CXX Do Skały Oto pochyłe drzewo, co z życia urwiska Nadto się pochyliło ku przepaści bez dna. Dotąd tylko nie runie, bo mu skała jedna Wątły korzeń ku glebie jałowej przyciska. Jakże pragnie ją objąć, lecz jej ostre granie Ilekroć tknąć się stara, tną je bezlitośnie; Przez to, że więcej traci, niźli mu odrośnie, Próżnym chyba to drzewa o bliskość staranie. Jam tym pochyłym drzewem, które twoja wola Trzyma by nie runęło ku wieczności cichej, Będę, póki Ty będziesz, nie oddaj więc pola; Sam nie wytrwam, bo nadto korzenie mam liche. Jakżeś mi niedosiężną, jak bliską zarazem. Jakże Los jest okrutny, że mię związał z głazem. Marcus de Reocena

Ale Ty jedziesz na jednakim zdjęciu. Zdjęcie może kolejne ale w zasadzie takie samo jak wiele poprzednich i jest coraz gorzej bo na do tatek krzywo.

dodam jeszcze ze w folio masz wiele lepszych zdjec z tego miejsca...

Bylem tam kilka dni wczesniej na wschodzie slonca... mgly byly zdecydowanie nizej... niestety o 8 juz nie ma tej magii co o wschodzie slonca... a wychodzenie po ciemku we mgle z latarka to fajne przezycie :) a jesli chodzi o fotke to za duzo sie dzieje na pierwszym planie, ,horyzont krzywy... tak na prawde te tytulowe korzenie gina na tej fotce... pozdrawiam

piekny kadr ! tez bym chcial tam byc :)

trza by wyprościć, mgiełka fajna

no to polujemy na mgły

+++

Chciałbym tam być :)

ładnie skomponowane, żeby jeszcze ten horyzont tylko...