Mądra Sowa Lamantyna w zamyśleniu obserwowała doktora Buchadło ospale oprawiającego parujący jeszcze świeży zwłok jętki mżygłódnicy, podrzuconej onemu konowałowi przez dzieciarnię z sąsiedniej wsi Bałtyk. Promieniotwórczość wszelkich pasm była jednak tego dnia zbyt dokuczliwa jak na robotę, przeto doktor patroszył żarło bez entuzjazmu, a w końcu rozeźlony, cisnął je w mrowisko. Patrząc na to, Lamantyna ułożyła nie bez wysiłku poem krótkotrwały: „Onomatę jenopełzło snadź pobruczyć mu kazało / z wiadra gardła się wylawszy niedochcenia tego róbta / Nasz dobry doktór spać się do nas bieży / miast igrać kulinarnie z niezdarnym płazem”

Mądra Sowa Lamentyna w zamyśleniu kontemplowała sielską i spokojną łączkę pośród lasu, rozśpiewaną ptactwem w porannym słonku i pszczółkami brzęczącą a i pasikonikami szemrzącą…Nagle… z dala dał się słyszeć głuchy pomruk, umilkły ptaki.. Niebo pociemniało naelektryzowanym powietrzem w oczekiwaniu na COŚ… Pomruk niby grzmot złowieszczy zbliżał się.. Zadrżała ziemia.. Nadciągało coś strasznego i nieubłaganego. Las ożył – przerażone zwierzęta w popłochu uciekały. Ziemia drżała coraz mocniej i mocniej, olbrzymi obłok kurzawy i pyłu, tratując drzewa na swej drodze, dudniąc tętentem setek stóp zbliżał się ku polanie! Wśród huku i grzmotów wtargnął na otwartą przestrzeń! Nagle cała rozpędzona masa zatrzymała się na środku polany. Wszystko ucichło.. opadł pył... Oczom Lamentyny ukazało się olbrzymie stado jeży! Na ich czele stał Jeż Wasyl! Ochłonąwszy po szarży, ryknął z uznaniem: „KURWA!! . . JAK KONIE!!”

Mądra Sowa Lamantyna w zamyśleniu wertowała „Przewodnik Rowerowy Po Polsce” PASCALA z 2002 r i dumała nad ludzką ignorancją i indolencją. Lamantynę zafascynował rozdział poświęcony Kotlinie Kłodzkiej i trasom rowerowym wokół Międzygórza. Oprócz niezbyt czytelnego i nie pozbawionego błędów opisu podjazdu na Igliczną znalazła się tam także wzmianka o Ogrodzie Bajek – założonym przez leśnika i botanika Izydora Kriestena, jednym z ciekawszych punktów w Sudetach, o ponad 80 letniej, pełnej dramatów historii, bardzo atrakcyjnym etnograficznie i botanicznie. Otóż KRETYN nazwiskiem Miłosz Kędracki opisał to fascynujące miejsce jako „skupisko kiczu o dużym stężeniu (…) stworzone najprawdopodobniej przez dziecko zadręczone wizją świata z opowieści braci Grimm”. Mądra Sowa zasępiła się jeszcze bardziej nad oddziaływaniem słowa pisanego, zwłaszcza gdy idiota przewodniki pisze...

trzpla nazywa sie teraz obrazki

cześć chlopaki:) Witaj Sensero - świetnie, ze wróciłeś! teraz czekam na Twoje zdjecia:):):)

zrzeszenie artystów scen polskich

Mądra Sowa Lamentyna w zamyśleniu słuchała relacji królika Paszeki. Paszeko opowiadał o pijatycę, którą sobie zafundował zeszłego wieczora z organistą Suzukiem i homoseksualnym niedźwiedziem Alonso. W środku nocy i igraszek ukazała im sie zjawa i głosem jeza Wasyla wychrypiała "Siać pora! Puśćcie mine tu do kaplicy! puśćcie mnie choć na dwa kroki!". Wystrachali się pijacy i czmychnęli z Alonsowego barłoga. Paszekę nadal trzęsło i nie wiedział co robić.Lamentyna przymkneła swe madre wszechwiedzace oczy na 2 pacierze i rzekła uroczyscie: "Paszeko! Paszeko! W imię naszego Pana Rozgwiazda Abdullacha nakazuje ci - dont eat the yellow snow!"

bo ją Jeż Wasyl zdenerwował

to nie makro. to sowa .

Mądra Sowa Lamantyna w zamyśleniu obserwowała doktora Buchadło ospale oprawiającego parujący jeszcze świeży zwłok jętki mżygłódnicy, podrzuconej onemu konowałowi przez dzieciarnię z sąsiedniej wsi Bałtyk. Promieniotwórczość wszelkich pasm była jednak tego dnia zbyt dokuczliwa jak na robotę, przeto doktor patroszył żarło bez entuzjazmu, a w końcu rozeźlony, cisnął je w mrowisko. Patrząc na to, Lamantyna ułożyła nie bez wysiłku poem krótkotrwały: „Onomatę jenopełzło snadź pobruczyć mu kazało / z wiadra gardła się wylawszy niedochcenia tego róbta / Nasz dobry doktór spać się do nas bieży / miast igrać kulinarnie z niezdarnym płazem”