"cała kraina łagodności przede mną" czy można powiedziec lepiej o tym co na zdjęciu? i choc to zielony jest kolorem nadziei, to zdjęcie złote dzieki swojej przestrzeni daje nadzieję... cieplutko, serdecznie pozdrawiam
Madame: "zadajemy te pytania głosem ptasim /
niech prowadzą nas bez odpowiedzi nawet /
Niech się wznoszą, niech się wznoszą /
aż zabłysną tęczą /
do krainy łagodności bramą /
białych plam poszukiwacze /
wszędzie w sobie poza sobą /
odkrywamy kary niezwyczajne /
oto morza falowanie /
statek ze szkarłatnym żaglem /
oto splot płomienia życiodajny /
Niech zakwita, niech oczyszcza, niech kształt nada /
temu co w nas tkwi gdzieś na dnie samym /
niech się wznosi, niech się wznosi /
aż zabłyśnie tęczą /
do krainy łagodności bramą..." Dziękuję Ci za przypomnienie tego wiersza.
Beskid. To nim zachwycił się Harasymowicz tak, że zrodziły się wiersze, które malują Beskidy w taki sposób, że czytając je - można znów tam być, i smakować na wszystkie sposoby... Tutaj warto szeroko otworzyć oczy.... byc tam i smakować równie pięknie... Cała Kraina Łagodności przede mną...
Marto, ze mnie tez to często wyłazi - w sposób dla mnie samego nieprzewidywalny ;-D
Ø ... naród jest widoczkowo-przewidywalny, czyż nie ;-?
Świetne!
Dziękuję Wam wszystkim i ciesze się, że ten widoczek sprawił przyjemność nie tylko mnie ;-)
"cała kraina łagodności przede mną" czy można powiedziec lepiej o tym co na zdjęciu? i choc to zielony jest kolorem nadziei, to zdjęcie złote dzieki swojej przestrzeni daje nadzieję... cieplutko, serdecznie pozdrawiam
pięknie!
Pięknie plany się układają, malowniczo. :)
Tez nieodmienne z Krainą Łagodności i Wojtkiem Bellonem :)
Też lubię taki Beskid. Pozdrawiam :)
Bardzo dobre. Pozdrawiam
świetne jest :)
Madame: "zadajemy te pytania głosem ptasim / niech prowadzą nas bez odpowiedzi nawet / Niech się wznoszą, niech się wznoszą / aż zabłysną tęczą / do krainy łagodności bramą / białych plam poszukiwacze / wszędzie w sobie poza sobą / odkrywamy kary niezwyczajne / oto morza falowanie / statek ze szkarłatnym żaglem / oto splot płomienia życiodajny / Niech zakwita, niech oczyszcza, niech kształt nada / temu co w nas tkwi gdzieś na dnie samym / niech się wznosi, niech się wznosi / aż zabłyśnie tęczą / do krainy łagodności bramą..." Dziękuję Ci za przypomnienie tego wiersza.
ładna tonacja... subtelne ale bez emocji
bardzo fajna praca
taki to ja też lubię. mmm.
Beskid. To nim zachwycił się Harasymowicz tak, że zrodziły się wiersze, które malują Beskidy w taki sposób, że czytając je - można znów tam być, i smakować na wszystkie sposoby... Tutaj warto szeroko otworzyć oczy.... byc tam i smakować równie pięknie... Cała Kraina Łagodności przede mną...
łądnie :) ciepło .. Pozdrawiam :)
+++
piękne, pozdrawiam:)
ok
kolorystycznie cudo... poza tym też mucha nie siada...
przyjemny widoczek !