CXXXII
„Miłość jest ślepa” ludzie powiadają,
Lecz psotnik wzrok ma dobry: siadł na grani,
I stamtąd trafnym łukiem wciąż mnie rani,
Odkąd za cel mnie swoim obrał strzałom.
Rana niewielka, ale dręczy srodze,
Bo ledwie blizną zacznie się pokrywać,
Chłopczyna nowym grotem mnie przeszywa,
Z tego wszystkiego Skargi które płodzę.
„Czemuś na takiej twardej usiadł Skale,
Gdzie indziej gniazdo uwić mogłeś. Przecież
Nie ona jedna na tym bożym świecie…”
Głowę odwraca kiedy tak się żalę
To w loki strojne i skrzydlate dziecię.
A moim losem nie martwi się wcale.
Marcus de Reocena
bardzo mi się podoba
CXXXII „Miłość jest ślepa” ludzie powiadają, Lecz psotnik wzrok ma dobry: siadł na grani, I stamtąd trafnym łukiem wciąż mnie rani, Odkąd za cel mnie swoim obrał strzałom. Rana niewielka, ale dręczy srodze, Bo ledwie blizną zacznie się pokrywać, Chłopczyna nowym grotem mnie przeszywa, Z tego wszystkiego Skargi które płodzę. „Czemuś na takiej twardej usiadł Skale, Gdzie indziej gniazdo uwić mogłeś. Przecież Nie ona jedna na tym bożym świecie…” Głowę odwraca kiedy tak się żalę To w loki strojne i skrzydlate dziecię. A moim losem nie martwi się wcale. Marcus de Reocena
mrr...;)
podoba mi się .... za LeszeK [2009-02-19 18:57:03] czuć jej wzrok...
+++
ciekawie w kadrze...
Świetne!
Mmmm, ciekawa historia i dobrze pokazana ;)
i tak czuje jej wzrok
W twoim stylu, wybornie podane . Ładnie wykreowana głębia .
ciekawe i zarazem ładne...ma klimat...
podoba mi sie
nieźle
b. dobre
ciekawa historia :)
dobre to
Kill Bill 5 ? mi się skojarzyło ;-)