Madam wieki temu zdjecie przedstawiane :-))) jak i tez wieki temu opowiadane. Dziekuje bardzo za zajrzenie glab portfolio :-))

acha - potwierdzam i ja powracam ciagle- pozdrawiam wsystkich

Bylem tam - we wsi pod ta wsia w ostatni łikend - niestaty troche sie pozmienialo, choc niewiele, liczba mieszkancow chiba wzrosla o 300% ale tamtej osoby, o ktorej mowa byla w pierwszych postach juz nie ma.

Raals - bylem i wyslalem im zdjecia, niezla strona, swietnie ze sa ludzie, ktorzy chca ocalic od zapomnienia

aa - okej, myslalem ze nie dochodza ogolnie

Krzysiek - wysylalem 2 mejle do Ciebie, ale na zaden nie odpisales

Jakbys mi podeslal Krzysku, bylbym baaardzo wdzieczny - pieknie powrocic do tego czego sie kiedys dotykalo - pozdrawiam serdecznie

Raalsie!!!??? jak to!!!!??? hahahhahaha - niebywale niebywale!!!!!!!!!!! poprostu narod nasz mnie tak czesto zaskakuje, i ja sie tam musze wybrac, a moze i nie, nie bede zabijal wspomnien, klucznika, dzikosci miejsca.................... dzieki za informacje

Babsi - kurcze gdzies to znalazla te zdjatko?? dziekuje bardzo za odwiedziny :-)

:>) może on tak odwraca uwagę od faktycznej swojej profesji :>) a zresztą nie znam się na takich sprawach

może robi szumu wiele aby ludzie nie widzieli czym prawdziwie sie zajmuje

ja go nie widziałem - a on jest młody czy stary?? bo jeśli młody to może jakiś maViossoo, a jak stary to może ma coś w spadku zapisane

miał zapędy ekologiczne na początku, ale nie wytrzymał długo w tych ramkach - jestem ciekaw kto mu dał pozwolenie na zamieszkanie tam - pewnie on sam - czyli jego wysokośc Jego Ego :)

heh - szalony jakiś - chyba nie lubi myśliwych :>) - ja też za nimi nie przepadam - wrecz nie cierpię ich, Dziedek (kluczik) mówił abyśmy uważal na niego, co uczyniliśmy obeszliśmy ten dom dużym łukiem. Ale i tacy muszą być na świecie- nudno by było bez nich

Jak ja byłem to ten staruszek mnie pestrzegał przed jakimś tam gościem, któy napisał - wstęp wzbroniony - teren prywatny, na swoim podwórku, ale nie sądzę aby to był on. Po drugie widziałem tam teą ludzi którzy sprzątali jeden z pomników, nie iwem co to za ludzie byli. Może z posady rybotyckiej ktoś tam dochodzi?? sam nie wiem

Raals - zaznajomionyś z tym miejscem jak z domem?? Ja bedąc na tym cmentarzu dostrzegłem dość nowe nagrobki, i kwiaty, czyli pamięć jeszcze zywa, ale jak długo tego nie wiem. Co do skanowania do usług, tyle wiadomosci sie dowiedziałem od ciebie ze to co ja powiedziałem bylo niczym, niewielkim %, ba promilem ważności Twoich wiadomości. Pozdrtawiam i do zobaczenia gdzieś pod Kopyśnem, może przetrwa, a jeślni nie to na pewno przetrwa w naszych głowach, zdjęciach ......... Pozdrawiam

dzięki Raals - hymm o ulotna chwilo, odsyłam do ostatniego zdjęcia

Dzięki Krzyśku - teraz jeszcze bardziej nostalgiczne

Raals - nie nie - jak mi przykro, nawet nie wiesz jak strasznie. Znałem tą osobę chyba z 30 min, ale nie wiesz jaki wielki smutek mnie ogarnął, jakby odeszał bardzo mi bliska osoba, już nie pamiętam żebym sie tak wzrószył, Kiedy umarł?? nie wiesz czasem?? Tamto miejsce emanuje takim duchem, taka historią, miejsce piękne iniezapomniane. Szkoda mi tego powiernika historii, klucznika wsi - jego godnośc, jego wytrwałość, Jaki żal, żal wielk. Dziękujuę za tą jakże bardzo przykrą wiadomość. Pozdrawiam

dzięki Antoni - próbuję Ci dorównać z twoją macewą :)

heeh :) nie narzekam - ale lubię oprócz ocen widzieć też komentaż. Nie lubię jak mi ktoś mówi super i tak dalej, ale też nie lubie jak mi ktoś stawia ocenę (dobrą czy ciut gorszą) bez słowa - bo niby dlaczego tak to ocenił - a z niebem to prawda przepalone jak cholera ale nic nie zrobie juz choć pewnie szpece by coś by poradzili

Jakieś słowa krytyki bądź uznania Państwo oceniający? - chciałbym słyszeć (czytać) i nie tylko oglądać oceny - dzięki za oceny i czekam na komentaż

o zdjęcie - no proszę dobry pomysł. A fury nie ma bo i nie ma tam jak dojechać -a i koń mu zdechł już dawno :)

hehe dabu - dziadek raz na jakiś czas sie wybiera do Posady Rybotyckiej po zakupy. Więc pewnie by było mu na rękę. Choć wyjście do tej wśi dziadka przybliża do cywilizacji Czyta gazety - bardzo lubi je :) To też wskazówka dla Cypriana.

dzięki dabu za ocenę :) - za zdjęcie czy za historię?

Nie ma sprawy Jacek :) wnętrze cerkwi za 2 - 3 dni to będzie przedsmak tego co każdy może zobaczyć.

Cypraian daję namiary: Posada Rybotycka - jakieś 70 km od Przemyśla. Na mapie zwane jako Kopyśno, choć na domku tabliczka Kopystowo :) Z przemysla na Birczę w kierunku Sanoka, czy też zapory w Solinie dorga nr 28 krajowa, lub kierować sie na Kalwarie Pacławską Wyjazd z Przemysla w kierunku Nehrybki8 i tam dalej znakami az do Kalwarii Pacławskiej i później za znakami do Posady Rybotyckiej. DO Kopyśna nie ma dojazdu a więc 5-6 km na nogach w górę. Powodzenia i bądź na miejscu około 12.00, to możesz się zabrać z "Klucznikiem" do cerkwi.

Bogdan moim marzeniem jest ornitologia - ale na nią mnie nie stać, a zdjęcie dokumentalne to mnóstwo roboty i cierpliwości, choć nie zawsze są tego efekty. Ciężko znaleść właśnie taki zkątek, takie miejsce i taką historię, ale jak sie kocha Polskę z jej wadami i zaletami, to prędzej czy później się doszuka człowiek takich osobliwości :)

uff Bogdan, a myślałem że już nikt nic nie powie - dzięki. Chyba to o czym ty mówisz to jest cholernie trudne, ale pewnie do zrobienia no i wymaga dociekliwości autora - ale satysfakcja gwarantowana

Czyżby nikogo nie wzruszyła histroia ta?

Udałem się tam wraz z czwórką przyjaciół pieszo w górę, gdyż dojazd był niemożliwy. W drodze niezmiernie dokuczały nam komary i gzy, a buty były do reszty przemoczone ze względu na wodę spływającą z góry. Gdy dotarliśmy na miejsce, ujrzeliśmy trzy opuszczone domy i zarośnięte ogrody. Zamierzaliśmy już zawrócić, kiedy dobiegł do naszych uszu głos psa. Więc jednak ktoś tu mieszka - pomyśleliśmy. Skierowaliśmy się w stronę zapadniętej chaty, z której po długim oczekiwaniu wyszedł staruszek. Zaskoczony naszą wizytą i troszkę zlękniony, stał w progu i opowiadał o wsi, w której było kiedyś 130 domów. Wśród mieszkańców przeważali Ukraińcy, którzy po wojnie wyjechali na Ukrainę. Wieś miała swoją cerkiew, straż pożarną, sklepy, a nawet orkiestrę. Dziś, pozostało tylko kilka opuszczonych i zarośniętych domów oraz cerkiew pw. Opieki NMP z 1821r., z ikonostasem z poł. XIX wieku. Za cerkwią znajduje się tajemniczy cmentarz oraz pozostałość po dzwonnicy. Ostatniemu mieszkańcowi wioski zostały wręczone klucze do cerkwi. Niestety, przybyliśmy około 18.00, a dla staruszka już dawno zaczęła się noc. Obejrzeliśmy więc wnętrze przez nisko osadzone okna. A potem, w drodze powrotnej rozglądaliśmy się za duchem pokutującego biskupa - Władyki Kopystańskiego, który wg zapewnień staruszka, z latarnią w ręku i w czarnym żupanie nawiedza czasem te strony.

Dominik - mnie też sie nie podoba te niebo - ale byłem tam raz i nie miałem innego wyjści jak pstrykać i pstrykać i tak wyszło tylko to jedno ciekawe (poza wnetrzem tej cerkiewki) A Jacek następny post będzie opowiadał o historii tego miejsca :) Dzieki anaqa

Co to za krzyz Bogdan - mysle ze tu potrzebna jest krotka historia Koppystowa - kiedys tam mieszkali Ukancy, ktorzy zostali przenieniesni po II WŚ na drugą stronę granicy, został jeden dziadek z żoną, która umarła jakieś 3 lata temu. On sam ma osiemdziesiąt kilka lat i jest juz doś schorowany, a ten krzyz to na grobie jego żony (o ile dobrze pamiętam)

Dzwonnica połozona obok starej Cerkwi, na pagórku - stąd wrażenie że się wali; choć i tak była szerokim kątem robiona - tyle miejsca. Ale nie sama budowal ma histroię, lecz klimat i miejsce.