Oczywiście :) Poza tym, jeśli fotograf dźwigał różnego rodzaju tytuły czy też posiadał półkę z dyplomami, to nie stronił od umieszczania tych informacji właśnie na kartoniku. Poza tym świadczyło to jego renomie, naganiało kolejnych klientów. Choć takie afiszowanie się medalami, sukcesami nie zawsze szło w parze z tym, co widać było na fotografii ;) Czasem myślę sobie, że tytuł łatwiej było zdobyć komuś, kto zajmował się fotografią kontynuując interes rodzinny, posiadał nazwisko itp. No ale to chyba podobnie jak jest teraz :)

W wielu zakładach fotograficznych używano podobnych elementów dekoracyjnych, przy pomocy których nijako przenoszono do atelier scenę, którą można było spotkać na zewnątrz :) Tak było łatwiej... zarówno dla fotografa jak i fotografujących się osób. Poza tym osoby mieszkające w mieście mogły np. być portretowane w scenerii wsi, lasu czy nawet pustyni, palm, dżungli... oczywiście udanie lub mniej udanie namalowanej na płótnie ;) O zamożności fotografa, a tym samym o jego popularności może świadczyć fakt używania kartoników. Jeśli fotograf dorobił się takowych to można przypuszczać, że był popularny i często odwiedzany :)

Jedynym obecnym w tej scenie wydaje się być młodzieniec stojący po środku, jego wzrok wpatruje się we mnie, w dłoni trzyma rękawiczki... Panowie siedzący po obu stronach, ich wzrok skierowany gdzieś po przekątnych, w dłoniach niezapalone papierosy... Każdy z nich trzyma papierosa podobnie, w palcach lewej dłoni. Koledzy... bracia... rodzina...? Nie wiele wiem.