BARDZO DZIEKUJE ZA UZNANIE. ZACIEKAWILO MNIE TO CO NAPISALES, PONIEWAZ JESTES CHYBA JEDNA Z NIEWIELU OSOB KTORA POTRAFI DOSTRZEC W AUTOPORTRETACH COS WIECEJ NIZ TYLKO LADNA DZIEWCZYNE ROBIACA SOBIE ZDJECIA. BYWA IZ NIEKTORZY KOMENTUJA JE JAKO WYRAZ PUSTEJ OSOBY A TYMCZASEM JA TRAKTUJE SIEBIE JEDYNIE JAKO MATERIAL KTORY JAK WIDAC DOBRZE SIE "SPRZEDAJE" I MILO BY BYLO ABY NIEKTORZY TO ZROZUMIELI PRZESTAJAC DOCINAC, ALE TO TYLKO LUZNA PROZBA. NIE BEDE O TO WALCZYC... WYSTARCZY CZLOWIEKA POPROSTU POZNAC A NIE OCENIAC PO OKLADCE POZDRAWIAM!

Problem polega na tym ze swoja wizje jest latwiej zrealizowac, bo dobrze wiem co chce pokazac, a szalenie trudno jest przekazac innym obraz tego co chcialoby sie uzyskac. Niestety dla wielu obiektyw jest jak bestia ktora przeraza i najlepiej wtedy uciec lub poprostu cos co oniesmiela a przez to pokazuje sztucznosc, ale miejmy nadzieje ze w koncu uda sie przelamac ta bariere. Po upadkach beda i wzloty :)