Kadr powtarzalny i super poprawny, sytuacja także - takich fotografii powstaje wiele - jednocześnie wydaje mi się, że każdy jest inny, jak ludzie , jesteśmy do siebie podobni, ale czy tacy sami ? Tak na dzień dobry mam lojalne i banalne skojarzenie z sienkiewiczowskim Latarnikiem - w kontekście tytułu chyba nie takie złe - w zestawieniu z widokiem - chyba nawet lepsze - ale w związku z opisem coś dodam. Przypomina mi się pewna historia - Aleksander Wielki po rozbiciu Persji i kilkuletniej kampanii zezwolił Grekom na powrót do domu, gdy żołnierze po wielomiesięcznej wędrówce poczuli zapach i usłyszeli szum morza - starzy wyczerpani morderczym marszem wiarusi, którzy wcześniej bez mrugnięciem oka stawali w zwartym szyku bojowym kilka tysięcy kilometrów od domu, by w tumulcie bitwy zabić lub umrzeć, gdy poczuli jego bliskość, zaczęli ku niemu biec, biec i krzyczeć z całych sił - morze! morze! morze! ze łzami wbiegali w ciepłe fale...w tej chwili już wiedzieli, że w końcu wrócili szczęśliwie do domu z krańców świata - w tym morzu stał ich dom, o tym morzu śnili, o tej chwili marzyli pod zimnym niebem Azji, to morze to ich dom. Nareszcie, jutro przestało być dla nich pytaniem. Wreszcie mogli spokojnie usiąść i spojrzeć przed siebie...mniej więcej tak jak pan na fotografii...a za lat dobrych parę, jak my wszyscy kiedyś pobiec myślami w "Dni" Kawafisa : Już ich nigdy nie odnalazłem — tak szybko utraconych... tych oczu pełnych poezji, tej młodej twarzy...gdy się ściemniało na ulicy...Już ich nigdy nie odnalazłem — podarował mi je zwykły przypadek, a ja tak łatwo się ich wyrzekłem, a potem w takiej męce za nimi tęskniłem.Tych oczu pełnych poezji, tej bladej twarzy, tych warg — już nigdy nie odnalazłem."...naturalnie, podoba się...
Xania :)
zamyślenie
Ładne :)
świetne, lubię ławki
ładnie
klimatyczne...
Tytuł b. znajomy... - podoba mi się, ja też takie lubię... (może zobacz moje...?)
tez mi sie wydaje ze lekko leci w prawo, ale mimo wszystko bardzo sie podoba. zdjecie z historia w tle.
odpowiednie miejsce na rozmyślanie :)
a tu mi ramki brakuje :-))) dodała by smaczku
orkan+ - jestem pełna podziwu dla Twoich umiejętności wyszukiwania pasujących historii, dziękuję za wpis.
nastrojowa fotka
Kadr powtarzalny i super poprawny, sytuacja także - takich fotografii powstaje wiele - jednocześnie wydaje mi się, że każdy jest inny, jak ludzie , jesteśmy do siebie podobni, ale czy tacy sami ? Tak na dzień dobry mam lojalne i banalne skojarzenie z sienkiewiczowskim Latarnikiem - w kontekście tytułu chyba nie takie złe - w zestawieniu z widokiem - chyba nawet lepsze - ale w związku z opisem coś dodam. Przypomina mi się pewna historia - Aleksander Wielki po rozbiciu Persji i kilkuletniej kampanii zezwolił Grekom na powrót do domu, gdy żołnierze po wielomiesięcznej wędrówce poczuli zapach i usłyszeli szum morza - starzy wyczerpani morderczym marszem wiarusi, którzy wcześniej bez mrugnięciem oka stawali w zwartym szyku bojowym kilka tysięcy kilometrów od domu, by w tumulcie bitwy zabić lub umrzeć, gdy poczuli jego bliskość, zaczęli ku niemu biec, biec i krzyczeć z całych sił - morze! morze! morze! ze łzami wbiegali w ciepłe fale...w tej chwili już wiedzieli, że w końcu wrócili szczęśliwie do domu z krańców świata - w tym morzu stał ich dom, o tym morzu śnili, o tej chwili marzyli pod zimnym niebem Azji, to morze to ich dom. Nareszcie, jutro przestało być dla nich pytaniem. Wreszcie mogli spokojnie usiąść i spojrzeć przed siebie...mniej więcej tak jak pan na fotografii...a za lat dobrych parę, jak my wszyscy kiedyś pobiec myślami w "Dni" Kawafisa : Już ich nigdy nie odnalazłem — tak szybko utraconych... tych oczu pełnych poezji, tej młodej twarzy...gdy się ściemniało na ulicy...Już ich nigdy nie odnalazłem — podarował mi je zwykły przypadek, a ja tak łatwo się ich wyrzekłem, a potem w takiej męce za nimi tęskniłem.Tych oczu pełnych poezji, tej bladej twarzy, tych warg — już nigdy nie odnalazłem."...naturalnie, podoba się...
chyba troche leci w prawo, ale ... piekne jest :-)
Takie o samotnych marzeniach... projektach.... planach. Ładna miejscówka :)
xoe, gigi, oskar - dzięki! siwis - wszystko przed Tobą! kolejny dzień może przynieść miłe niespodzianki:)
Dużo bym dał, żeby tak posiedzieć. Ale nie dane mi niestety... Piękna chwila. Dobre zdjęcie :{)
lubić :-)
wend - dobre:)
bdb
co ja przyniosę jemu...
+++