Natrafiając na coraz to piękniejsze zdjęcia plfotowiczów, których nie widać tu od kilku lat zastanawiam się nad sensem tego wszystkiego... może kiedyś jedyne co po mnie pozostanie to zdjęcia o których nikt znający mnie nie będzie wiedział a nieznajomi odwiedzą mój profil w internecie, skomentują i pójdą dalej... nie wiedząc nawet, że mnie już nie ma

— 28.12.2010, 01:03:12

Też zauważyliście jak profesjonaliści piszą, że są amatorami, nie ze skromności tylko by zdobyć większe uznanie. A zauważyliście jak amatorzy piszą, że są profesjonalistami? Bo ambicje, bo ego, bo tak. Czy jeśli powiem, że jestem pół-profesjonalistą, to będzie oznaczało, że rzeczywiście nim jestem? Chyba nie, bo jestem amatorem ;)

— 24.09.2010, 00:51:51

W fotografii poszukuję fotografii. Tak. Nie grafik, bo to może zrobić każdy. Dlatego też moje zdjęcia nie będą setkami tych samych zdjęć z różną obróbką bo u mnie każde jest z innej bajki :)

— 22.09.2010, 00:05:30

Najdawniejsza myśl o fotografii dociera do czasu, kiedy zastanawiałem się nad tym, czy to co dostrzegalne dla mnie, jest tak samo wyraźne dla innych. Żyłem i dorastałem w rzeczywistości, która wytworzyła we mnie tęsknotę za ideałem. W swojej pracy skupiłem się na człowieku. Zawsze interesowałem się cielesnością i duchowością człowieka - to one przybierają niesamowite formy i faktury. Wspomnienie, czar, lęk, smutek, radość, samotność, szczęście - tyle a nawet więcej można dostrzec w jednym człowieku, w ciągu jednego dnia, jednej godziny, jednej sesji... Więc robię to co kocham, bo: "Fotografia to dla mnie moja własna legenda."

— 15.09.2010, 00:15:45