wielkie podziekowanie za te chwile refleksji - to popoludnie bylo faktycznie bardzo charakterystyczne i mam nadzieje, ze choc czesc jego charakteru udalo mi sie zamknac w tej fotce. Przyznam, ze z tytulem mialem (jak zwykle...) klopot, wiec troche dalem co mi pierwsze przyszlo do glowy... Dobrze, ze tytul mozna zmienc :) Jeszcze raz dzieki za komentarz i moment zastanowienia :)
Tytuł - szczerze mówiąc - jest znacznie głupszy od tego zdjęcia, sugeruje, zwłaszcza na
miniaturce, typową "jajcarską fotkę". Ale jest lepiej, znacznie lepiej. Więcej tu dla mnie
melancholii niż nachalności, poetyckość więcej waży niż dosłowność. Przeszkadza, to
fakt, nieco zbyt w dół rozciągnięty kadr (zbyt wiele tego stolika na dole). Cała fotografia
jest skąpana w nieco nierealnym świetle nieśpiesznego, prowincjonalnego
przedpołudnia. Nie jest to być może rzecz bardzo wybitna, nie wszystkie postac
mają ten urok co ta zupelnie z tyłu, atoli zasługuje na uznanie i na [dobre]
Teraz jakoś tak lepiej 3--)
wielkie podziekowanie za te chwile refleksji - to popoludnie bylo faktycznie bardzo charakterystyczne i mam nadzieje, ze choc czesc jego charakteru udalo mi sie zamknac w tej fotce. Przyznam, ze z tytulem mialem (jak zwykle...) klopot, wiec troche dalem co mi pierwsze przyszlo do glowy... Dobrze, ze tytul mozna zmienc :) Jeszcze raz dzieki za komentarz i moment zastanowienia :)
Tytuł - szczerze mówiąc - jest znacznie głupszy od tego zdjęcia, sugeruje, zwłaszcza na miniaturce, typową "jajcarską fotkę". Ale jest lepiej, znacznie lepiej. Więcej tu dla mnie melancholii niż nachalności, poetyckość więcej waży niż dosłowność. Przeszkadza, to fakt, nieco zbyt w dół rozciągnięty kadr (zbyt wiele tego stolika na dole). Cała fotografia jest skąpana w nieco nierealnym świetle nieśpiesznego, prowincjonalnego przedpołudnia. Nie jest to być może rzecz bardzo wybitna, nie wszystkie postac mają ten urok co ta zupelnie z tyłu, atoli zasługuje na uznanie i na [dobre]