niesamowity pomysł a i wykonanie zasługuje na chwile uwagi, długie chwile!

fajne

Kiedy się lękam, że żyć zaprzestanę, Nim pióro wszystkie plony z mózgu zbierze, Nim strawię księgi w stos wielki zebrane, Ziaren dojrzałych pełne jak śpichlerze; Gdy mi na twarzy nocy się odsłonią Symbole chmurne Romansu w gwiazd chwale I wiem, że pewnie ich konturów dłonią Magiczną losu nie nakreślę wcale; I kiedy czuję, piękna zjawo chwili, Że nie popatrzę już na rysy twoje, Że mnie już smakiem baśni nie posili Miłość niebaczna - to samotny stoję Na brzegu świata i dumam bezradnie, Aż miłość - sława w nicość się zapadnie. John Keats

oko pełne życia.. :]

...

tęskno...

interesujaca praca

masz ciekawsze prace

w oczach Twoich świat zobaczyć....