Zapomniałem dodać, że oczywiście , tym Poetą jest Leonard Cohen...

Marysiu...:) Zastanawiąjąc się nad ludzkimi losami i uczuciami, które czasem w równym stopniu tak jak ludziom, tak i kwiatom przypadną w udziale, mógłbym posłużyć się słowami pewnego Poety, mistrza pieśni o miłości, który słowa wymawiał tak pięknie, że mogła pokochać go każda kobieta "...i został ze mnie, ledwie strzęp..." Ale to o kwiat przecież chodzi, nie o mnie...a ja, Marysiu - mam się całkiem dobrze...i staram się uśmiechać w pełni :) Pozdrowienia :*

I jeszcze dodam :) Dobrze mi się z Tobą rozmawia o kwiatach i o "naszych wydumanych" ludzkich losach, uczuciach, tęsknotach...bo z ludźmi , o których właśnie mówimy, pełnych różnych, skrzętnie ukrywanych namiętności - spotykamy się przecież na co dzień...Dobrze, że potrafimy z dystansem, z refleksją i szacunkiem dla tych uczuć...dzielić się słowem i obrazem...:)

Madame...każdego dnia, w którym nieskrępowana wolność myśli i uczuć , pozwala nam dokonywać wyboru, wskazując, zaklęte w kamiennym murze, drzwi do szczęścia, a nieustające, budzące się z ludzkiej ułomności , wciąż niespełnione pragnienia - jak puzzle próbujemy dopasować do siebie - mamy szansę na znalezienie spokoju... ale czasem mimo wielu wysiłków, chęci i determinacji - to się nie udaje, gdyż okazuje się , że próbujemy połaczyć na siłę, dwie różne układanki...:) Od czegoś jednak zawsze trzeba zacząć...Ty wiesz...równie dobrze jak ja, że najlepiej zacząć od początku :) Tylko, gdzie jest początek ? :)