chciałem namówić cię na wizytę u niego .... to powyżej niemisię ...

mniaaam :)

smacznego!

Też żałuję... Ale może o to właśnie chodzi? Gdyby była na codzień, to by się nam przejadła. A tak z przyjemnością wracamy do wspomnień z dzieciństwa, smakiem jej się delektując :-)

nie dziwię Ci się Małgosiu... do takich chwil warto wracać :) ja mam podobnie, szkoda tylko że nie można jej kupić na co dzień :) przynajmniej u mnie...

A tam dzieciństwa... Ja jeszcze dziś, jak tylko gdzieś widzę wózek z maszyną do robienia waty, pokusie oprzeć się nie mogę :D

Różne byly sposoby... Niektórzy ściągali z patyka, zwijali w kulkę i w calości... A jak się barwiona na różowo pojawila, hitem sie stawala ;-) A i jeszcze saturator... ale to ryzykowne bylo ;-) Czy w tle hustawka jest i " reszta " rodziny ? Tak... Wata mogla zastąpić wszystko... Wtedy. Pozdrawiam !!!

powiedziałabym albumowe... ale za tą watę... ach... :) wspomnienia dzieciństwa...

no prosze, dzieci, wata cukrowa, trawa i czarna plama w tle(zajmujaca polowe kadru?).