sam portret bardzo mi się podoba, zgadzam sie z bahir, ale ogróbka trochę mnie razi

z wyrazem

wspomnieniem

ostro, gdzie ostro i tak dalej.....nieważne. Powstal przepiękny portret, pelen opowieści i minionych zdarzeń.Za dużo słów. ....oczy, gesty, za wszystko wystarczą. patrze, jak sie tęsknotą i smutkiem szklą.