Dzięki sacio za 1 kę

W sumie to interesujące, co kolega napisał „prezentacja wędzidła to dobry pomysł…”.Brakuje mi to znaku zapytania. Polacy twierdzą, że kochają konie, że ułańska krew w nas płynie. Jaka jest prawda? Ja bardzo często jeździłam na kantarze na szetlandzie. Trudniej konia utrzymać (zależy, jaki koń). Ja np. mogłam jeździć na klaczy SP na kantarze, ale nie mogłam skakać wtedy, bo ona strasznie wyrywa i jest niebezpiecznie dla niej i dla mnie. Do jazdy bez wędzidła trzeba mieć jednak wyczucie i konia, który dobrze reaguje na dosiad. To czy lepiej się z nim dogadujesz czy gorzej zależy od samego konia. Bez wędzidła, może być to hacamore lub bosal, ale to pierwsze jest tak mocne jak czanka, więc nawet gorzej od oliwki. Bosal to już bardziej naturalne ogłowie, czy jak kto chce może nazwać. Jednak najlepiej jeździło mi się na oliwce, bo chociaż czułam tą kontrolę, jak nawet bym jechała na samym „sznurku” i koń by się wystraszył, to wiadomo, że go nie zatrzymam. Jednak są plusy i minusy, ale, jak kto chce niech tak jeździ jak chce. Przecież są wędzidła podwójnie łamane czy też gumowe, można wybierać? W sumie właśnie nie o wędzidła chodzi, ale o więź i porozumienie z koniem. Konia trzeba kochać a niestety my je traktujemy jak niewolników. Póki są przydatne dbamy o nie a jak już przychodzi dla nich czas emerytury, wtedy….. Wstawię jak znajdę tu zdjęcie, gdzie przed renomowaną restauracją stoi tablica „świeżutki tatar z konia” Mnie tram chciało się płakać a nie jeść.

Tak pracują dla nas. Ty do zdjęcia się przebierasz jak fizyczne pracujesz? Gdyby go rozebrano nie byłoby emocji już na jego pysku.