Bardzo lubię to zdjęcie. Między innymi dlatego, że zrobiłem je od początku do końca. Wywołałem film, zrobiłem odbitkę, zmiękczyłem itd. Miło mi, że Wam się podoba. ||—>Biały15: Dzięki serdeczne. Kumernis: Miło mi to czytać. Sir_Zolty: Cieszę się. Pozdrawiam gorąco i dziękuję...

—> Dziękuję serdecznie, ale z tymi „ulubionymi” to chyba przesada...

Miło, że nadal portret, który lubię, podoba się Wam: || —> kathinka; Marek Klimonda: Dziękuję bardzo i pozdrawiam również serdecznie...

Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za komentarze. || —> Krzyk74: rozbiegane? Nie wydaje mi się, modelka ma z oczyma wszystko w porządku. || —> jaskolka: Dzięki, pozdrawiam. || —> scani: Dziękuję, jest mi szczególnie miło, że widzisz tu dobry portret. || —> Galvanize: Miło mi to czytać. Dziękuję bardzo...

—> powerfactor: Może się pojawią podobne, nawet sprzęt pokompletowałem, chociaż jak się rozejrzysz, znajdziesz w innej stylizacji. —> barani: Takie komentarze to ja mogę czytać do końca świata...

—> Cieszę się, że to nie wygląda jak plastikowa fota. —> pumikon: Może faktycznie wezmę się za portrety...

Dziękuję bardzo za rzeczowe komentarze. || —> McBain: Pozdrawiam serdecznie. || —> Neczek: Dzięki za cenne uwagi. Wezmę je sobie do serca, tym bardziej, że jakiś sprzęt do portretu znowu skompletowałem i coś znowu będę robił w tym kierunku. Pozdrawiam noworocznie...

—> barani: Dziękuję bardzo serdecznie. Szczęśliwego Nowego 2006 Roku...

Dziękuję bardzo: —> pomi: Serdecznie pozdrawiam || —> DELF: „Okrutnie” miło, że nareszcie jest Twoje nowe zdjęcie :-)...

—> Kozia: Cieszy mnie nieustannie, że ten portret się podoba. Dziękuję bardzo i pozdrawiam...

—> Miichal: Dziękuję bardzo. Miło, że się podoba, bo rozumiem, że ocena wynika z pozytywnego odbioru? Pozdrawiam. || —> miki33: Tylko żeby nie zapeszyć :-) Pukam w niemalowane...

—> jahrek: 55 to piękna liczba. Dzięki. W nawiązaniu chciałem dodać, że pojęcie „rzemieślnik” zostało zdeprecjonowane dopiero za tzw. III Rzeczypospolitej, przed wojną cieszyło się szacunkiem. Uważam, że warsztat to przynajmniej 80% procent sukcesu, dopiero potem można zacząć mówić, że ktoś jest artystą. I tyle. Pozdrawiam...

—> Jest mi bardzo miło, M jak M, że portret się podoba, bardzo go lubię. Pozdrawiam...

—> Marta i Daniel: Cieszy mnie, że tak to widzicie. Bardzo mi miło... || —> Kalmia: Wyśmienicie odczytałaś tytuł zdjęcia. Dobrym psychologiem jesteś. Dziękuję...

—> fionn: Dziękuję, pozdrawiam. Pozwoliłem sobie pod Twoim zdjęciem polecić ci lab we Wrzeszczu. Może skorzystasz...

—> bidonka: Masz oczywiście rację z zainteresowaniem. Są dziesiątki tysięcy niezauważonych zdjęć na plfoto, o niebo lepszych od moich. Tak naprawdę, to nie spodziewałem się, że „Terminal” może się spodobać. Oczywiście nie wystawiałbym go, gdybym nie chciał się przekonać. Jeśli chodzi zaś o portrety — lubię je, bardzo je lubię. Oglądać i robić. Problem w pewien sposób polega na tym, że nie bardzo potrafię, jeśli nie mam kontaktu emocjonalnego z modelem/ką. Nie umiem zrobić portretu na zawołanie. To znaczy na pewno potrafię, albo potrafiłem (kiedy robiłem więcej) zrobić poprawne zdjęcie, np. do dowodu. Natomiast jeśli chodzi o portret sam w sobie, to niekoniecznie interesują mnie twarze ładne same w sobie, staram się uchwycić to „coś” co w nich jest charakterystycznego, co mi się podoba. Lubię np. ten portret [757362]. Nawet kilka razy to się udało, ale problem m.in. polega na tym, że te osoby nie bardzo chcą widzieć swoje (swoich dzieci) zdjęcia w sieci. I tu leżę. Bo jednocześnie trzeba robić portrety, żeby poprawić warsztat, ale robić je do szuflady też trochę bez sensu. No i oczywiście potrzebna jest konstruktywna krytyka, bo przy moim emocjonalnym podejściu do portretów, trudno mi je obiektywnie ocenić. Dziękuję za zainteresowanie i pozdrawiam...

—> dudek1: Dziękuję za miły komentarz. Obawiam się, że taką techniką niewielu już się chce coś robić, ale i czasy inne. Pozdrawiam...

—> Bogna Katarzyna: Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam serdecznie...

—> Hehe, fajne spostrzeżenie :-) Pozdrawiam...

—> bidonka: Miło od Ciebie to słyszeć/czytać :-)...

—> Amperek: Dzięki. To kolejna zachęta do sięgnięcia do archiwum...

—> Sazan: Nie przywiązujmy zbyt wielkiej wagi do literówek. Prawda jest taka, że po trochu przychylam się do myśli z blogu pinio4000 o tych co pracowali w ciemni itd. Myślę, że na pozytywny odbiór starych zdjęć wpływa m.in. to, że zostały (w ogromnej większości) wykonane poprawnie technicznie. Cała sztuczka w tym, że wykonywali je rzemieślnicy, tacy prawdziwi, którzy zaczynali pod okiem mistrza i doskonalili się przez czas jakiś. Pozwalało to, nawet jeśli wypuszczali z ciemni „knoty”, to staranne. I to miałem na myśli pisząc o starych zdjęciach. Mam w zbiorach kilka takich, które dosłowanie porażają techniką wykonania. I to jest połowa, ba nawet więcej, sukcesu. Z drugiej strony mamy rzesze, takich jak ja, tych którzy uwierzyli marketingowi: „naciśnij guzik, a my zrobimy resztę”. W pewien sposób ilość (taniość) przeszła, może nie w bylejakość, ale w średniość. Jeśli chodzi o Twoje zdjęcie, to odbiór subiektywny naprawdę może być różny i opiniami o nieostrości, czy wręcz przeciwnie —przeostrzeniu, najmniej bym się przejmował. Sam wiesz, widzisz na oryginale jak jest naprawdę, ale tak na 100% dopiero po zrobieniu odbitki. Bo monitory też bywają różne, a i widzenie różnych ludzi odbiega jedno od drugiego...

—> Sazan: Wiesz, odnoszę wrażenie, że doskonałość sprzętu wpływa ujemnie na podejście i na wyniki. Sądzę oczywiście po sobie, ale myślę, że dotyczy to wielu fotografujących. Poza tym w starych zdjęciach jest to co wielu naprawdę lubi — prawdziwe srebrne ziarno. Mam sporą rodzinną kolekcję różnych zdjęć, niektóre mają ponad 100 lat i często, pomimo niedoskonałości technicznych, są dużo lepsze niż dzisiejsze, wycyzelowane technicznie zdjęcia...

—> Sazan: Nie widzisz wahania w oczach modelki? Niepewnego spojrzenia w bok kadru? Tak było. Cieszę się, że ten portret został zauważony, takie podejście do tematu faktycznie powoli zamiera. Moim zdaniem, szkoda...

—> Blackone: Dziękuję, to jedno z moich ulubionych zdjęć...

—> budka: Miło, że się podoba. Mam sporo starszych zdjęć, z niektórych jestem nawet zadowolony, ale muszę odszukać negatywy, bo skanowanie pozytywów, często troszkę sfatygowanych przez czas to walka z wiatrakami...

—> Ganta: Cieszę się, że się spodobało...

—> topmar1: Mina modelki w pewien sposób została ujęta w tytule...

—> Logos: Miło, że technika się spodobała...

—> suzi_M: Dziękuję... || —> domiro: Miło, że tak to widzisz... || —> Liteon: Ziarno naturalne, srebrne... || —> ireneusz k: Cieszę się, że się spodobało. Pozdrawiam...

—> turdan: Witaj. Do hi-key to daleka droga, ale faktycznie analog ma to „coś” czego nie ma cyfra. Fotografuję ostatnio małpką, czasem trochę lepszą Z3, ale wyciągnąłem starego Zenita i tak naprawdę to jest dopiero przyjemność. Chociaż nie ma co ukrywać, że Zenit nie jest najłatwiejszym sprzętem. Wolałbym coś innego, namierzam się na nowy sprzęt, ale to jeszcze trochę...

—> takasobieania: Eh, dziękuję, aż mnie przytkało...

—> malin80: Miło mi. że się podoba. To prosta fotka: Zenit, jasny obiektyw, wywoływacz (miękki), matowy niekontrastowy papier. Chyba muszę wrócić do starego sprzętu...

—> Sergiusz Mitin: To prawda. 100%. Chyba nie lubisz portretów?...