Moje malarstwo wyrasta z absurdu, kpiny, paranoi. Uważnej acz nie zawsze życzliwej obserwacji świata. Ostatnie 20 lat życia na skraju ubóstwa dało mi psychiczne wyzwolenie i ukształtowało widzenie świata. Nieważne ile i gdzie miałem wystawy, nieważne gdzie są moje prace. Cała moja postawa w sztuce zasadza się na spotkaniu z własnym ja, na indywidualizmie. Mój umysł to twierdza a moje prace malarskie to sztandary na jej murach. Natomiast rzeźba i rzeźbienie są w moim pojęciu czymś szczególnym, nie do zdefiniowania, spotkaniem z Absolutem. Fotografia spina mi rzeźbę i malarstwo. Nie tworzy syntezy ale dokumentuje no i od fotografii zaczynałem twórczość. agev.