ja-nusz - ta dziewczyna to ja. :) nie panowałam nad tym, jak się ustawiałam, głowę przechyliłam zupełnie bez powodu, bez zastanowienia, tak jakby sama opadła (może rzeczywiście trzeba było spojrzeć do tyłu i przesunąć się lekko w prawo/lewo... lepiej w lewo. oczywiście, w moje lewo. albo zapytać koleżankę, czy jest dobrze. cóż, trudno. mi ta okiennica nie przeszkadza). lubię kompozycję centralną; myślę, że w przypadku tego typu zdjęć (tzn. horyzontalnych, fashion/portretów) jest bardzo do przyjęcia, ale rozumiem - oko przyzwyczaja się do klasycznego (trój)podziału, bo takich kadrowań jest najwięcej. co do tła, to się zupełnie nie zgadzam, bo to miejsce jest absolutnie fantastyczne i nie zostało wybrane przypadkowo. :) dziękuję za komentarz.