**

100%

Opis zdjęcia

Na pokazach multimedialnych poświęconych astrofotografii, często zadawane pytanie brzmi: jakie powiększenie zostało użyte w teleskopie bądź teleobiektywie do sfotografowania tego obiektu ? Odpowiedź na nie może być jednak sporym zaskoczeniem dla wielu osób. Powiększenie a poprawniej mówiąc kąt widzenia teleskopu determinują dwie składowe: długość ogniskowej obiektywu i rozmiary fizyczne matrycy. Im dłuższa ogniskowa i mniejszy rozmiar matrycy, tym większe powiększenie i na odwrót. Dla obrazowania planet, małych fragmentów tarczy Księżyca czy odległych galaktyk - obiektów których rozmiary kątowe na niebie są bardzo małe - zastosujemy dłuższe ogniskowe i mniejsze matryce. Wróćmy jednak do sedna sprawy. Okazuje się, że olbrzymia ilość obiektów, które prezentujemy na naszych fotografiach ma bardzo duże rozmiary kątowe na niebie. Gdyby nasze oczy posiadały taką zdolność zbierania światła jak teleskopy i możliwość kumulacji zbieranych fotonów podobną do matryc na których obrazy powstają, widzielibyśmy piękne, kolorowe struktury niekiedy wielokrotnie większe od tarczy Księżyca w pełni. Dla lepszego zobrazowania tematu przygotowałem małą kompilację z moich fotografii, w których wklejona tarcza Księżyca - w tej samej skali - jest obiektem odniesienia. Pierwsza fotografia, wykonana na ogniskowej 135mm przedstawia mgławice zjonizowanego wodoru w letnim gwiazdozbiorze Łabędzia a druga, wykonana na ogniskowej 907mm prezentuje galaktykę M-101 Wiatraczek w Wielkiej Niedźwiedzicy.