Czytelniku, czyś kiedyś chłonął piersią całą, Powoli i z rozkoszą zapach z kadzielnicy Wyzionięty, gdy ściany napełni świątnicy, Albo torebki z piżmem woń nie wywietrzałą? Czar głęboki, magiczny, dziwne upojenia — Odczuć w chwili obecnej przeszłość zmartwychwstałą! Jak kochanek, tulący uwielbione ciało, Zbiera zeń w chwili pieszczot rzadki kwiat wspomnienia. Z ciężkich i elastycznych włosów jej gęstwiny, Tej żywej kadzielnicy w sypialni zionącej, Płynął zapach szczególny i odurzający, A czyli aksamity wdziała, czy muśliny, Wonią młodego ciała przesiąkłe jej szaty Wydzielały jakoby futra aromaty. Charles Baudelaire

Dobranoc.

Pięknie...subtelnie...:-)