Dzięki! Zawsze traktuję zdjęcie (swoje i cudze) jako swojego rodzaju dzieło sztuki (bez względu na jakość) i zastanawiam się, dlaczego akurat w tym momencie nacisnął ktoś na spust migawki. Zawsze była jakaś przyczyna, no chyba, że został nastawiony interwał czasowy, ale i wówczas, dlaczego autor wybrał właśnie to zdjęcie. Uważam, że spraw technicznych można się nauczyć, sprzęt wymienić na lepszy, ale patrzenie trzeba mięć wrodzone. Dlatego nawet fenomenalni kopiści są tylko kopistami, a mistrzowie mistrzami i to w każdej dziedzinie. Myślę, że w większości jednak coś tworzymy.

A odnośnie głaskania to służę pyskiem, bardzo lubię być głaskany i jak mnie ktoś jeszcze podrapie za uchem.:)))

Że nie drga nikt nie powie, jak o mechanizmie zegarowym przypomni sobie. Cała w tym jest gratka, że cała konstrukcja to ciężarki, wahadło i zapadka. :)))

Sam rogi te dmuchałem, ale aksamitem nie obciągałem.:))) Czy mogę zamiast ruchomą dać tę szopkę poruszoną? :)))

Wszystko zrobię na życzenie, tylko przejrzę me focenie. Myślę, że nie będzie dobre, bo tam jest ciemno ciasno, tak jak w szopie, gdy światło zgasło. :)))

Trzeba zawsze żyć na luzie i mieć uśmiechniętą buzię. I tak nie mamy wpływu na to, co będzie za zakrętem i kto bawi się „delete-m”. Więc cieszmy się kolego, że jeszcze nas nie skasowali, a może znajdzie się jeszcze coś innego? :)))))))

Możliwe, że renifer. Dlatego takie zainteresowanie. Muszę przyznać, że to był zwierzak ubogi, miał do zaoferowania tylko rogi.

W pobliżu mojego domu chodzą stadami, ale uciekają przed fotografami, a ja zazwyczaj chodzę z psem, więc małe szanse mam, że je sfotografuję. Widziałem też stado muflonów, lecz trzymają się z dala od domów, a jestem zbyt leniwy, by je tropić jak myśliwy.

Wambierzyce, "ZOO u Sołtysa".