ZACHWYCENIE Gdy czasem młoda polonistka Taka naiwna, schludna taka, Egzaltowana, świeża, czysta, Że chciało by się siąść i płakać. Więc gdy ta polonistka właśnie Małpując młodopolskie pozy Wybiegnie o porannym czasie Boso na łąkę między brzozy, Poigra z pliszką i skowronkiem Oraz z pudliszką i z biedronką, Przywita ze wschodzącym słonkiem, Wołając: - Witaj jasne słonko! Z róż i powojów splecie wieńce, Pomacha rączką do motyla, Kraśnym obleje się rumieńcem Widząc jak pszczółka kwiat zapyla. Coś z Anny German gdy zanuci, Wyrecytuje coś z Asnyka, A potem bardzo się zasmuci Nad żabką, którą bocian łyka, I chcąc zapłakać nad półtrupem (bo drugie pół ten bocian urwał) Wlizie tą bosą nogą w kupę I wyda okrzyk: - Ożesz kurwa! To - jeśli byłbym na tej łące Naocznym świadkiem tego zgrzytu - Jak jestem facet niepijący, Pół litra wychlałbym z zachwytu! Andrzej Waligórski

fajne

...przyjemne bardzo... Pozdrawiam

bardzo

Przyjemne, brzoskwiniowe, miodowe...taka...Dziewczyna pszczółka:)

bdb

:)

no nie poznaje ;) bardzo miłe oku

fajna stylizacja, wyluzowana poza i z tyłu się dzieje pięknie ale mi szkoda tego ostrego światła, dało takie niespecjalne cienie na twarzy modelki, z pozdrowieniem

Jakiś taki klimat lat 70-80 jest w tym zdjęciu... Co piszę jako komplement