oh no dobrze... więc widzicie człowiek jako istota metafizyczna nie może być ostra, nie może skupiać na sobie uwagi. te słupki ogląda tysiące ludzi, przechodzą, dotykają ich, odchodzą, a słupki zostają. słupki same w sobie mają tu sens jako ostoja pewnej trwałości rzeczy martwych. a ten człowieczek tam i tak poszedł za raz po mnie i kto wie kiedy wrócił i czy kiedykolwiek wrócił...:) jak nie pasuje to sami sobie dorabiajcie ideologię:)

:)