95
Cosí potess'io ben chiuder in versi
i miei pensier', come nel cor gli chiudo,
ch'animo al mondo non fu mai sí crudo
ch'i' non facessi per pietà dolersi.
Ma voi, occhi beati, ond'io soffersi
quel colpo, ove non valse elmo né scudo,
di for et dentro mi vedete ignudo,
benché 'n lamenti il duol non si riversi.
Poi che vostro vedere in me risplende,
come raggio di sol traluce in vetro,
basti dunque il desio senza ch'io dica.
Lasso, non a Maria, non nocque a Pietro
la fede, ch'a me sol tanto è nemica;
et so ch'altri che voi nessun m'intende. Francesco Petrarca
95
Gdybym tak w rymy umiał myśli moje
Zamknąć, jak w sobie serce je zamyka,
Jestże gdzie dusza twarda tak lub dzika,
Co by je słysząc, łez wstrzymała zdroje?
Wy, którym próżno stawiać tarcz lub zbroję,
Czarowne oczy mego przeciwnika!
Toż wzrok wasz we mnie nawet to przenika,
Co wypowiedzieć chciałbym, choć się boję.
Więc gdy promieniem waszym tak się palę,
Jako goreje słońca blask w krysztale,
Wyznaniem winy czyliż los mój zmienię?
Ze wszystkich takich, co ufali szczerze,
Każdy zbawienie dotąd miał w swej wierze –
Ja tylko jeden mam z nich potępienie!
Francesco Petrarca
Piękna fota i modelka!
śliczna
dziekuje!
ładne
delikatne, cudne
Musze przyznać, że modelka faktycznie spisała się na medal :)
dobre ziarno i gra modelki
Reocena, wiesz jak ja lubię Twoje komantarze! :) Wszystkim innym też serdecznie dziekuję za oceny i komentarze :)
bardzo swietne zdjęcie
95 Cosí potess'io ben chiuder in versi i miei pensier', come nel cor gli chiudo, ch'animo al mondo non fu mai sí crudo ch'i' non facessi per pietà dolersi. Ma voi, occhi beati, ond'io soffersi quel colpo, ove non valse elmo né scudo, di for et dentro mi vedete ignudo, benché 'n lamenti il duol non si riversi. Poi che vostro vedere in me risplende, come raggio di sol traluce in vetro, basti dunque il desio senza ch'io dica. Lasso, non a Maria, non nocque a Pietro la fede, ch'a me sol tanto è nemica; et so ch'altri che voi nessun m'intende. Francesco Petrarca
95 Gdybym tak w rymy umiał myśli moje Zamknąć, jak w sobie serce je zamyka, Jestże gdzie dusza twarda tak lub dzika, Co by je słysząc, łez wstrzymała zdroje? Wy, którym próżno stawiać tarcz lub zbroję, Czarowne oczy mego przeciwnika! Toż wzrok wasz we mnie nawet to przenika, Co wypowiedzieć chciałbym, choć się boję. Więc gdy promieniem waszym tak się palę, Jako goreje słońca blask w krysztale, Wyznaniem winy czyliż los mój zmienię? Ze wszystkich takich, co ufali szczerze, Każdy zbawienie dotąd miał w swej wierze – Ja tylko jeden mam z nich potępienie! Francesco Petrarca
O tego nie zauważyłem ;)
dzięki piekne :)
podoba się
to jest naj:)
lubie