"Lecz ja syn wolnej ziemi i nędznych namiotów Wzgardzający bogactwy i rozkoszą świata, ja miecza wychowaniec i dziecko najazdów. Wam śpiewy swe poświęcam lube Kuhailany. O pustyni kochana ojczyzno wolności! Bułat dzida i rumak, to są moje skarby! Wdzięczne ku nim me serce w nich wszystko odkrywa."