Opis zdjęcia
Idę przed siebie, sama a może w samotności, szukając zapomnienia wśród starych murów. Moje myśli szybują wysoko niczym ptaki ,splątane jak pajęczyna, w niczym nie przypominają rozpamiętywania, raczej są smutną melodią. Odgłos moich kroków niesie się po pustym placu, tak pustym jak moje serce. Łzy jeszcze nie płyną, głos jeszcze więźnie w gardle, ręce wciąż drżą. Kiedy pomyślę ,jak samotna jestem wśród tłumu, nie mogę uwierzyć ,że ludzie którzy mnie otaczają w ogóle istnieją. W samotności ,sama czy samotna, biedna czy bogata, a może tylko nieszczęśliwa, jak połowa tego świata. ( Ewa Lamond )
Komentarze
.... ciekawe i bardzo się podoba
opis jest do głębi poruszający, praca jest bardzo dobra 👍
Skojarzyło mi się z malarską akwarelą, ciekawe