Wilhelmie oto powody: Fotgrafując przyrodnicze makra nieraz pstrykałem martwe zwierzaki (np. owady) - tutaj mamy również zbitą masę związków organicznych które kiedyś były dotleniane przez krwioobieg. Po fakturze skóry możemy domyśleć się że jej wlasciciel trochę widział w swym życiu. To jest krótka chwila kiedy ciało człowieka zatrzymuje się pomiedzy życiem (ruch, jedzenie, uczucia, mowa itp) a nieistnieniem (wiemy co dzieje się z ciałem po kilku latach). Poprostu martwe ciało. Starożytni starali się wydłużać tą chwilę mumifikując zwłoki. Do dziś te zwłoki wiele mówią o ich wlaścicielu zarówno ze strony biologicznej jak i kulturowej. Fragmenty takich wypowiedzi znajduję w tej fotografii. (PS. nasze dłonie też kiedyś będą martwe!)