Wyspa ciszy

100%

Opis zdjęcia

Ten widok utkwił mi w pamięci na długo przed naciśnięciem spustu migawki. Wczesnowiosenne światło przemykało po polach niczym pociągnięcia pędzla - raz łagodne, raz gwałtowne, igrając z fakturą ziemi. Pośrodku tej malarskiej kompozycji, wśród głębokich bruzd świeżo zaoranej gleby, trwała mała wyspa zieleni — skrawek trawy i kilka nagich drzew, które jakby zapomniały o świecie wokół. Patrząc z góry, miałem wrażenie, jakbym obserwował samotną łódź unoszoną przez spokojne fale — ziemia rozstąpiła się tu na moment, zostawiając miejsce na ciszę, oddech, przerwę w codziennym rytmie. Cień otulił wyspę jak czuła dłoń, a ja poczułem wdzięczność za to spotkanie. Tę chwilę, w której można dostrzec coś trwałego i zarazem kruchego — uciekiniera czasu, ocalonego na mapie codzienności tylko na moment, zanim światło znów popłynie dalej.