Zdjęcie przedstawia mojego pradziadka Franciszka (ten który siedzi) który brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. Zdjęcie zrobione ok 1910 roku. Przed wojną pradziadek mieszkał w okolicy Iwieńca (obecna Białoruś).
Oto opis historyczny wykonany przez mego sąsiada:
Zdjęcie przedstawia dwóch żołnierzy Sił Zbrojnych Królestwa Polskiego pod berłem cara – imperatora Wszechrosji. Obaj w mundurach z początku xx wieku.
Po lewej stronie szeregowy w mundurze broni konnych „starszej wersji” z bluza (koszulą polową), zwaną po rosyjsku „rubaszką vel „gimnastiorką” wz. 1900 – zapięta z boku , z lewej strony na 4 guziki (przy czym widać 3), 2 na gorsie bluzy, 2 na kołnierzyku. Kołnierzyk stojący. Pagony (element wyznaczający stopień wojskowy) z miękkiego sukna. Czapka polowa nowego wzoru tzn. wz. 1910, przez młodzież rosyjską określana jako „furażka”. Spodnie broni konnych „starszej wersji” , tzw. „bryczesy”, z lampasem – pasem w barwie pagonów, naszytym z boku nogawek. Najprostsze buty szeregowych broni konnych – tzw. „sapogi”, prymitywne, toporne ale ze sztywną golewką. Pas jednobolcowy szeregowych mocno zużyty (może świadczyć o kłopotach z zaopatrzeniem albo niechlujstwie żołnierza) a przy tym zapięty „po damsku” tzn. odwrotnie, nieprzepisowo.
Po prawej stronie siedzi podoficer (ros. „unteroficyr”) w czapce wz. 1910, takiej jak sąsiad. Bluza mundurowa ró1)nież wz. 1910 – kołnierzyk stojąco-wykładany, pagony sztywne , ale podszyte jutową podkładką tkaniny). W odróżnieniu od starszej odmiany wkładanej przez głowę i pozbawiona kieszeni na piersi. Pas główny dwubolcowy dla zołnierzy wyższych stopni (widać jeden bolec, drugi zasłonięty przez fałdę munduru). Przez pierś” poprzeczka” zwana też „szelką naramienną” albo z francuskiego „port epee”. Wisi na niej szabla tzw. „dragońska” (z zamkniętym kabłąkiem wokół dłoni). Na prawej stronie bluzy wiszą 2 Krzyże Św. Jerzego (jedne z najwyższych odznaczeń wojskowych w carskiej Rosji) i Medal za Odwagę (za wojnę z lat 1904-1905 z Japonią). Bryczesy wz. 1910 bez lampasów, buty jeździeckie tzw. „botforty”, odmiana dla kirasjerów.
Czyżby Dziadek miał Krzyż Św. Jerzego ? Wygląda na to że to b. prawdopodobne i to chyba podwójnie. Warto się tym zainteresować dokładniej, bo to jedno z najwyższych odznaczeń wojskowych Rosji Carskiej. Taki odpowiednik naszego Virtuti Militari. Na kurtce ma jakby dwa ... nadawano je za wybitną odwagę i męstwo wykazane na polu walki. To nie lada wyróżnienie i powód do dumy nawet współcześnie.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Order_%C5%9Bw._Jerzego
http://pl.wikipedia.org/wiki/Krzy%C5%BC_Zas%C5%82ugi_Wojskowego_orderu_%C5%9Awi%C4%99tego_Jerzego
pozdrawiam i gratulacje ;)!
Oto opis historyczny wykonany przez mego sąsiada: Zdjęcie przedstawia dwóch żołnierzy Sił Zbrojnych Królestwa Polskiego pod berłem cara – imperatora Wszechrosji. Obaj w mundurach z początku xx wieku. Po lewej stronie szeregowy w mundurze broni konnych „starszej wersji” z bluza (koszulą polową), zwaną po rosyjsku „rubaszką vel „gimnastiorką” wz. 1900 – zapięta z boku , z lewej strony na 4 guziki (przy czym widać 3), 2 na gorsie bluzy, 2 na kołnierzyku. Kołnierzyk stojący. Pagony (element wyznaczający stopień wojskowy) z miękkiego sukna. Czapka polowa nowego wzoru tzn. wz. 1910, przez młodzież rosyjską określana jako „furażka”. Spodnie broni konnych „starszej wersji” , tzw. „bryczesy”, z lampasem – pasem w barwie pagonów, naszytym z boku nogawek. Najprostsze buty szeregowych broni konnych – tzw. „sapogi”, prymitywne, toporne ale ze sztywną golewką. Pas jednobolcowy szeregowych mocno zużyty (może świadczyć o kłopotach z zaopatrzeniem albo niechlujstwie żołnierza) a przy tym zapięty „po damsku” tzn. odwrotnie, nieprzepisowo. Po prawej stronie siedzi podoficer (ros. „unteroficyr”) w czapce wz. 1910, takiej jak sąsiad. Bluza mundurowa ró1)nież wz. 1910 – kołnierzyk stojąco-wykładany, pagony sztywne , ale podszyte jutową podkładką tkaniny). W odróżnieniu od starszej odmiany wkładanej przez głowę i pozbawiona kieszeni na piersi. Pas główny dwubolcowy dla zołnierzy wyższych stopni (widać jeden bolec, drugi zasłonięty przez fałdę munduru). Przez pierś” poprzeczka” zwana też „szelką naramienną” albo z francuskiego „port epee”. Wisi na niej szabla tzw. „dragońska” (z zamkniętym kabłąkiem wokół dłoni). Na prawej stronie bluzy wiszą 2 Krzyże Św. Jerzego (jedne z najwyższych odznaczeń wojskowych w carskiej Rosji) i Medal za Odwagę (za wojnę z lat 1904-1905 z Japonią). Bryczesy wz. 1910 bez lampasów, buty jeździeckie tzw. „botforty”, odmiana dla kirasjerów.
Czyżby Dziadek miał Krzyż Św. Jerzego ? Wygląda na to że to b. prawdopodobne i to chyba podwójnie. Warto się tym zainteresować dokładniej, bo to jedno z najwyższych odznaczeń wojskowych Rosji Carskiej. Taki odpowiednik naszego Virtuti Militari. Na kurtce ma jakby dwa ... nadawano je za wybitną odwagę i męstwo wykazane na polu walki. To nie lada wyróżnienie i powód do dumy nawet współcześnie. http://pl.wikipedia.org/wiki/Order_%C5%9Bw._Jerzego http://pl.wikipedia.org/wiki/Krzy%C5%BC_Zas%C5%82ugi_Wojskowego_orderu_%C5%9Awi%C4%99tego_Jerzego pozdrawiam i gratulacje ;)!
:))
niesamowita stara reprodukcja (10) -gdybym mogła oceniać