W tym szarym szarym świecie, gdzie nikt nie śpiewa, widziałem twarz ludzkiej lalki. Tam, gdzie piekło znajduje się w każdym zakamarku. Usłyszałem piosenkę, która głęboko zapadła w moją duszę. Śpiewała piosenki ze sobą w każdej linijce. Żółte jak cytryna słońce, ręce wyciągnięte w kształt litery V. A na dole umarli leżący w kałużach bordowej, zaschłej krwi. Wyraźnie pamiętam... Wydawała się bezbronną, małą dziwką (mylili się) . Wyzwolili lwice...