a do tego moj wzrok bladził bo nie bylo tam zadnego szlaku, jeno symboliczne kopczyki gubiace sie w rumowisku kameni, trafialem na nie zupelnym przypadkiem, od czasu do czasu widok takich strumyczków przykuwał moj wzrok :)

jezu Piotr, to była 15 godzina wyprawa, do tego 1-osobowa, 1700 metórw przewyzszenia, schodzilem juz tylko na zasadzie sily ciazenia, a Ty chcesz zebym ja jeszcze statyw dzwigał! :) notabene raz tak zrobilem, wzialem ciezkiego manfrotto w tatry, prawie mnie wykonczyl... ja juz jestem taki mlody jak to dzrewiej bywalo, nie mam juz takiej kondycji, plecak traktuje jako towarzysza podrozy, a nie pasozyta na plecach;)

woda jak lód to sluszna uwaga, wlasciwie ten strumyk wypływał spod firnowej płachty

Piotrze, szkoda ze Twoim zdaniem zywa woda i jaskrawa zielen nie ozywiaja... duzo nizej byly trzy owce jedna z dzwoneczkiem, ale na tym kadrze by sie nie zmiescily;)

pod kolorami tła było rumowisko kamieni porosnietych porostami czasem tak ostrymi cmi jak zletki. mam gdzies te porosty sfotografowane... dalej grzbiet gorski z plami sniegu rozmazanymi w skutek malej glebi ostrosci a wyzej jeszcze biala plama nieba. Obcialem górę. Zdjecie robielem przy najwiekszym otwarciu, co bylo rezultatem warunków oswietlenia, i tak bylem zaskoczony ze nie jest monotonne, to jedno z 1. zdjec, ktore pozwoliły mi docenic b. jasne obiektywy, czasem sie przydaja.

slonca też mi brakowalo, caly czas pelne zachmurzenie, dopiero w dolinie zaswiecilo na chwile przez zachodem, stad zdecydowanie unikalem nieba, bo po co mi biale plamy? Owszem moznaby ozywic ten kadr blekitem z fotoszopa, ale nie robie tego z kilku podowów, nie mam fotoszopa, nigdy tego nie robiłem, a poza tym lubie zdjecia takimi jakimi sa (dopuszczam kadrowanie i usuwanie plamek) tyle tytułem wyjasnien:) dzieki za komentarze pozdr rio