smakowite...

Aby twych wdzięków ślad został dla świata, W takiej, co więcej grzeczna, mniej surowa Natura skrzętnie swe powaby chowa. Które czas z ciebie co godziny zmiata. I pozbierawszy z lic twych same kwiaty, Chce z nich twór cudny ulepić tam w niebie Amor zaś ciągle szuka koło siebie Tkliwego serca, by mu dać te szaty; I także westchnień i łez moich strugi Zbiera, by temu nalać je do duszy. Kto znów pokocha piękność odrodzoną. Może szczęśliwszym niż ja będzie drugi, Co ją mękami mojemi poruszy, I to otrzyma co mnie odmówiono. Michał Anioł

Bardzo ładne......

ależ subtelność!

pięknie piękno pokazane

już tyle o Jej urodzie powiedziano... Pan W. pewnie rośnie z dumy :) taka uroda zawsze - jak to się mówi - robi fotę... tak.

Piękne

budyń z kremem, mniam

Prześliczna Kobieta...zdjęcie również. Delikatnością zniewala

prosto, skromnie i subtelnie :)

faktycznie, to Ewa....