Między okiem i sercem moim jest przymierze; Jedno świadczy drugiemu przysługi niemałe, Kiedy serce od westchnień mgłą trującą wzbierze Lub oko gdy widoku twojego zgłodniałe, Wtedy oko kochania karmi się obrazem, Na ucztę malowana serce moje prosi, Czasem oko jest gościem i dzieli z nim razem Myśli moje o tobie i smak twój wnosi. Tak więc poprzez twój obraz albo moją miłość, Choć nie ma ciebie przy mnie, stale jesteś ze mną; Myśli bowiem nie umknie to, co w myśli żyło; Myśl zaś moja jest z tobą; uciekać – daremno. Lub jeśli usną myśli, obraz twój powstanie, I radość będzie oczom, i sercu śpiewanie. Wiliam Szekspir
Komentarze
płatki śniegu, czy dmuchawce...chłód wokół a taka delikatność
Między okiem i sercem moim jest przymierze; Jedno świadczy drugiemu przysługi niemałe, Kiedy serce od westchnień mgłą trującą wzbierze Lub oko gdy widoku twojego zgłodniałe, Wtedy oko kochania karmi się obrazem, Na ucztę malowana serce moje prosi, Czasem oko jest gościem i dzieli z nim razem Myśli moje o tobie i smak twój wnosi. Tak więc poprzez twój obraz albo moją miłość, Choć nie ma ciebie przy mnie, stale jesteś ze mną; Myśli bowiem nie umknie to, co w myśli żyło; Myśl zaś moja jest z tobą; uciekać – daremno. Lub jeśli usną myśli, obraz twój powstanie, I radość będzie oczom, i sercu śpiewanie. Wiliam Szekspir
bajkowo, poza czasem :)