hehe kojarzy mi sie z obrazami Podkowińskiego... a ze jego sztuke uwielbiam to chyba nie musze nic wiecej pisac:P

W sepii mialoby klimacik...

Ładne!

Przyjemne to były chwile, w Babcinym, bajkowym świecie , przypomniałaś je :)) Pozdr

oj .. przyjemnie.. rodzinnie.. :)

dla tej konwencji wolałbym jednak fotkę czarno-białą...choć klimat kojący miejskie serce...:)

O tak! Niezwykle miłe wspomnienia obudziłaś! Dzięki!

Pamiętam do dzis tę mieszankę zachwytu i lęku wywoływana przez to zmyślne urządzenie do huśtania.Zachwyt zawsze zwyciężał.Gdzies tam w przestrzeni dzieciństwa wciąż brzmi mój głośny śmiech w babcinym ogrodzie i końce warkoczy gladzą trawę w szalonym pędzie ku niebu.Piekne zdjęcie i piękne wzruszenia wyczarowałaś Ebuś w tym magicznym okresie oczekiwania na Gwiazdkę.Dziękuję i pozdrawiam

czytając już komentarze-nie bedę oryginalny...też tak miałem :)

oj ma wsobie to coś, ten ładunek emocji i ciepła, które z miejsca wywołują usmiech, pzdr

→ wydawalo mi sie ze tu juz bylem.... ...

bardzo miłe

Masz poczucie nastroju , ostatnie fotki są kapitalne , zmuszają do wspomień - pozdrawiam serdecznie

Ebuś... jak ja bym tam posiedziała na takiej huśtawce :) Pomachalabym sobie nogami... glowe odchyliła do tylu.. i popatrzyła na niebo :) ach... byloby super

No, Ebuś, trafiłaś w najczulszy punkt...:-))... Acha, maślaki tam bywają, ale zdjęcie jest z grudnia :-)).

Miłe wspomnienia przywołałaś...najmilsze :))))

Chyba kazdy z nas ma podobne wspomnienia, do których wraca z rozrzewnieniem, fajny widoczek. :)

hehe.. deska, sznurek i grusza? W dodatku za stodołą? Skąd ja to znam... :)) bardzo ładne wspomnienie... :))

fajnie bo polsko :P podoba mi sie, pozdrawiam

¶ i u Ciebie dziecinnych zabaw wspomnienie...

to ma taki właśnie klimacik.... fajna fotka