Ma pani Miłość w oczach uwięziła,
Przez co grzecznieje, czyje widzi lica,
Gdziekolwiek idzie, każdego zachwyca,
Serce drży temu, dla kogo jest miła.
Spuszczają głowy i bledną przechodnie,
Nad swymi braki wzdychając po cichu,
Lecz nie ma przy tym ni gniewu, ni pychy.
Pomóżcie, panie, wysławić ją godnie.
Pokorne myśli i miłe obrazy
Rodzą się w sercu na brzmienie jej głosu,
Nieszczęsny, kto jej nie widział ni razu.
Jej zapamiętać uśmiechu nie sposób,
Ani opisać znanymi nam słowy:
Taki to widok cudowny i nowy. Dante Alighieri
piękne swiatło i Ida ...
Ma pani Miłość w oczach uwięziła, Przez co grzecznieje, czyje widzi lica, Gdziekolwiek idzie, każdego zachwyca, Serce drży temu, dla kogo jest miła. Spuszczają głowy i bledną przechodnie, Nad swymi braki wzdychając po cichu, Lecz nie ma przy tym ni gniewu, ni pychy. Pomóżcie, panie, wysławić ją godnie. Pokorne myśli i miłe obrazy Rodzą się w sercu na brzmienie jej głosu, Nieszczęsny, kto jej nie widział ni razu. Jej zapamiętać uśmiechu nie sposób, Ani opisać znanymi nam słowy: Taki to widok cudowny i nowy. Dante Alighieri