do jutra :))

:))

:) połazić można wszędzie :) dzięki :)))

:) dziękuję - w sumie - nic prostszego: łazisz, fotografujesz :))))

@Arku :))) przypuszczam, że dziś podobne warunki, ale - na szczęście - nie musieliśmy sprawdzać osobiście :))); @Norwaqu - :); @Poganko - a to się pochwalę, że wierszyki Pana Leara - dostałem (bodaj od którejś z Ciotek) jeszcze w głębokim dzieciństwie (I wydanie z 1961 roku). Książeczka zaginęła - ale na szczęście teraz, całkiem niedawno (o ile pamiętam na przełomie wieków) było kolejne wydanie - w takiej samej formie. I to mam i hołubię. Do tego stopnia, że gdy trafiłem (w książce p. Barańczaka pt.: "Ocalone w tłumaczeniu" )na barańczakowe, autorskie wersje niektórych limeryków - to bardzo mi się nie spodobały :)))

@Paddinko - bdd; @Klemku - niektórzy mieli ją "obowiązkową" :)

@Mirasie :))) (dziś widziałem Twoje ślady...); @GPiotrze - dzięki :)); @Nieopanowanie - zimno czuliśmy jeszcze wieczorem ;)

:) no nie da się ukryć - choć to w ramach "biurka" :))) dzięki ;)

:) dziękuję :)

Edward Lear, "Dong co ma świecący nos i inne wierszyki Pana Leara" ---- [...] "Dalekie są kraje i bliskie są kraje, Gdzie Dżamble pędzą życie, Zielone głowy mają, niebieskie ręce mają I po morzu pływają w sicie. [...] I woda zaczęła napływać do środka, Zalewać ich z sita łódeczkę, Więc aby je trzymać i sucho, i zdrowo, Swe nóżki okryli bibułka różową, Zapiętą na śliczną szpileczkę. A nocą ich niby-kajutą był słoik; I każdy z nich mówił, że nic się nie boi, Choć niebo ciemnieje, choć morze się burzy, Choć podróż tak długa wciąż jeszcze się dłuży, Choć sito się kręci w kółeczko. "

@Poganko!!!! Dżamble, to przez ocean w sicie płynęły i im paluszki mokły, A Kubuś Puchatek (miś o bardzo małym rozumku) pisywał mruczanki namiętnie w zupełnie innej opowieści... - wstyd powiedzieć, ale herbatka smakowała bardzo - ale przed (po dojściu do Murowańca). Stamtąd ewakuowaliśmy się najszybszym z możliwych wariantów. Herbatka musiała poczekać :)

u_poganki[ 2014-03-25 00:07:58 ] wiesz jak stamtąd było daleko do tej herbatki!!! :))))

@Tomcho - "Im bardziej pada śnieg, Bim – bom, Im bardziej prószy śnieg, Bim – bom, Tym bardziej sypie śnieg, Bim – bom Jak biały puch z poduszki. I nie wie zwierz ni człek, Bim – bom, Choć żyłby cały wiek, Bim – bom kiedy tak pada śnieg, Bim – bom, Jak marzną mi paluszki" ---- paluszki i nie tylko to mi odmarzły dopiero jak już skończyliśmy obiad w Kolibce... :)

no właśnie - gdy tam byłem, to się mocno zastanawiałem czy rzeczywiście lubię... :) po takim śniegu paskudnie się chodzi - zwłaszcza pod górę, kaptur na głowie i polarowe ubranie powoduje, że okulary parują "od wewnątrz", wiatr i śnieżyca (mokry, zmrożony śnieg) sprawia, że od zewnątrz okulary są "zapaćkane" śniegiem...co drugi krok trzeba wyciągać całą nogę ze śniegu... chyba już za stary jestem :)))))

trochę nam dało w kość to łażenie... :)