Duży plus, bardzo dobre światło

Aby twych wdzięków ślad został dla świata, W takiéj, co więcéj grzeczna, mniéj surowa Natura skrzętnie swe powaby chowa, Które czas z ciebie co godziny zmiata. I pozbierawszy z lic twych same kwiaty, Chce z nich twór cudny ulepić tam w niebie Amor zaś ciągle szuka koło siebie Tkliwego serca, by mu dać te szaty; I także westchnień i łez moich strugi Zbiera, by temu nalać je do duszy, Kto znów pokocha piękność odrodzoną. Może szczęśliwszym niż ja będzie drugi, Co ją mękami mojemi poruszy, I to otrzyma co mnie odmówiono. ..Michelangelo Buonarroti

Podoba się

Godne pożegnanie jesieni :-)