bdb.,

bdb

Nikt tą miłością nie zgubi swej duszy Co strasznie gore ku ślicznej urodzie, Jeśli ta miłość serce tak pokruszy, Że boski pocisk łatwo je przebodzie. Miłość ta budzi, i pędzi piór loty W górne przestwory; ogień, co w niej płonie. Pierwszy to stopień zkąd pełen tęsknoty Duch rwie się w niebo i aż w Twórcy tonie. Miłość, o której mowa, pragnie wyżej; Obca jej próżność i pociąg zmysłowy; Miłością taką tylko mąż surowy I czysty pała; ona z niebem zbliży; Gniazdo ma w duchu; zmysłowa tkwi w ciele, I z łuku swego strzela w podłe cele. Michał Anioł

świetne

Podoba mi się portret