Chcę jeszcze trochę pożyć. Kiedyś wyjdzie lepiej. :))))

Na każdym koncercie poluję na sytuację, kiedy światło będzie powoli wygasać ale widać jeszcze człowieka i jego twarz lub jakiś zarys i puszczam serię. W prawie każdym przypadku wychodzi z tego wielka kupa ale czasem się opłaci zmęczyć migawkę. Totolotek.

Mam całą furę jego zdjęć w snopach światła walących w plery na których widać wyraźnie sposób w jaki dawało oświetlenie i parę zdjęć z detalami, które moim zdaniem są nieciekawe. Choć wiem, że można też zrobić ciekawe zdjęcie grającego gdzie widać same kontury to wolę pochwalić się tym.

Lubię pstryki z pogranicza widzenia. Udało mi się to tylko 2 razy w życiu. W każdym innym przypadku wszystko było w dobry albo zły sposób zbyt oczywiste.

Mało widać, bo światło prawie nie świeci a Czarny Tosiek jest czarny a raczej mocno czekoladowy. :) Ja tam jestem z tego pstryka zadowolony. Wyszło to co chciałem czyli prawie nic, zarys.

Dziękuję za ciepłe słowa. :)