nie.. mój bohater ma spuszczoną głowę i ręce w kieszeni... on juz nie widzi tego co ma ponad głową .. patrzy tylko w dół i nie ma ani ochoty ani chęci do tego aby popatrzyć w górę. ma dosyć zaczynania od nowa.... on nawet nie patrzy, jest zawieszony w swoich przemysleniach i wnioskach. po prostu idzie

Marcello nawet to ze krzeslo jest plasitkowe ma swoj sens. to zdjecie nie jest tylko obrazkiem. jest historią którą można sobie do niego dopowiedziec. troche wyobraźni i gotowe.. wiec idąć tropem metafor i wchodzac dalej w depreche - plastikowe krzesło na dodatek połamane moze być metaforą tego ze wszystko co bylo oparciem dla bohatera zdjecia jest kruche i "połamane" ( normalnie krzesło jest podporą) co jeszcze bardziej pogłębia depresyjne przesłanie tej historii ukazanej na zdjęciu ... chyba ze sie myle.. ja tak odbieram to zdjecie

czy bez zamku?? zamek z piasku jest metoforą tego ze wszystko czego dokonał w życiu jest przemijające i kruche.... jedna fala i nie ma nic.

wiec ma dosc rozpychania sie łokciami i szukania dla siebie miejsca w spoleczeństwie. dosc pogoni za karierą i własnie pękło coś w nim.... bezpowrotnie... ma dosc pomyłek i błędów i chce miec spokój może na zawsze... ma dosc krzywdzenia ludzi i tego ze inni tez go krzywdzą... idzie i juz nie wróci

tak idzie do morza.. ostatni spacer. deprecha i zwątpienie, brak sił do walki z życiem i jego przeciwnościemi. chyba mam taki stan umysłu własnie....